" လရိပ်ညိုရေ .. သွားမယ်ဟေ့ .."
အိမ်ရှေ့မှဦးတုတ်ကြီးရဲ့အသံကြောင့်
သနပ်ခါးလိမ်းနေဆဲဖြစ်တဲ့ လရိပ်ညိုမှာ
ကမန်းကတန်းဘဲ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့ရလေသည် ။
" ဆေးခန်းက ဆရာကြီးရဲ့သားကို
အရင်သွားခေါ်လိုက်ပါလားဦးတုတ်ကြီးရယ်
လရိပ် ဒီမှာ အိပ်ယာထ,နောက်ကျသွားလို့ ..."
" အေးအေးအေး ..
အဲ့တာဆိုလည်း ငါသွားခေါ်လိုက်မယ် ..."
ဒီနေ့မှာတော့ လရိပ်ညိုတယောက်
ရန်ကုန်ပြန်ရဖို့ ရက်ချိန်းစေ့လာခဲ့လေသည် ။
မင်းကမ္ဘာကလည်း မနက်ဖြန်ဆိုရင်
ကျောင်းကပြန်ဖွင့်ပြီမို့ ပြန်မှရတော့မည် ။
ရွာမှာ အပျော်ကြီးပျော်နေတဲ့ မင်းကမ္ဘာမှာတော့
တချိန်လုံး လရိပ်ညိုတို့အိမ်မှာပဲ ရှိနေခဲ့သည် ..။
နေဖုန်းနဲ့အတိုင်အဖောက်ညီနေသလို
ဘယ်သွားမယ် ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာကအစ,
တက်ညီလက်ညီ ရှိနေကြလေသည် ..။
အိမ်မကပ်တဲ့ သားဖြစ်သူကို ဦးမင်းတင်ထွဋ်မှာလည်း
မင်းကမ္ဘာကို ဖုန်းဆက်ပြီးခေါ်ရတဲ့အထိဖြစ်နေသည် ။
" ဒယ်ဒီမလိုက်လို့ရရဲ့လားသား
မြို့က ကားဂိတ်အထိ လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ .."
" ရပါတယ်ဒယ်ဒီရ
အမကြီးလည်းပါနေတာဆိုတော့ စိတ်ချပါ .."
" သားရဲ့တီငယ်လာကြိုနေလိမ့်မယ်
ဟိုရောက်တာနဲ့ ဖုန်းဆက်လိုက်ဦးနော် .."
" နောက်တခါကျရင် တီငယ့်ကိုပါ ခေါ်ခဲ့မယ် "
ကျောပိုးအိတ်ကိုဇစ်ဆွဲပြီး
တက်ကြွနေတဲ့သားဖြစ်သူကြောင့်
ဦးမင်းတင်ထွဋ်မှာ စူးစိုက်ပြီးကြည့်နေမိလေသည် ။
" တီ .. တီ .."
ဆေးခန်းရှေ့ကိုရောက်လာတဲ့ကားက
အသံကွဲကြီးနဲ့ ဟွန်းတီးလိုက်တာကြောင့်
မင်းကမ္ဘာတို့သားအဖ ထွက်လာခဲ့ကြလေသည် ။
" ဆရာကြီး မလိုက်ဘူးလားဗျ .."
"မလိုက်တော့ဘူး ကိုတုတ်ကြီးရေ
ကျွန်တော် ဟိုဘက်ရွာကို လူနာသွားကြည့်ပေးရဦးမှာ "
YOU ARE READING
🌙 လရိပ်ညို 🌙
Romanceအချစ်မှာ အပေးအယူဆိုတာ မရှိဘူးကမ္ဘာရဲ့ ငါ ဒါပေးလို့ ဒါပြန်ရ,ရမယ်လို့လည်း မမျှော်လင့်ရဘူး အချစ်ဆိုတာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ အဆင်ပြေပျော်ရွှင်နေတာကို ဘေးနားက ကြည့်နေခွင့် ရတာနဲ့လည်း အချစ်ဖြစ်တာပဲ ။ ကျွန်တော်ကတော့ အမကြီးလို မတွေးဘူး ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ ကိုယ့်ကို...
