" လရိပ် ဆရာကြီးပြန်မလာသေးဘူးလား .."
" ဒီနေ့တော့ ပြန်လာမယ်ပြောတာဘဲ .."
" လရိပ် .."
" ဟင် .."
" နေ့လည်ကျရင် ကိုယ်နဲ့ဆိုင်ကိုလိုက်ခဲ့ပါလား .."
" မလိုက်တော့ဘူးနေပိုင်ရဲ့
လရိပ်ထမင်းချိုင့်ပါလာတယ်လေ .."
" ထားခဲ့ပါလရိပ်ရယ်
ကိုယ်နဲ့တခါလောက်ဘဲဖြစ်ဖြစ်
ထမင်းအတူတူလိုက်စားပါလား တောင်းဆိုတာပါ "
" ............... "
လရိပ်ညိုမှာ နေပိုင့်ရဲ့စကားတွေကို
မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီးသာ နေလိုက်ရသည် ။
ဆရာကြီးနဲ့တွေ့မှရမယ့်လူနာတွေကို
နောက်နေ့ပြန်ချိန်းပေးပြီး တော်ရုံလူနာတွေကိုတော့
နေပိုင်ကစမ်းသပ်လိုက် လရိပ်ညိုက ဆေးပေးလိုက်နဲ့
တဖြည်းဖြည်း အလုပ်ထဲမှာ စိတ်ကိုနှစ်ထားလာနိုင်ခဲ့သည် ။
အကူတယောက် ထပ်ရောက်မယ်ဆိုပေမယ့်
အခုထိမရောက်သေးတာမို့ ဆရာကြီးလည်းမရှိချိန်မှာ
နေပိုင်နဲ့လရိပ်ညိုတို့ နားချိန်မရှိအောင်ဖြစ်နေရလေသည်။
ကလေးလူနာတွေရောက်လာတိုင်း
သားလေးအိမ်မှာအဆင်ပြေရဲ့လားလို့
စိတ်က အိမ်ကိုပြန်ရောက်သွားရပြန်သည် ။
မောင်က သားလေးအပေါ်မှာ
လိုလိုချင်ချင်ရှိနေတာမို့ တော်ပါသေးသည် ။
သားလေးကိုတော့ ချစ်သလိုအမူအယာတွေပြပြီး
လရိပ်ညိုအပေါ်မှာမှ ဘုဂလန့်ဂွစာတွေလုပ်နေတဲ့မောင့်ကို
လရိပ်ညိုမှာ နားမလည်နိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေသည် ။
ဆရာကြီးလည်း ရောက်မလာသေးသလို
အန်တီကေသရီနဲ့လည်း သေချာမပြောရသေးတာမို့
မောင်နဲ့လရိပ်ရဲ့အခြေအနေက ဒီနေရာမှာဘဲ ရပ်နေခဲ့သည်။
မောင်တယောက်ထဲဆိုရင်တော့
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ ဖြေရှင်းပြစ်လိုက်မှာဆိုပေမယ့်
မေဗလ်ဆိုသည့်မိန်းကလေးတယောက် ရှိနေတာမို့
လရိပ်ညိုမှာ စဥ်းစားဆုံးဖြတ်ရတွေ ခက်နေခဲ့လေသည် ။
မောင့်ကို မျှော်လင့်ခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့်
မောင်ရွေးချယ်လိုက်တာက မေဗလ်ဆိုရင်
လရိပ်ညို သားလေးကိုပိုက်ပြီး နောက်ဆုတ်ပေးပါမည်။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🌙 လရိပ်ညို 🌙
Romantizmအချစ်မှာ အပေးအယူဆိုတာ မရှိဘူးကမ္ဘာရဲ့ ငါ ဒါပေးလို့ ဒါပြန်ရ,ရမယ်လို့လည်း မမျှော်လင့်ရဘူး အချစ်ဆိုတာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ အဆင်ပြေပျော်ရွှင်နေတာကို ဘေးနားက ကြည့်နေခွင့် ရတာနဲ့လည်း အချစ်ဖြစ်တာပဲ ။ ကျွန်တော်ကတော့ အမကြီးလို မတွေးဘူး ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ့်ကို...
