මල් පවා ගැස්සිලා..ලංවී බලාවී..
අප සොයා අද රැයේ තරු රංචු ගැසේවී..
සුරංගනාවියක්මදෝ..
මලින් උපන් ලියක්මදෝ..
තනිවී කිමදෝ අසමී සමාවී..
සුරංගනාවියක් නොවේ..
මලින් උපන් ලියක් නොවේ...
සොදුරු හැගුම් ඇයි සගවන්නෙ මා.."
ස්වර මාත්‍රාවක් එක්ක තාලෙට වදින වතුර හඩ..! වාහ් ! ඇස් අහකට ගන්න හිතෙන්නෙ නැති තරම්ම ලස්සනක්..
වෝටර් බැලේ වල තියෙන අමුතු ගතිය සිංහල සින්දුවකට එකතුවෙලා නිසාදෝ වචනයක් වචනයක් ගානේ ෆීල් වෙන තරමටම ඒ ලස්සන විදින්න පුළුවන්..විදත් ඒ දිහා බලාගෙනම හෙල්මට් එකයි ජැකට් එකයි පඩිය උඩින් තිබ්බා..ඩාන්ස් එක කොහොම වුණත් පූර්ණ සංගීත අනුග්‍රහය නම් ඩීජේ දිල්ගෙන්..පැවිලියන් එක උඩ ලැප් එකත් තියාගෙන ඉන්න දිල් ළගට ඇවිත් අත් දෙක සාක්කුවට දාගත්තෙ සුපුරුදු ඩෝන්ට් කෙයා ගතියෙන්ම...
"මොකෝ මෙහෙ...? "
"නිකම්..."
"කෝ බලමු මූණ..අහ් ආයෙ දෙකක් නෑ.. තෝල්ක සීන් එකක් තමයි.. "
"......................................."
හරි ! ඇහුනෙ නෑ වගේ හිටියා කියන්නෙ කෙල්ලගෙ ගෙස් එක හරි..විදත් එහෙම ලේසියෙන් අනුන්ගෙ වැඩ කරලා දෙන කෙනෙක් නොවුණ එකේ මෙහෙම ආවා කියන්නෙ ආයෙ ඒකෙ හිතන්න දෙකක් නෑ තමයි...කට පැත්තට ආව හිනාවත් එක්ක දිල් ෆෝන් එක අතට ගත්තා..
"දිල් අක්කේ..වැඩේ හරියෝ...."
විදත් පිටිපස්ස බැලුවේ පුරුදු කටහඩ නිසාමයි...මෙන්න වැඩක් ! පඩිපෙළත් බැහැගෙන දුවන් එන්නෙ කැමීලියා...
"වැඩේ හරි අක්කේ..මම එඩිට් කළා..."
"මෙයා ඇයි මෙහෙ...? "
"ඇයි...මට එන්න බැරිද ?" ගේම නම් එයත් ගේම..ආයෙ අයියා කියලා නෑ...
"ආවට අලි පැටවුන්ව වෝටර් බැලේ වලට ගන්නෑ...
බැලේ කරන්න ගන්නෙ ලස්සන... කොණ්ඩෙ කොට..සුදු කෙල්ලො..නේ බන්..
"මම කොහොමද දන්නෙ.. "
දිල් ෆෝන් එකට අවධානෙ දුන්නෙ හින්ට් එක ගාණක්ම නෑ වගේ..ඒත් ඒක කිව්ව සැර වොයිස් ටෝන් එක විදත්‍ට ඕනවටත් වඩා ඇති හින්ට් එක වැදිලා තමයි කියන්න..
YOU ARE READING
මීන් | MEEN
Non-Fiction"මං මූදු රැළ්ලට වඩා උඹට ඇබ්බැහි වෙලා.." -විදත් හංසනාදිත්‍යය-
