නිවාඩු දවස් දෙකකට පස්සෙ තමා වතිල ෆැක්ටරියට ගියේ..
ඒ දවස් දෙකට වතිලගෙ ජීවිතේ කණපිට පෙරලිලා.....
බංගලාවෙ අරමුණක් නැති ජීවිතයක් ගත කරපු වතිල දැන් ඉන්නෙ වෙනමම තැනක....
කාලයක් රොහානි එක්ක එක ගෙදරක ජීවත් වුණාට වඩා මේ ජීවිතේ හරි වෙනස් කියලා වතිලට හිතෙනවා... රොහානි එක්ක දැනුන නොගැලපීම වතිලට දැන් දැනෙන්නෙ නෑ....
අද උදේ ශාධිත්‍ය එක්කම වතිල ඇහැරියා... ශාධිත්‍ය ඉදි ආප්ප හදද්දි වතිල පොල් ගෑවා, පරිප්පු ළිපේ තිබ්බා , ලූණු කැපුවා....
ඒ පුංචි කුස්සිය මැද්දෙ හිනාවෙවී උයන එක වතිලට අලුත් අත්දැකීමක්....
කවදාහරි දවසක එයාටත් උයන්න පුලුවන් වෙයි... වතිල ශාධිත්‍ය ඉදි ආප්ප මිරිකන හැටි බළාගෙන හිතුවා...
" බඩ්ඩක් කියලා දෙන්නද ඒයි... "
ශාධිත්‍ය වතිල දිහා බලන් ඇහුවෙ ඇස් අඩවන් කරගෙන...
"ශාධිත්‍ය !! ඔහොම බලන්න එපා..."
වතිල කීවෙ ශාධිත්‍ය කට කොණකින් හිනාවෙද්දි.....
"ඔන්න බලන්න ඒයි.... මෙහෙමයි ඉදි ආප්ප හදන්නෙ...මේ හිල් තියෙන වංගෙඩිය ඇතුලට පිටි ගුලියක් උඩටම එන්න හදනවා... ඊට පස්සෙ අනිත් වංගෙඩිය අරන් ටික ටික ඇතුලට..ඇතුලට දානවා...හරිද... ඇතුලට දාන ගමන්ම වට්ටිය වටේට ඒක කරකන්නත් ඕනෙ හරිද.....ටික ටික ඇතුලටම යද්දි එහා පැත්තෙන් පිටි රැල් රැල් හැදිලා තමා රවුමට ඉදි ආප්පයක් හැදෙන්නෙ.....මේවා හැමෝටම කරන්න බෑ හරිද.... හැකියාව ඕනේ...!!!..හැමදාම නෑ...හැමතැනම නෑ...මං වගේ වැඩ්ඩොන්ට විතරයි පුලුවන්...මොකෝ කියන්නෙ අයියාහ්!! අද රෑට හදමුද ඉදි ආප්ප... "
ශාධිත්‍ය කීවෙ ඇහැකුත් ගහලා...
ශාධිත්‍ය ඒ ඉදි ආප්ප ගැනමද කීවෙ කියලා වතිලට ෂුවර් නෑ......
වතිල කටත් ඇරන් බලන් ඉදියා....
ටික වෙලාවකට පස්සෙ තමා වතිලට කියපු එක තේරුණේ....
"ශාධිත්‍ය !! "
"ඇයි මගේ හැකියාව ඔයා දැකලා තියෙනවනෙ .... මං තරං හොදට කාටවත් බෑ... "
ශාධිත්‍ය කීවෙ තව ඉදි ආප්පයක් මිරිකලා....
"කෑමත් එක්ක කොහොමද ඕයි ඔය වගේ කැත විහිලු කරන්නෙ... ඉදි ආප්පයක් කාලත් ඉවරනෙ.... සැක්..."
