1999 depreminde Altay Bayındır sayesinde enkazdan çıkarılan Muhammed Kerem Aktürkoğlu, 2023 depreminde yardım için geldiği stüdyoda kahramanıyla, çocukluk aşkıyla karşılaşır...
3 Ay Sonra (Kerem ve Altay'ın düğün işleri falan bitti.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
magazinfutboltr İrfancan Kahveci ve yeni sevgilisi Dominik Livakovic! Ara sokakta neler yapıyorlar acaba? 🤫🫢😉💛💙
dominiklivakovic40 Lütfen güzel dualarınızı eksik etmeyin 🙏💛💙
Bu gönderinin yorumları kısıtlanmıştır.
Altay'dan.
Magazindeki o fotoğrafı görünce çok sinirlenmiştim. Livakovic benim yerimi almıştı! Artık transfer olmam gerekiyordu. Manchester United'ın teklifini kabul etmeli miydim?
Ama Kerem ne olacaktı? Onu da İngiltere'ye götürmem gerekecekti. Sonra hazırlanan Kerem benim yanıma geldi.
"Hayatım, çıkabiliriz."
O Mert ve İrfan olayından sonra doğru düzgün yüzü gülüyordu meleğimin. Bu benim de moralimi çok bozuyordu. Bu gün bebeğimizin cinsiyetini öğrenecektik. Çok heyecanlıydık, ama mutsuzdukta.
Eskiden olsa cümbür cemaat giderdik o hastaneye. Ama şimdi ben, Kerem, Arda, Ferdi ve ablam gidecektik.
Takım ile aramız çok açılmıştı. Artık Fenerbahçe'de eski neşe yoktu. Aile sevgisi denen şey bile neredeyse bitmişti. Sadece özel günlerde hep beraber oluyorduk.
Mesela 6 ay sonra yılbaşında buluşacaktık.
Volkan abi artık bana kızmıyordu. Muslera camdan benim evimi dikizlemiyordu.
Çok değişmişti Mert gittikten sonra. 26 senelik kardeşim, bir anda gitmişti. Bu gün Mert gideli tam 3 ay olmuştu. Onu çok özlüyordum.
Ama İrfan onu unutmuş olacak ki hemen yeni transfere, benim ve İrfancan'ın rakibine kalbini vermişti.
Tamam Livakovic çok yakışıklı biri, bunu inkar edemem. Fakat, Mert'i çabucak unutması yüzsüzlük.
Mert'ten.
O magazin haberinden bir gün önce Kadıköy'e tekrar gelmiştim. Taraftarlar artık neredeyse beni unutmuştu, takım arkadaşlarımında beni unuttuğunu düşünüyordum.
O İrfan'ın magazin haberini görünce çok şaşırmıştım.
Evim de saatlerce ağlamıştım. Beni nasıl çabucak unutabilirdi ki? Livakovic'i gördüğüm yerde gebertecektim.
Ama seven, sevdiğinin mutlu olmasını ister, bunu yapamam.
Kafamda ki tüm kötü düşünceleri atıp çubuklu formayı giyip tesise doğru yürüdüm.
Oraya gitmeliydim, geldiğimi bilmeleri gerekti.
Oraya geldiğimde kapının orada Tadic ve Dzeko vardı.
Beni gördüklerinde önce inanamamış olacaklardı ki sonradan sarıldılar bana.
Sonra beraber içeri girdik içeri de herkes ayrı kafadaydı. Normalde olsa burası böyle olmazdı, bu kadar sessiz olmazdı. Herkes mutlu olurdu, ama değildi. Hiç kimse mutlu değildi.
