JIRO'S POV
After I've left Amber, dumiretso agad ako sa house to change my clothes and mag pack narin ng clothes. After nun sumakay ulit ako sa car ko and nag drive papuntang hospital.
I know what I've did to Amber is very painful, and also to Arcie. Pero nung nalaman kong naaksidente si Arcie, dun ko narealize na I can't live without her. I cannot give her up.
Ang tanga mo talaga Jiro.
Nung makarating ako sa hospital, dumiretso agad ako sa room niya. Walang ibang tao dun except si Arcie, and a man seating near her, reading a newspaper.
"good evening po"
Napatingin saakin yung lalaki
"goodevening." Tumayo siya then lumapit saakin "kaibigan ka ba ng anak ko?"
Anak? This must be Arcie's dad. Ngayon ko lang siya nakita. Ang pagkakaalam ko nagttrabaho kasi ang dad niya sa ibang bansa.
"opo" I extend my hand "I'm Jiro, sir. Errr, ok lang po ba na bantayan ko si Arcie until makalabas siya sa hospital?"
He smiles "why? It's 11pm and dumiretso ka dito ng dis oras ng gabi. Then you would tell me na sasamahan mo si Arcie dito hanggang sa makalabas siya?" tinitigan niya ako sa mata. Ang tingin na parang binabasa niya kung ano ang nasa isip ko "do you love my daughter?"
Kinabahan ako sa question ng father niya. But still, kailangan kong sagutin "yes sir, I love your daughter and I want to take care of her. What had happened right now is, I think, my fault. But I promise I won't let the same incident happened again. I-i'm sorry sir"
Tinapik niya ako sa braso. "just put your things in there. Bibili lang ako ng mga makakain natin. Look for her okay?"
"yes sir!"
"just called me Tito Andrew"
He left me in the room.
Nilapag ko yung gamit ko dun sa ibabaw ng table and sat near Arcie's bed.
She's still sleeping. Hindi ko alam kung nagising siya kanina.
I held her hand
"Arcie, how are you?" I placed her hands in my cheeks "break na kami ni Amber. Sorry dahil nagsinungaling ako sayo ha? Ayoko lang naman na paasahin ka. Mas masakit ang pakiramdam na alam mong mahal ka ng isang tao pero wala siyang lakas ng loob para maging kayo, para magkasama kayo. Kaya mas minabuti ko pa na magsinungaling. I'm sorry. Pero mahal na mahal talaga kita Arcie."
I kissed her in her forehead then ipinatong ko yung ulo ko sa may kamay niya.
I drifted off to sleep.
ARCIE'S POV
I opened my eyes and naramdaman ko na naman ang sakit ng ulo ko.
"ma?"
Inikot ko ang panigin ko para hanapin ang mami ko but instead I saw an angel sleeping beside my bed.
What is he doing here?
I gently touched his face and bigla ko naalala lahat ng nangyari before ako maaksidente.
Masakit. Mas masakit pa sa nabagok kong ulo. Akala ko wala ng mas sasakit pa ng sabihin saakin ni Jiro na mahal niya si Amber. Mas masakit pala kung actual mong makikita kung paano niya mahalin si Amber.
"Arcie?"
Napalingon ako sa kanya and nakita kong gising na siya.
"You're awake. Tamang tama, kapapasok lang ng breakfast mo. Kumain ka na"
