සැදෑ යාමේ කැෆේන් කොප්පයකුත් එක්ක අද කෑම මේසෙ කැමීලියායි විදතුයි වටවුණා..කාලෙකට පස්සෙ අයියා නගෝ එකතු වුණේ දඬුවමක් බෙදාගන්න..විදත් හීන් නූලෙන් කැමීලියාවත් එයාගෙ දඬුවමට හවුල් කරගත්තෙ කෙල්ලට පිටු ගාණක නෝට් ගොඩක වගකීමක් පවරලා..අනික් දඬුවම් කොහොම වුණත් මේ ලියනවා වගේ එක තැන ඉදන් කරන දේවල් වලට තමයි කොල්ලට ඉල් මහේ කුරුල්ලො මතක් වෙන්නේ..ඒ තරම්ම අකමැති වැඩක් එයාට ලියන කියන වැඩ...
"මේ අයියේ...?"
කැමීලියා ටිකකට පෑන පැත්තකට කරලා විදත්ට කතා කළේ කෝපි උගුරක් බොන ගමන්...
"ම්ම්....?"
කතා කළාට එයා නෙමෙයි ඔලුව ඉස්සුවේ..කෝපි වල බාගෙට පොගවපු බැඳපු අල පෙත්තක් කන ගමන් විදත් නෝට් එක ලියාගෙන ගියා...
"තමුසෙ කවදහරි ඇත්තටම ආදරේ කරලා තියෙනවද ?"
අනවශ්‍ය ප්‍රශ්නයක් අනවශ්‍යම වෙලාවක..ඒත් කොල්ලට ගාණක් නෑ ඕවා...
"ඇයි අහන්නෙ...?"
"අහන්නෙ දැනගන්නනේ..."
"කටවහගෙන මේ ටික ලියලා දෙනවා.."
කැමීලියාට එපාකරපු බැල්මක් දීලා විදත් තවත් පිටු හාරසීයෙ ලොකු පොතක් කෙල්ලගෙ ඉස්සරහින් තිබ්බා..
"මෙච්චරටම මොනවද ඕයි ?!! තමුසෙලගෙ ඔය ප්‍රොෆෙසර්ට පිස්සුද මන්දා...!!"
"ඌට කොහොමත් පිස්සු!"
පොත්වල ලියලා තියෙන ඒවා අමුතුවෙන් නෝට් හදන්නෙ නෑනෙ නැත්තම්..විදත් තව ඒෆෝ කොළයක් අරගෙන ලියන්න ගත්තා...
"අරකට ඔව්ද නැද්ද කියනවකො අයියේ..?"
"ඔව් වුණත් නැති වුණත් දැන් තමුසෙට මොකද ?"
"ආපෝ..තමුසෙනම් මහ මොකෙක්ද මන්දා..ඒකට සිද්ධාර්ථ් අයියා..දෙයක් ඇහුවම ලස්සනට උත්තර දෙනවා..."
තවත් අනවශ්‍යම නමක් අනවශ්‍යම වෙලාවක..කෙල්ලන්ට පිස්සු කියන්නෙ නිකම් නෙමෙයි බලාගෙන ගියාම..
"ඇයි ඌ මොනවද කිව්වේ..?"
කොල්ලා ඇහුවේ වැඩි ගාණක් නැති ගාණට...
"මේ මේ එයාට ඌ මූ ගාන් එන්න එපා හරි..!මං කැමති නෑ...!"
YOU ARE READING
මීන් | MEEN
Non-Fiction"මං මූදු රැළ්ලට වඩා උඹට ඇබ්බැහි වෙලා.." -විදත් හංසනාදිත්‍යය-
