Bu gün Ferdi ve Arda, Ferdi'nin beğendiği bir eve bakmak için dışarı çıkmışlardı.
"Ferdi ev kiralık mı?"
"Hayır değil hayatım, müstakil."
"Ama nasıl ödeyeceğiz? Parayı birinden istersek ayıp olur bence, bizim evimiz sonuçta."
"Benim birikmiş param vardı kenarda sırf bu günler için. Parayıda karta yatırdım. Adam ile anlaşırız."
"Hadi inşallah."
Arda ve Ferdi eve gelmişti. Ev Eğribayat'ın evinin önünde bir evdi.
"Ferdi, İrfan abinin karşı komşusu mu olacağız şimdi biz?"
"Öyle oldu galiba."
"Her gün İrfan abiye giderim!"
"Arda sen de her saniye bir yere gidiyorsun ha."
"Of sus Ferdi."
Onlar konuşurken ev sahibide gelmişti. Beraber içeri girdiler ve eve bakmaya başladılar. Kırık çıkık öyle hiç bir şeyi yoktu. Güzelde bir eve benziyordu. Şu an o adam ve Ferdi fiyat konusunda bir anlaşmaya varmaya çalışıyorlardı.
"En son 10.000 yaparım kardeşim başkada yapmam. Dün imzayı attın zaten, tapuda sende. Parayı ne zaman verirsin?"
"Abi iban yolla ben sana havale yoluyla ileteceğim parayı."
"Tamam abicim attım ben."
Bir süre sonra Ferdi'de konuştu.
"Parayı yolladım abi."
"Tamam kardeşim hayırlı günler, güzel günleriniz olsun bu evde."
"Saol abi."
Adam çıkarken Ferdi ve Arda'da adamın peşinden çıktılar evden. Tozluydu ve temizliği bu gün yapmayacaklardı. Ferdi, Arda'yı omuzundan tutup kendine çekti. Arda'nın dudağından öptü.
"Artık ikimize özel evimiz var ha?"
"Evet var bebeğim..."
"Buradayken İrfan abilere uğrayalım mı? Belki içli köftesi vardır yeriz."
"Ay evet gidelim!"
...
Altay ve Kerem evde yalnız kalıp rahatça istediklerini yapmak için çocukları yine Muslera'ya kakalamışlardı.
Yine klasik pozisyonlarında oturuyorlardı. Her zaman ki gibi Kerem, Altay'ın kucağında oturuyordu. Televizyon falanda açık değildi. Sessiz ve çok huzurluydular. Şu an, bu anın tadını çıkarıyorlardı. Kendileri hariç kimseyi düşünmüyorlardı. Şu an akıllarından herkesi soyutlamışlardı. Akıllarında ve kalplerinde şu an birbirlerine duydukları aşk hariç hiç bir şey yoktu.
"Vay be Kerem..."
Kerem, Altay'a çevirdi kafasını.
"Buraya kadar nasıl geldik biz?"
Kerem konuştu bu sefer.
"Biz sadece depremzede iki arkadaştık..."
"Sana bu kadar aşık olacağımı söyleseler götümle gülerdim."
"Mert Hakan olmasaydı, yani onun ismini hatırlamasaydım seni bulamayacaktım. Grupta konuşuyorduk... Aşk hakkında... İcardi o zamanlar Wanda ile beraberdi hatırlarsın, kötü bir anı yaşamıştık. Seni öpmüştü Wanda, neyse... İşte İcardi diyoduki Wanda benim çocukluk aşkım Kerem sen çocukluk aşkını asla bulamayacaksın falan filan."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Büyümüşsün." AlKer
Fanfiction1999 depreminde Altay Bayındır sayesinde enkazdan çıkarılan Muhammed Kerem Aktürkoğlu, 2023 depreminde yardım için geldiği stüdyoda kahramanıyla, çocukluk aşkıyla karşılaşır...