AIRLEYA

XXXV

⚠️Before you read this chapter, I remind all readers that this is just the writing of a novice writer who is too lazy to edit the work. You may find some misspellings or grammatical errors in this story.

Chapter XXXV

“ANG SECOND Prince ba yan at ang anak ni Lord Ralphus?”

“Si Lady Airleya Briairlaine, yan ah! Bakit sila magkasama ng second prince?”

Hindi inabala nina Airleya at ni Prince Teiran, na lingunin ang mga tao na kanilang nadadaanan na hindi mapigilang mapatitig sa kanilang dalawa. Sobrang lapit nila sa sarili na halos maglapat minsan ang kanilang likurang palad sa isa't -isa.

“Ano gagawin natin dito?” tanong ni Prince Teiran

“Sabi mo labas tayo? O, ito na lumabas na tayo. Gutom kana? Kain tayo roon.” ani Airleya,sabay turo ng maliit na restaurant na nahagip ng kanyang mga mata.

“ha. . . You're unpredictable woman.” kinindatan ni Airleya ang Prinsepi saka walang sabi-sabing hinawakan ang kamay nito at tumakbo patungo sa tinuro nitong gusto nilang kainan.

“Busog kana? Akin na lang yan.” ani Airleya, nang makita na may tira pang pagkain sa pinggan ni Prince Teiran.

Bago pa man makasagot si prince Teiran, mabilis pa sa alas-kwatro na hinablot ni Airleya ang pinggan at isinalin ang natirang pagkain sa panggan nito.

Hindi napigilan ng Prinsepi na ipatong ang siko sa lamesa at mangalumbaba habang titig na titig ito kay Airleya na maganang kumakain.

“Baka tumaba ka niyan.”

Tumaas ang kanang kilay ni Airleya na patuloy parin sa pagkain.

“Kumain lang ng ganitong karami, tataba na agad? Overthinking ka pala.” saad ni Airleya, na walang pakialam kung tataba man ito.

“Are you alright, now?”

“Kaya ba pumunta ka sa mansion para ayain ako? At para pagaanin ang pakiramdam ko?” tanong ni Airleya, na ngayon naman ay uminom na nang tubig.

“Well, You haven't been well these past few days, which is why everyone is worried about you. It's gotten to the point where we've mistaken you na maluwag na ang iyong kwerdas.”

Magkasalubong ang kilay ni Airleya na napatitig sa Prinsipe.

“Excuse mo hindi pa maluwag ang kwerdas ko.”

“From what I can see of you now, you seem to be doing well.”
.
.

.
.

“I cannot accept that many lives have been lost. I'm not used to seeing that.” saad ni Airleya na hindi napigilang maging open sa Prinsepi.

Nakayuko si Airleya, at hindi maiwasan ng Prinsepi na mapatitig sa dalaga. Huminga ng malalim ang Prinsepi bago umayos ito ng upo.

“Kailangan mo nang masanay. Hindi pa iyon ang huli mong makikita. Alam mo naman seguro ang sitwasyon na meron ang Agracia ? The five of us and our parents and others, they are the only ones who know the true state of the Empire. Agracia seems fine now, but we can't predict when his next move will be. Even more so. . . It's hard to read his every move.”