ចិត្តស្នេហ៍បង្ខំបេះដូង
ភាគទី២៦ ភាគនេះមានការប្រើប្រាស់ពាក្យមិនសមរម្យ ក្រោម18ហាមអាន
នាងកាន់តែរើសបំរាស់ពីការថើបរបស់គេគឺគេថាកាន់តែបន្ថែមទំនង់ដៃការថើបមួយនេះអោយកាន់តែខ្លាំងជាងមុន ។ ការថើបមួយនេះវាគ្មានឡើយការថើបបែបថ្នាក់ថ្នមដូចកាលពីមុន គឺមានតែភាពសោះកក្រោះនិងឃោឃៅបំផុត។
«អ្ហឹក» គេក៏បានខាំបបូរមាត់របស់នាងរហូតដល់ដាច់សាច់ឈាមរឹមៗ។
«អ្ហឹក» ចុងក្រោយនាងក៏បានរុញគេបានសម្រេចមែន
«រោគចិត្ត» រាងយកដៃជូតបបូរមាត់របស់ខ្លួនដែលកំពុងតែមានឈាមហូរតិចៗ ព្រមទាំងសម្លឹងគេជាមួយនឹងការស្តីបន្ទោសអោយគេ។
«ហាស....ហាស....រោគចិត្តស្អីក្រែងពីមុនពួកយើងធ្វើបែបនេះមករហូត» រាងមាំញញឹមចំអកនាងវិញដោយលើកដៃទៅអង្អែលបបូរមាត់របស់នាងប្រៀបដូចជាមនុស្សរោគចិត្តអញ្ចឹង។
«ឆ្កួត»
«នាងនឹងដឹងថាមនុស្សឆ្កួតដូចជាខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ ហាស... ហាស ចាំទទួលអោយហើយទៅគីម ជេននី» រាងមាំនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងគេក៏បើកទ្វារដើរចេញទៅបាត់ដោយទឹកនាងអោយនាងក្រមុំក្តាប់ដៃខឹងនឹងគេជាខ្លាំង។
ពេលល្ងាចបានមកដល់មានមនុស្សម្នាជាច្រើនបាននាំគ្នាចេញពីកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួនដើម្បីត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់ខ្លួនវិញ ចំណែកឯអ្នកខ្លះទៀតក៏នាំគ្នីនាំគ្នាទៅញ៉ាំអី ឬក៏ទៅដើរចេញជាមួយគ្នា។ រីឯក្រុមនិស្សិតក៏ដូចគ្នាផងដែរពួកគេបានចេញពីសាកវិទ្យាល័យដើម្បីត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ បូណានាងរៀបនឹងបិតទ្វារឡានទៅហើយស្រាប់តែ
ផឹប!
ដៃមួយបានទប់ទ្វារបស់នាងជាប់មិនអោយនាងបិតបានឡើយនាងបានមើលមុខក៏សម្លឹងមើលម្ចាស់ដៃនោះព្រោះថានាងស្គាល់គេយ៉ាងច្បាស់។
«អូនកុំគេចមុខពីបងបែបនេះបានទេ?» អិនសរបានពោលពាក្យនេះចេញមកធ្វើអោយនាងក្រមុំដកដង្ហើមធំ។
«ខ្ញុំគិតថាពួកយើងទាំងពីរនៅឆ្ងាយគ្នាគឺល្អបំផុត» ពេលលឺប្រយោគរបស់រាងស្តើងវាប្រៀបដូចជាមានកាំបិតចាក់ចំបេះដូងរបស់នាង។
«អូនកុំធ្វើបែបនេះដាក់បងបានទេ?»
«បងក៏ដឹងថាគ្រួសាររបស់ពួកយើងទាំងពីរមានរឿងអ្វីកើតឡើយ»
«តែវាមិនងាយដូចអ្វីដែលបងគិតឡើយ»
«រឿងអតិតអូនកុំយកវាមកគិតបានទេ កុំអោយវាមកបំផ្លាញស្នេហារបស់យើងបាន» រាងមាំនិយាយទាំងទាញនាងក្រមុំអោយចេញពីក្នុងឡានមកឈរជិតគេព្រមទាំងក្រសោបដៃរបស់នាងថ្នមៗ ។
«បងស្រឡាញ់អូនណា បងដឹងថាអូនក៏មិនទាន់អស់ចិត្តស្រឡាញ់ពីបងឡើយ» លឺពាក្យរបស់គេហើយនាងក្រមុំនៅស្ងៀមមិនហ៊ានបង្ហាញអាការៈអ្វីឡើយ ។ មែន! គឺនាងក៏ដូចជាគេដែរគឺក្តីស្រឡាញ់គឺនៅតែមានចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកប៉ុន្តែព្រោះតែទំនាស់គ្រួសារធ្វើអោយពួកគេទាំងពីរត្រូវរក្សាគម្លាតពីគ្នា។
អ៊ុប!
ដោយឃើញនាងក្រមុំនៅស្ងៀមមិននិយាយអ្វីគេក៏បានក្រសោបកញ្ចឹងករបសនាងរួចហើយក៏ទម្លាក់បបូរមាត់របស់ខ្លួនទៅគ្រប់គ្រប់បបូរមាត់តូចស្តើងយ៉ាងទន់ភ្លន់ពោរពេញដោយក្តីស្រឡាញ់។ នាងក៏មិនបានបដិសេធអ្វីឡើយមានតែនៅស្ងៀមតបស្នងទៅវិញព្រមទាំងបិតភ្នែកជិតទទួលស្នាមថើបមួយនេះ។
«ពួកយើងត្រឡប់មកដូចដើមវិញណា» រាងមាំសម្លឹងមើលមុខរបស់គេដោយកែវភ្នែកស្រទន់ ប៉ុន្តែនាងមិនព្រមនិយាយនិយាយអ្វីឡើយ គឺថានាងបាននៅស្ងៀមមួយស្របក់
«អូនត្រូវត្រឡប់ទៅវិញហើយ មិនចង់អោយបងស៊ូបារម្ភឡើយ។ មើលថែខ្លួនឯងផងណា» និយាយចប់នាងតូចក៏បានចូលក្នុងឡានហើយក៏បើកចេញទៅ។ ទុកអោយរាងមាំឈរសម្លឹងមើលនាងរហូតដល់នាងបើកបានឆ្ងាយ នាងក្រមុំក៏មិនខុសពីគេឡើយ នាងបានមើលគេតាមកញ្ចក់ឡានទាំងទឹកភ្នែកហូរ វាពិបាកណាស់ដែលត្រូវមកធ្វើបែបនេះដាក់មនុស្សខ្លួនស្រឡាញ់ ស្រឡាញ់តែមិនអាចស្រឡាញ់។ ស្រឡាញ់តែមិនអាចបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ចេញមក។
ពេលយប់នៅអតីតផ្ទះរបស់ឆេយ៉ុង!
ជេននីកំពុងតែអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនធ្វើការងារដែលនៅដល់ពីក្រុមហ៊ុនលក់គ្រឿងអលង្ការរបស់នាង ក្នុងរ៉ូបគេងយប់រាងស៊ិចស៊ីបន្តិច ។ កំពុងតែធ្វើការងារសុខៗក៏ស្រាប់តែ
ក្រាក!
ទ្វារបានរបើកធ្វើអោយនាងក្រមុំភ្ញាក់ព្រឺតសម្លឹងមើលទៅទ្វារក៏លេចចេញវត្តមានមនុស្សស្រីម្នាក់ដែលនាងគ្មានថ្ងៃភ្លេចឡើយគឺជាអតីតស្វាមីរបស់នាង។
«នាងចូលមកបានយ៉ាងម៉េច?»
«នែ!!ភ្លេចឬក៏ធ្វើជាភ្លេចគីម ជេននីផ្ទះនេះជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំរស់នៅជិតពាក់កណ្តាលជីវិតហើយណាគ្រាន់តែចូលមកវាមិនពិបាកឡើយ» រាងមាំនិយាយទាំងដើរចូលទៅរករាងស្តើងដែលកំពុងតែអង្គុយលើសាឡុង។
«បើនាងហ៊ានចូលមកខ្ញុំនឹងប្តឹងហើយ»
«ក៏សាកប្តឹងទៅ ថានាងខលទៅប្តឹងប៉ូសលឿនជាងខ្ញុំទេ?» លឺបែបនេះហើយនាងក្រមុំក៏បានស្ទុះទៅរកទូរស័ព្ទតែគេរហ័សជាងបានស្ទុះចូលទៅចាប់នាងជាប់មិនអោយនាងយកទូរស័ព្ទបានឡើយ។
«លែង....នាងគិតចង់ធ្វើអ្វី?»
«ធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនបានធ្វើពីមុននោះអី ធ្វើរឿងដែលប្តីប្រពន្ធគេធ្វើនោះអី»
«ខ្ញុំមិនមែនជាប្រពន្ធនាងទេ»
«ហាស....ហាស.....មែនហើយប្រើពាក្យថាប្តីក៏មិនត្រូវ តែខ្ញុំនឹងធ្វើអោយនាងឈឺចាប់គ្មានថ្ងៃភ្លេច មកធ្វើជាទាសករបម្រើអារម្មណ៍កាមគុណរបស់ខ្ញុំក៏បាន ព្រោះថាវានឹងធ្វើអោយនាងឈឺចាប់ហាស....ហាស...» រាងមាំនិយាយទាំងញញឹមចំអកដាក់នាងព្រមទាំងរុញរាងស្តើងផ្អឹបនឹងជញ្ជាំង។
«លែងខ្ញុំ» រាងស្តើងក៏នៅតែមានៈរុញគេចេញប៉ុន្តែកម្លាំងរបស់នាងមិនអាចយកឈ្នះគេបានឡើយ។ ព្រោះថាកម្លាំងក្នុងខ្លួនរបស់គេកំពុងតែឆេះសន្ធោរសន្ធៅ។
សឺត!
គេក៏បានអោនចុះទៅថើបកញ្ចឹងករបស់នាងក្រមុំដោយអារម្មណ៍ពុះកញ្ច្រូលបំផុត ដៃរបស់គេក៏បានទាញអាវរបស់នាងទម្លាក់ចុះក្រោមស្មាប។
«អ្ហឹក..លែង...» នាងបានព្យាយាមយកដៃរុញគេចេញប៉ុន្តែគេថើបរបស់នាងកាន់តែខ្លាំងជាងមុន។
«អ្ហឹក» ដោយភាពទាស់ទាល់របស់នាងធ្វើអោយគេហាក់ធុញទ្រាន់នឹងការជំទាស់របស់នាងគេក៏បានចាប់កដៃរបស់នាងទាំងពីរជាប់នឹងលើកទៅផ្អឹបនឹងជញ្ជាំង។
អ៊ុប!
បបូរមាត់របស់គេក៏បានទម្លាក់ទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់រាងស្តើងដោយគ្មានភាពផ្អែមល្ហែមដូចមុនឡើយគឺមានតែភាពក្រោធគ្រាធនឹងឃោឃៅបំផុត។ បបូរមាត់របស់នាងត្រូវគេខាំញិញស្ទើរតែឈាមទៅហើយ គ្មានទៀតឡើយពាក្យថ្នាក់ថ្នម ទន់ភ្លន់។
ខ្វោក!
ដៃរ៉ូបគេងយប់ត្រូវបានគេទាញផ្តាច់កកិតនឹងស្បែកក៏សខ្ចីរបស់នាងរហូតដល់មានស្នាមក្រហម។
ផាច់!
មុខរបស់ឆេយ៉ុងត្រូវងាកទៅតាមកម្លាំងដៃទះរបស់នាងក្រមុំធ្វើអោយឆេយ៉ុងងាកមុខចេញមកយ៉ាងលឿនសម្លឹងនាងក្រមុំព្រមទាំងលើកដៃមកអង្អែលថ្ពាល់របស់ខ្លួន ។ នាងក្រមុំវិញប្រឹងយកដៃទប់រ៉ូបររបស់ខ្លួនដើម្បីកុំវារបូតចុះ។ ស្នាមញញឹមប្រៀបដូចមនុស្សរោគចិត្តបានបង្ហាញចេញនៅលើផ្ទៃមុខដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់គេ ។
«មកនេះ!»
អ្ហឹស!
គេក៏បានកញ្ឆករាងកាយរបស់នាងក្រមុំមួយទំហឹងរួចហើយក៏លើកក៏អោនចុះទៅថើបបំបិតមាត់របស់នាងក្រមុំម្តងទៀតដោយលើកនេះកាន់តែសោះកក្រោះជាងមុនទៅទៀត។
ផឹប!
