56

71 6 9
                                    

Eve geldiklerinde tesiste ağlayamayan Altay eve girdiği gibi yere çöküp ağlamaya başladı. Kerem ise eşinin yanına çömelip sırtını okşuyordu.

"Sakin ol hayatım. Geçicek... Sen hâlâ Fenerbahçe'nin evladısın bunu unutma. İstediğin zaman maçlara gidebiliriz. Antrenmanlara gidebiliriz, ziyaret etmeye. Lütfen ağlama, senin ağlamana dayanamıyorum..."

"Nasıl ağlamayayım Kerem? Çok üzülüyorum. Hep hastalığım yüzünden oldu. Lanet olası sigara yüzünden oldu!"

Titreyen sesiyle, göğsüne yumruk atarak konuşmuştu. Kerem, Altay'ın elini göğsünden çekip herhangi bir yere koydu.

"Hadi yüzünü yıkayalım sakinleş."

Kerem, Altay'ı lavaboya götürüp yüzünü yıkadı. Salona geçtiler.

"Sen traş olmaya gidecektin?"

"Yok vazgeçtim. Yarın giderim."

"Tamam."

Altay kafasını Kerem'in bacaklarına koydu ve koltukta uzandı. Kerem, Altay'ın buklelerini okşuyordu. Arada eğilip yüzünün herhangi bir tarafını öpüyordu.

Yukarıdan çocukları inmişti. Kerem işaret parmağını dudaklarına götürüp sessiz olun işareti yapıp gözleri ile kucağında uyuklayan babalarını gösterdi. Çocuklar hemen yanlarına geldi.

Nazlı, babasının sakallarını okşuyordu. Avucunu gıdıklıyordu Altay'ın sakalları ve bu Nazlı'nın hoşuna gidiyordu. Barış ise hiç bir şey yapmamış, öylesine babasını izliyordu.

"Babam futbolu bıraktı mı şimdi?"

Diye sordu Barış.

Kerem sadece kafasını salladı. Nazlı hâlâ babasının sakalları ile oynuyordu.

Barış kardeşinin tutup uzaklaştırdı.

"Bırakta rahat rahat uyusun babam, Nazlı."

Nazlı, Kerem'e bakarak dudağını büzdü.

"Oyy güzel kızım benim."

Kerem ikisinede gel işareti yaptı. Koltuğun yanına geldiler. Kerem dikkatlice kendini biraz çevirdi onlara doğru.

"İkinizide çok seviyorum bunu biliyorsunuz değil mi canımın içleri?"

Nazlı başını salladı. Barış'ta babasının yanağına öpücük kondurdu.

"Hadi çocuklar siz odanıza çıkabilirsiniz."

Çocuklar odalarına çıktılar. Altay, Kerem'in kucağında yan bir şekilde döndü. Yüzü, Kerem'in karnının alt tarafına denk geliyordu. Doğum izinin olduğu yere yani.

Kerem gülümseyip Altay'ın saçlarını okşamaya devam etti.

Kerem'de gözlerini kapatıp başını arkaya doğru yasladı.

...

Altay bir saat uyuduktan sonra uyanmıştı. Koltukta doğrulup esnetti kendini. Sonra koltukta uyuyakalmış sevgilisini gördü ve gülümsedi.

Altay sevgilisini kucağına aldı ve odaya çıkardı. Yatağı açıp yatırdı ve üstünü örttü. Altay, Kerem'in dudağından öpüp dikkatlice odadan çıkıp sessizce kapıyı kapattı. Yüzünü yıkayıp çocuklarının yanına gitti.

"Baba uyanmışsın!"

Dedi Nazlı. Hemen gelip babalarının bacaklarına sarıldılar.

"Oyy miniklerim benim."

Altay ikisinide kucağına alıp Barışın yatağına oturdu.

"Baba futbolu niye bıraktın?"

Kızı meraklı olduğu için sormuştu.

"Büyümüşsün." AlKerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin