Kesilen Nefes

10. Bölüm : İtirafların Gücü ve Güzelliği

Babam karşımda öylece yatıyordu. Yaraları iyileşmeye başlamıştı ancak uyanmıyordu. Az önce doktoruyla yeniden konuşmuştum ancak uyanmıyordu işte. Bir türlü uyanmıyordu. Zeynep'le buluşacaktım buradan sonra. Hastaneden çıktığımda bir araba yanıma yanaştı. Genç bir kadın indi arabadan. Güzel bir kadındı.

"Nefes Baysal?" dedi bana bakarak.

"Evet, benim? Siz kimsiniz."

"Mevsim Deri. Seni uyarmaya geldim. Yalın'a çok güvenme. Şimdi seni sevdiğini söyler, kullanır atar. Herkese öyle yaptı o. Sevdiğini söyler ama sevmez. Biz çocukluktan tanışıyoruz onunla. Onu, benden iyi kimse tanıyamaz. Seni de kullanacak ve döndüğü kişi yine ben olacağım. O yüzden kendini bir şey sanma. Yalın, benim ve hep öyle kalacak."

"Yalın şimdiye kadar sana dönmüş olabilir ama sen onu evliliğe ikna bile edemedin. Bak, üç günde gelen kadınla evlendi. Aramızdaki farkı böyle anlayabilirsin. Ben senin kim olduğuna ya da Yalın'ın geçmişinde nasıl biri olduğuyla ilgilenmem. Benim yanımda bana sadık biri. Bitmiştir. Şimdi git buradan bir daha da karşıma çıkma. Yoksa bu kadar sakin kalmam."

"Sakin kalmayacakmış. Orospu. Senin herkesle haberlerin çıktı be. Bilmiyoruz sanki. Hamile misin? Çocuğu mu yamamaya çalışıyorsun Yalın'a? Söyle ne kadar istiyorsan ben vereyim de çık git hayatımızdan."

"Güzelim, yalan haberleri araştıracağına git biraz Baysal ailesini araştır. Çok zor değil. Dünya çapında ilk beşe bakarsan görebilirsin."

"Sen bana paranla hava attığını mı zannediyorsun?! Yolarım kızım seni burada?!"

"A, hayır canım. Sana hava atmıyorum. Sadece senin ya da bir başkasının parasına ihtiyacım olmadığını söylüyorum. Ya da gösteriyorum. Hangisini tercih edersen artık. Hadi ikile şimdi buradan." Sinirle arkasını döndü ve arabasına geri bindi. Gaza basarak uzaklaştı buradan. Köşedeki taksi durağına ilerleyerek bir taksiye bindim ve Zeynep'le buluşacağımız yerin adresini verdim. Yaklaşık on beş dakika sonra taksi durduğunda ücretini ödeyip inmiştim. Büyük kafenin içine girdiğimde karşılamadaki kız hızla konuştu.

"Hoş geldiniz Nefes Hanım. Bu arada çok geçmiş olsun. Umarım şimdi iyisinizdir."

"Teşekkür ederim. İyiyim."

"Sizi hemen bir masaya yönlendireyim. Garsonunuz da geliyor."

"Gerek yok arkadaşım şurada. Kolay gelsin."

"Teşekkür ederim Nefes Hanım." Zeynep'in yanına gittiğimde ayağa kalkarak bana sarıldı.

"Hoş geldin. Seni çok merak ettim dün geceden beridir ulaşamıyorum."

"Yalın'la telefonların imha ettik."

"Sebep?"

"Biraz yalnız kalmak istedik. Ve fark ettik ki bu telefonlarımız olduğu sürece gerçek olmayacak. Biz de telefonları ortadan kaldırdık."

"Ne?! Yalnız kalmak istedik derken?"

"Ne duyduysan o."

"Siz bayağı seviştiniz yani." Sessiz kaldım. "Hâlâ evli olduğuna inanamıyorum. Erim aradı bana sordu. Şoka girmiş çocuk."

"Erim konusu kapandı Zeynep. Yalın'ın yanında falan da açma, tamam mı?"

"Piyasadan çekiliyorsun ha?"

"Çekildim bile, ben sıramı savdım. Sıra sende."

"Aman yok. Benden uzak dursun. Ben evlenmem. Sonsuza dek bekar yaşayacağım."

"Ben de öyle diyordum. Ama öyle olmuyormuş."

"Göreceğiz." Siparişlerinizi verdik. Çok geçmeden ise getirmişlerdi. Kafenin müdürü yanımıza geldi.