រាងកាយរបស់នាងក្រមុំត្រូវគេបោះទៅលើគ្រែមួយទំហឹងធ្វើអោយនាងក្រមុំស្ទើរតែចុកឆ្អល់ទៅហើយ នេះសំណាងហើយដែលពូកទន់មិនអញ្ជឹងទេបាក់ឆ្អឹងនាងមិនខាន។
«អ្ហឹក» នាងស្ទើរវារចេញពីគ្រែមិនទានទាំងផុតផងគេបានចាប់កជើងនាងជាប់ព្រមទាំងអូសនាងមកកណ្តាលគ្រែវិញ ។
អ្ហឹស!! គេក៏បានសង្គ្រប់លើនាងក្រមុំ ដៃរបស់នាងត្រូវគេចាប់ជាប់នឹងសង្កត់លិចនឹងពូកបាត់ទៅហើយ។ ជុប!!សឺត! គេក៏បានអោនទៅថើបកញ្ជឹងករបស់នាងក្រមុំដោយភាពងងឹតងងុលលែងគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានហើយ ទទួលស្គាល់ថាគេធ្វើនេះព្រោះកំហឹងប៉ុន្តែក៏ទទួលថានាងពិតជាទាក់ទាញចិត្តគេពិតមែនទាំងដងខ្លួន ទាំងក្លិនខ្លួនគឺគេមិនអាចទប់ចិត្តបានឡើយ ។ អ៊ុប!!បបូរមាត់ដែលព្យាយាមស្រែកជំទាស់ក៏ត្រូវបានបបូរមាត់របស់គេលេបត្របាក់មិនអោយស្រែករំខានអារម្មណ៍របស់គេបានឡើយ ។ បាតដៃដ៏ក្តៅគគុគកំពុងតែបង្អូសមកស្ទាបលើកចង្កេះនាងក្រមុំព្រមទាំងទាញក្រណាត់រ៉ូបរបស់នាងចេញដោយកម្លាំងរបស់គេ។
រាងកាយដ៏ទទេស្អាតកំពុងតែបង្អូតសម្រស់នៅនឹងមុខគេយ៉ាងទាក់ទាញ ប៉ុន្តែគេមិនទាន់បានគយគន់វាឡើយព្រោះបបូរមាត់របស់គេនៅដួសដងរស់ជាតិពីបបូរមាត់តូចច្រឡឹងទោះនាងព្យាយមផ្អឹបមិនអោយគេមានឱកាសក៏គេនៅតែធ្វើអោយនាងបង្ហើបបូរមាត់ទាល់តែបាន។ អណ្តាតទន់សើមកំពុងតែគ្រលាស់ផ្តោះផ្តងនឹងអណ្តាតនាងក្រមុំស្រង់យកជាតិផ្អែមពីបបូរមាត់នាង។ ពេលនេះនាងគ្មានសង្ឃឹមថានឹងរួចខ្លួនឡើយព្រោះថាកម្លាំងស្ទើរតែគ្មានឡើយ គេប្រៀបដូចជាបិសាចជញ្ជក់ឈាមអញ្ជឹង គឺស្របយកអស់កម្លាំងនាងដើម្បីការពារខ្លួនពីគេ។
អ្ហឹស!
គេបានខាំញិចបបូរមាត់នាងក្រមុំរហូតដល់ដាច់ឈាមតាមចិត្តខឹងរបស់គេ ដៃរបស់គេកំពុងតែស្រវ៉ាចាប់ដើមទ្រូងដ៏មូលក្លំរបស់នាងពេញដៃ ចំណែកនាងក្រមុំវិញមិនខ្ចីស្រក់ទឹកភ្នែកឬក៏ហារមាត់អង្វរអោយគេឈប់ឡើយ។ អ្ហឹក....សឺត...បបូរមាត់ដែលទើបនឹងបញ្ចប់ការបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់រាងស្តើងក៏បង្អូសមកដល់ត្រឹមកំពូលភ្នំទាំងពីរ នាងបានសម្លឹងមើលវាយ៉ាងរហូតដល់នាងលើកដៃមកអោបដើម្បីបិតបាំង។
«ហឹស....ហឹស.....ពីមុនកំណាញ់ណាស់មែន ពេលដែលខ្ញុំត្រូវប្រើបភាពទន់ភ្លន់ដើម្បីថ្នាក់ថ្នមវាតែនាងមិនអនុញ្ញាត។ ដូច្នេះចាំទទួលទៅវានឹងគ្មានភាពទន់ភ្លន់ឡើយ»
