35

67 10 24
                                    

Yazar'dan.

Volkan ve Emre bu gün Kerem'in yanına gelmişlerdi. Emre'nin telefonu çalmıştı. Çıkarttı baktı ve ekranda gözüken kişi ile şok olmuştu.

"Volkan gel buraya çabuk! Altay arıyor beni!"

Kerem, Emre'ye döndü hemen.

"Ne Altay mı?"

"Hmhm Altay görüntülü arıyor."

Volkan gelip Emre'nin yanına oturunca telefonu açtı Emre. Kerem yüzünü göstermeden izliyordu Altay'ı. Sebastian, Altay'ın arkasına geçerek selam verdi.

"Merhaba Emre abi, merhaba Volkan abi."

Emre konuşuyordu.

"Merhaba Sebastian. Niye aradın Altay?"

"Abi orası bizim evin salonu değil mi? Volkan abi ve sana özel bir şey diyeceğim, yalnız olduğunuz bir odaya gider misiniz? Çünkü Kerem'in falan duymasını istemiyorum da."

Kerem uzun zamandır Altay'ın ağzından ismini duymuyordu, o yüzden gülümsemişti.

"Volkan gel balkona çıkalım."

Emre ve Volkan balkona çıkmışlardı.

"Ne oldu Altay söyle bakalım."

"Ya abi ilk defa böyle bir konuşma yapacağım ve bu beni çok etkileyecek bir konuşma, bir daha nasıl yüzünüze bakarım onu bile bilmiyorum ve çok utanıyorum."

Sebastian, Altay'a cevap verdi.

"Abartma Altay. Alt tarafı borç para isteyeceksin!"

Volkan cevap verdi.

"Borç para mı?"

"Evet abi..."

Altay başını önüne eğmişti.

"Altay bunda utanılacak ne var?"

Altay'ın ağladığı burnundan süzülen göz yaşlarından ve titreyen sesinden belli oluyordu. Sebastian onun sırtını okşuyordu.

"Abi sorun sence utanmam mı? Sizin yüzünüze bakacak yüzüm yok benim. Bu yüzsüzlükle gelmiş bir de sizden borç para istiyorum, nasıl utanmayayım?"

"Altay biz belki ölüm döşeğinde olalım, sen ne istersen onu o gün hallederiz. Sen asla merak etme ve kendine de yüzsüz deme. Ne kadar para istiyorsun? Volkan abin gönderecek."

"Abi gerçekten çok saol. Siz de olmasanız ben ne yaparım hiç bilmiyorum."

Volkan konuştu sonra.

"IBAN at Altay."

"Tamam abi atacağım. Ama önce bir şey diyeceğim."

"Söyle."

"Sebastian hamile ve kızı olacak."

Sebastian, Altay'ın ağzına vurdu.

"Ya Altay ilk Ryan'a söyleyecektik! Niye söylüyorsun ya of?!"

Sebastian kendi sandalyesine geri oturmuştu.

"Ryan niye geldi buraya?"

"Abi bize dedi ki takımın bana ihtiyacı var, beni çağırıyorlar dedi."

"Şu an takım çok iyi. İhtiyacımız olsa seni çağırırdık?"

Altay bir an öksürmeye başladı. Sebastian ona su uzattı hemen içti.

"Büyümüşsün." AlKerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin