යුධ දෙවියන්ගෙ දෙවොලෙ මුහුණ අපැහැදිලි වෙලා තියෙන සාමාන්ය මනුස්සයෙක් වගේ තුන්ගුණයක් විතර උස අත් හයක් එක්ක ඔලුව වටේ රැස් වළල්ලක් තියෙන විදියට ගලින් නෙලලා මැණික් ඔබ්බවලා තිබුණ පිළිරුවේ එක් එක් අතේ එකිනෙකට වෙනස් ආයුධ හයක් තිබුණා...දුනු ඊතල,කඩුවක්,කිණිස්සක්,බූමරංගයක්, හෙල්ලක්,මුගුරක්...එකිනෙකට වෙනස් ආයුධ හයක් එක්ක ගාම්භීර පෙනුමක් තිබුණ පිළිරුවේ මූණ මොන වගේ ඇතිද කියලා ජන්කුක් කල්පනා කළත් ජන්කුක්ට ඒ ගැන අදහසක් තිබුණෙ නෑ....පුරහඳ මුදුන් වෙලා දේව පිළිමය ඉදිරිපිට තියෙන රවුම් පොකුණ මැදට හඳ එළිය වැටෙද්දි ජන්කුක් තමන්ට ටිකක් ඉස්සරහින් හිටගෙන ඉන්න මහළු පූජකතුමා කිව්ව විදියට පොකුණ ඉදිරියේ දණ නවා ගත්තා...
"ඔහුගේ රුධිරය පොකුණේ ශුද්ධ වූ ජලයට මිශ්ර කරන්න දරුවා..."
පූජකතුමා කියද්දි ජන්කුක් තමන්ගෙ ඉණේ රඳවගෙන හිටිය ටේහ්යුන්ගෙ ලේවලට පෙඟිලා දැන් වෙද්දි වේලිලා තියෙන ලේන්සුව පොකුණු වතුරට පොඟවද්දි පොකුණෙ වතුර රතුපාට වුණා..."දැන් අසිපත් කුසුම් විකසිතව ඇති දරුවෝ...ඒ පුෂ්ප කීපයක් රැගෙන එන්න..."
පූජකතුමා පොකුණට තව මොනවදෝ චාරිත්රවලට අදාළ කුඩු වගයක් මිශ්ර කරමින් කියද්දි ජන්කුක් එතනින් එළියට ගියත් තමන් මේ හැමදේම කරන්නෙ ටේහ්යුන්ව මරන්න කියලා මතක් වෙද්දි ජන්කුක්ගෙ ඇස් යන්තමට තෙත් වෙලා තිබුණා...ජන්කුක් දේවාලෙ වටේ පුංචි කැළෑ තණකොල වගේ තිබුණ පඳුරු වල පිපිලා තිබුණ අඳුරෙ දිලිසුණ රතුපාට මල් පොකුරක් කඩාගෙන ආයෙත් දෙවොල ඇතුළට ඇවිත් පූජකතුමාගෙ උපදෙස් අනුව ඒවගෙ නටු කඩලා පොකුණු වතුරෙ පා කරලා තිබ්බා...