මීන් | MEEN

MEEN - 51 🐬

සුදුම සුදු රෝස මල් පොකුරක් ත්‍රිලක්ෂගෙ අත්වල..රෝසත් හරි ! ත්‍රිලක්ෂගෙ මූණ...මල්වලට වඩා විදත්ට ලස්සන හිනාව පිරුණ ඒ මූණ...

බැල්ම එකතැන නතර වෙද්දි ත්‍රිලක්ෂ මල් පොකුර විදත්ගෙ අතට දීලා ඩ්‍රයිවින් සීට් එකෙන් වාඩිවුණා..තනි සුදුවට පිපුණ රෝසමල් ගොඩක් කළු පාට රිබන් එකකින් එකතු වෙලා..ඒ මැදට වෙන්න පුංචියට නෝට් එකක්..

'සුදු රෝස දකින හැමවෙලේම මට මතක් වෙන්නෙ උඹව!
Happy Birthday!
Love you to the horizon !'

සාමාන්‍ය විසි හතරකට ක්ෂිතිජය වෙනකන්ම ලස්සනම බෝල අකුරෙන් ඒ ආදරේ ඇත්තටම ඕනවට වඩා වැඩියි!!

"ඇයි මේ...?මේවා ඕන්නෑ..!."
විදත් ත්‍රිලක්ෂ දිහාවට ඇස් හැරෙව්වෙ හුසමකින්...එයා

"මට ඕනේනේ..!"

ත්‍රිලක්ෂ වාහනේ පාකින් එළියට ගත්තෙ ඒත් එක්කම..

"වාව්!! සර්..!!!!"

දෙන්නම එකපාරටම ගැස්සිලා ගියේ දිල් සද්දෙටම කෑගහද්දි...What the hell man!! දිල් ඉන්නවා කියන්න කොහොමද උඹට අමතක වුණේ! ෆෝන් එක කකුල උඩ තිබුණට දකින්න ඕන සේරම දේවල් දැකලා කියන්න ඒ කෑගිල්ල විදත්ට ඇති!

මල් පොකුර ඩෑශ් බෝඩ් එක උඩින් තියලා වැඩිය නෝන්ඩි නැති වෙන්න විදත් ෆෝන් එක අතට අරගත්තා..කට් කරන්න කියලද..ඔය මූණ දිහා බලන්න එපා විදත්..! ගට් එක ගනින්..! විදත්  කැමරාව ත්‍රිලක්ෂ දිහාවට හැරෙව්වෙ ශේප් එකේ..

"ඇත්තටම..මෙරා බොහොත් කුශ් හේ..! මට-මට ගොඩක් සතුටුයි අනේ!! සර්, ඔයා මාර රොමෑන්ටික් හරිද..? ඒ මල් ටික මාර ලස්සනයි...!" ඒ වර්ණනාව වගේමයි කටේ සද්දෙත්...

"කොහොමද දිල්..?" ත්‍රිලක්ෂ හරිමම සාමාන්‍යයි..එයාට ගාණක් තිබුණෙම නෑ..

"හොඳයි සර්...දැන්නම් ගොඩක් හොඳයි..!"

"කොහොමද පාඩම් කරනවද ?"

"ඔව් සර්...ශේප් එකේ කරගෙන
යනවා..."  ඔය ශේප් එක කියන්නෙ නෑ කියන එකට සමාන පදයක් කියන්න හිටපු අවුරුදු ටිකට විදත් හොඳට දන්නවා...

"හොඳයි එහෙනම්..."

"ඇත්තටම සර් මං මේක සර්ට කියන්නමයි හිටියේ..මෙයා සර්ට පණ ඇරලා ආදරෙයි!!!" දිල් සද්දෙටම කෑගහලා කිව්වේ එකපාරටම වගේ...