" ဦးနေ .. "
" အေး "
" သားသားတို့အိမ်မှာ အလှူလုပ်မလို့လားဟင် "
မနက်မိုးလင်းကတည်းက
ခြံထဲမှာ ချက်ကြပြုတ်ကြနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေတာမို့
သားလေးက နေဖုန်းရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးမေးလာသည် ။
သားလေးမေးလည်း မေးချင်စရာပင် ။
ရွာမှာရှိသည့်အမျိုးသမီးတချို့က
ချက်ပြုတ်ရေးပိုင်းမှာ ကိုယ်စီတာဝန်ယူနေကြသလို
အဖေ့မိတ်ဆွေများကလည်း နေရာထိုင်ခင်းအတွက်
ဝါးခုတ်သူကခုတ် တိုင်ကျဥ်းတူးသူက တူးနေကြသည်။
နေဖုန်းကတော့ မာနလေးပိုက်ပြီး
ယောင်လည်လည်နှင့်သာ အချိန်ကုန်နေသည် ။
" အလှူမဟုတ်ပါဘူးဘုန်းလေးရယ်
မင်းအဖေနဲ့အမေ မဂ်လာဆောင်ကြမလို့တဲ့လေ .."
" မဂ်လာဆောင်မယ် ဟုတ်လားဦးနေ
အဲ့ဒါဆိုရင် သားသားက ပန်းကြဲရမှာပေါ့နော် .."
" ဟမ် .. မင်းကိုဘယ်သူပြောတာလဲ .."
" ဖေဖေပြောတာလေ ..
ဖေဖေနဲ့မေမေက မဂ်လာဆောင်မှာတဲ့
မဂ်လာဆောင်ရင် သားသားက ဖေဖေတို့ရှေ့မှာနေပြီး
ငွေဖလားကြီးထဲကိုပန်းတွေထည့်ပြီး ကျဲရမှာတဲ့လေ .."
" အဲ့ဒါ မင်းအဖေ သပ်သပ်ဖင်ယားနေတာ ဘုန်းလေးရဲ့ .."
" ဖေဖေဖင်ယားတာကို ဦးနေဘယ်လိုသိလဲ .."
နေဖုန်းမှာ ပတ်ခနဲပြန်မေးလိုက်သည့်ဘုန်းလေးကြောင့်
ရုတိတရက် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွားရလေသည်။
ဒီကောင်က စကားတခွန်းကို
ဘယ်လိုတန်ပြန်ထိုးနှပ်ရမလဲဆိုတာသိတဲ့ကောင် ။
" ဟာ့ ဥာဏ်ဘုန်းဆင့်သာရေ
ငါက စကားအဖြစ်ပြောတာလေကွာ
မင်းအဖေဖင်ယား မယားတော့ မင်းအမေဘဲသိမှာပေါ့.."
နေဖုန်းလည်း ကပ်သီးကပ်သပ်နိုင်လှသည့်
ဥာဏ်ဘုန်းဆင့်သာဆိုသော တူတော်မောင်ကို
စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် ပြောချပြစ်လိုက်မိလေသည် ။
" ဖေဖေက ဖင်ယားတာမဟုတ်ပါဘူး
ဖေဖေကလေ မေမေ့ကိုအရမ်းချစ်တာဦးနေရဲ့
သားသားကိုလည်းဖေဖေကသိပ်ချစ်တာ ဦးနေမသိလို့ "
YOU ARE READING
🌙 လရိပ်ညို 🌙
Romanceအချစ်မှာ အပေးအယူဆိုတာ မရှိဘူးကမ္ဘာရဲ့ ငါ ဒါပေးလို့ ဒါပြန်ရ,ရမယ်လို့လည်း မမျှော်လင့်ရဘူး အချစ်ဆိုတာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ အဆင်ပြေပျော်ရွှင်နေတာကို ဘေးနားက ကြည့်နေခွင့် ရတာနဲ့လည်း အချစ်ဖြစ်တာပဲ ။ ကျွန်တော်ကတော့ အမကြီးလို မတွေးဘူး ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ့်ကို...
