20

178 17 16
                                    

Kerem'den.

Bu sabah yine sancı ile uyanmıştım. Bu gün yine kontrolümüz vardı. Sanırım doğum yaklaşmış gibi hissediyordum, her geçen gün sancıların acısı çoğalıyordu.

Yine ağlayarak Altay'a sıkıca sarılmıştım. Ve sancının geçmesini bekliyordum.

Altay uyanmıştı.

"Günaydın bebeklerim. Kerem yine ağrıların mı var?"

Başımı sallamıştım.

"Se-ni de uyandırdım a-ama."

"Yok sorun değil. Gel elini yüzünü yıkayalım da biraz hava al."

Altay uykulu bir şekilde kalkıp benimle tuvalete kadar geldi. İkimizde elimizi yüzümüzü yıkayıp çıktık.

Üstümüze hırka alıp bahçeye indik ve çardağa geçtik.

"Altay"

"Efendim"

"Ya ölürsem"

"Kerem sen ne saçmalıyorsun yine"

"Doğumdan sonra ölürsem, naparsın?"

"Çocuklarımıza en iyi şekilde bakmaya çalışırım. Ama sensiz... naparım bilemiyorum. 10 yaşında ayrıldığımızda bile, ben çok zor zamanlar geçirmiştim."

"Vay be, zaman ne kadar hızlı geçiyor. Daha dün enkazın altından çıkmıştım ya ben."

"Öyle oldu be Kerem'im öyle oldu."

Kerem kafasını omzuma yaslayıp gözlerini kapatmıştı.

Altay'dan.

Muslera camdan bizi izliyordu. Gülümseyip ona doğru baktım ve elimle gel diye işaret yaptım.

O bir süre sonra inip yanımıza gelmişti.

"Selaam"

"Hoş geldin"

"Hoş buldum"

"Yeğenlerim nasıl"

"Çok iyiler Allah'a şükür"

"Maşallah maşallah"

Instagram'dan bildirim geldiği için girip bakmıştım. Magazin yine saçma sapan şeyler paylaşmış. Neymiş ben yine karı kızla geziyormuşum. Hay amk ya.

Biraz sonra Kerem gözlerini açmıştı.

"Kerem, sen Muslera ile kal tamam mı? Benim bizimkilerin yanına uğramam lazım"

"Ben de geleyim?"

"İyi tamam gel"

"Ben de gidiyorum o zaman"

"Görüşürüz Musleraa"

"Görüşürüz Altay"

Muslera evine gitmişti biz ise tesise gitmiştik. Biz gittikten sonra içeri İrfancan ve Liva elele tutuşarak, Mert ve İrfan elele tutuşarak gelmişti. Sonra İrfan konuştu.

"SÜÜÜÜÜRRPPRİİİİZZ, BİZ BARIŞTIK."

Sonra hepimiz sarıldık. İrfancan'a bakarak;

"Siz hayırdır bakayım?"

"Biz de çıkıyoruz Altay"

"Hayırlı olsun"

Diyip onlara da sarıldım.

Kerem ayağa kalkıp yanımıza geldi.

"İrfan ve Mert'in barışmasına çok sevindim. Çocukken her zaman yanımda olan arkadaşlarımı tekrar bir arada görmeyi çok özlemiştim."

"Büyümüşsün." AlKerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin