"වතිල,!!! නැගිටිනවා මනුස්සයෝ...!! වතිල...."
වතිල ගැස්සිලා ඇස් ඇරලා බලද්දි එයා හිටියෙ ඇදේ නෙවේ.... බස් එකක ශීට් එකක ඉදගෙන ජනේලෙකට හේත්තු වෙලා.....කොන්දත් රිදෙනවා....
"මං කොහෙද... ශාධිත්‍ය..."
"යසයි... ළමයින්ගෙ ආරක්ෂාවට කියලා ගෙන්නගත්තු තාත්තගෙ කෙරුවාව... හයිවේ එකේ ආව පැය දෙකම කටත් ඇරගෙන හොදටම නිදි.....මම හොදටම කම්මැලිකමේ ආවෙ...."
ශාධිත්‍ය වතිලට ඇන ඇන නෝක්කාඩු කියනවා.....
එතකොට තමා වතිල හරි සිහියට ආවෙ..... මේ ගාල්ලෙ යන ගමන් නෙ...
එයා ශීට් එකේ කෙලින් වෙලා හිරි ඇරලා ඈනුමකුත් යවලා ශාධිත්‍ය දිහා බැලුවා...
"දැන් බහින්න ලගද.... "
"ඔව්....එකොලහයි වෙලාව...තව පැය බාගෙකින් විතර බහින්න පුලුවන්...අපි හයිවේ එකෙන් එළියට දැම්මා......ගාලු කොටුව බලලා බීච් ගිහින් හතරට විතර කෑම්ප් සයිට් එකට ගියාම ඇති..
යාළුවෙක් ලවා එතන ඔක්කොම හදවනවා.. ඌට කෝල් එකක් දෙන්නත් ඕනෙ... මම ඩ්‍රයිවර්ට කතා කරන්න යනවා.. ආයෙ නිදාගන්න එහෙම එපා හොදද....."
වතිල ඔලුව වනලා බස් එකේ පිටිපස්ස බලද්දි බාගෙට බාගයක් නිදි... හයිවේ එකේ යද්දි හිටගෙන යන්නත් බෑනෙ...
ඉතින් දගලන්නෙ නටන්නෙ නැතුව මොහොතක් ඉන්න බැරි පොඩ්ඩො ටික බාගෙට නිදියගෙන ඉදලා දැන් ආයෙ නැගිටලා එහෙමෙහෙ දුවන්න අරන්....
සිළුමිණීත් නිදි කටත් බාගෙට ඇරගෙන... ලස්සනම දේ තමා කවුරුහරි සිළුමිණීගෙ කම්මුල උඩ ලොකු කළුපාට මොට්ටුවක් තියලා...
හරියට ලොකුම ලොකු ඉන්නෙක් වගේ...
පහන්‍යා වතිල ඇහැරලා ඉන්නවා දැකලා එයා ළගට දුවන් ආවෙ කොණ්ඩ පොඩිති දෙකත් හොලව හොලව හිනාවෙවී උඩ පැන පැන.....
"අයියෝ ඩැඩී හොදටම නිදගෙනනෙ හිටියෙ.......අපි මම ගෙනාව පොල්ටොෆිත් කෑවා... ආ ඔයාගෙ කෑල්ල මම තියාගත්තනෙ...... "
පහන්‍යා එයාගෙ ගවුම් සාක්කුවෙන් අරන් වතිලට පොල්ටොෆියක් දුන්නෙ හරි ආඩම්බරෙන්........
පොල් ටොෆියත් එක්ක හිස් චොකලට් කවර දෙකකුයි ටොෆි කරෙකුයිත් ආවා...
සාක්කුවේ තව මොනවා එකතු කරගත්තද දන්නෑ....
ඒත් පහන්‍යා ආදරෙන් දුන්නු කෑමක් නිසා වතිල පොල්ටොෆිය හොදට පිහදාලා කෑවා...