«កុំណា...អ្ហឹស...» នាងក្រមុំមិនទាន់ទាំងហាមគេផុតផង បបូរមាត់ក្តៅគគុកក៏ធ្វើការលេបត្របាក់ដោយកក់ក្រហល់ ដៃម្ខាងទៀតក៏ធ្វើចលនាដោយគ្មានឡើយភាពថ្នាក់ថ្នមធ្វើអោយនាងក្រមុំស្ទើរតែស្រក់ទឹកភ្នែក។
អ្ហាស! បបូរមាត់នឹងចុងច្រមុះរបស់គេកំពុងតែថើបនឹងបឺតជញ្ជក់លើក្បាលពោះរាលស្មើររបស់នាងឡើងមានស្នាមជាំពេញតែម្តង។ គេបានសម្លឹងមើលភាពវេទនារបស់នាងដោយស្នាមញញឹមនៅពេលដែលបានអូសទាញនាងស្ទើរតែដល់ចំនុចកំពូលទៅហើយគេបែរជាឈប់ៗភ្លាមទាំងដៃកំពុងតែស្ថិតនៅចន្លោះភ្លៅនាង។
«អង្វរខ្ញុំទៅ» នាងមិននិយាយបានត្រឹមតែខាំមាត់សម្លក់គេ
«លែងខ្ញុំ....ខ្ញុំមិនត្រូវវាទេ....បើខ្ញុំត្រូវការក៏មិនមែនជានាង» ពាក្យផ្កើនរបស់នាងធ្វើអោយគេកាន់តែចង់ឈ្នះនាង គេបានចាប់ភ្លៅទាំងពីររបស់នាងចេញពីគ្នា រួចហើយគេក៏បានអោនចុះដើម្បីធ្វើកិច្ចបន្តទៀតធ្វើអោយនាងក្រមុំពិបាកទ្រាំដៃដែលធ្លាប់តែរុញច្រានគេចេញបែរជាប់ក្រសោបក្បាលរបស់គេជាប់មិនអោយគេងើបមុខចេញឡើយ។
អ្ហាស!
សំឡេងថ្ងូររបស់នាងក្រមុំធ្វើអោយគេញញឹមយ៉ាងពេញចិត្ត ទោះបីជាវាកើតឡើងដោយការសងសឹកពិតមែន តែសំឡេងរបស់នាងពិតជាធ្វើអោយគេពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់អារម្មណ៍ក៏កាន់តែកញ្ជ្រោលទ្វេរដង។
អ្ហឹស!!
«មនុស្សឆ្កួត ដកដៃរបស់នាងចេញទៅ» នាងក្រមុំស្រាប់តែស្រក់ទឹកភ្នែកតក់ មាត់ដែលរឹងរួសមិនព្រមអង្វរគេក៏ត្រូវហារមាត់សុំអោយគេឈប់ ព្រោះទង្វើររបស់វាគ្មានភាពថ្នាក់ថ្នមអ្វីឡើយ។ ដៃរបស់នាងបានខ្ញាំស្មារបស់គេរហូតដាច់សាច់ឈាម
«អង្វរខុសពេលហើយណា នាងចាំទទួលយកវាទៅ» និយាយចប់គេក៏វាមករកបបូរមាត់របស់នាងទាំងដៃរក្សានៅដដែលហើយកាន់តែឃោឃៅជាងមុនទៅទៀតដៃនៅតែបន្តដំណើរបបូរមាត់របស់នាងក៏ត្រូវគេបឺតជញ្ជក់មិនអោយនិយាយអ្វីឡើយព្រមទាំងខាំមិនខ្វល់ថានាងឈឺចាប់ឡើយ។
YOU ARE READING
ចិត្តស្នេហ៍បង្ខំបេះដូង
General Fictionនាងជាអ្នកបង្រៀនខ្ញុំអោយជ្រើសផ្លួវមួយនេះដោយខ្លួនឯង នាងធ្វើអោយខ្ញុំបាត់បង់គ្រប់យ៉ាងគឺនាងជាអ្នកផ្តើមមុនទាំងអស់...... Coming Soon ...... 😔 យាយមួយទៀតបើដល់វគ្គកំសត់អីកុំដៀលអេតមីនណាហើយបើចំវគ្គពិសេសអីជួយខ្លួនអែងទៅព្រោះអេតមីនក៏ជួយខ្លួនឯងមិនបានដែរ🥲 ចា៎សុំអរ...
