CHAPTER 32

345 15 5
                                    


(Trigger Warning: 18+)

Umiikot ang paningin ko. Nahihilo ako. Ramdam ko pang para akong nasusuka. Tapos pinagpapawisan ako kahit malamig naman itong silid na kinaroroonan ko. Bukod dun, hindi ko maigalaw ang mga kamay at paa ko. Nahihirapan din ako makapagsalita ng maayos.

Anong nangyayari sa akin?

Yung syringe na hawak ni Renzo kanina lang. Alam kong may kakaiba dun. Mukhang iyon ang dahilan bakit ako nagkakaganito ngayon.

"Hindi kaya magalit si Malvar nyan? Nagsimula ka ng wala siya?" Rinig kong tanong ni Harry kay Renzo.

Kahit may kakaibang nangyayari sa akin ngayon. Malinaw kong naririnig at nauunawaan ang kaganapan sa paligid ko. Pilit kong itinuon ang tingin ko kay Renzo na nakatayo sa gilid ko habang nakatingin sa akin.

"Hayaan mo siya. Kailangan kong magmadali." Sagot nito kay Harry.

Nakita ko itong naghubad ng T-shirt niyang suot tapos umimabaw sa akin. Napamura nalang ako sa aking isip.

Tangina. Hindi pwede 'to.

Wala sa plano 'to. Nasaan na ba si Calvin? Si Emman? Sinunod ba nila yung inutos ko? Nasaan na sila? Kapag nagtagal pa sila, baka magawa na ng Gagong si Renzo ang plano niya sa akin.

Gusto ko man pumiglas ngayon at manlaban. Pero hindi ko magawa. Hindi ko maigalaw ang buong katawan ko. Tanging ang mga mata ko lang ang nagagawa kong maigalaw.

Ano ng gagawin ko?

"Tsk. Easy ka lang. Masasarapan ka din naman." Rinig kong bulong ni Renzo sa kanang tainga ko.

Napaluha ako nang maramdaman ang labi niya sa leeg ko. Hinahalikan na ako ng Gago doon. May kasama pang pagdila na tila isa akong ice cream na kailangang dilaan. Rinig na rinig ko na din ang pag ungol niya na akala mo adik sa kanto.

Walang nagawa ang mga luha ko sa patuloy na paghalik ni Renzo sa katawan ko. Diretso akong napatitig sa kisame habang tahimik na umiiyak.

Hindi ko alam kung nasaan na si Julius at Harry dahil bigla nanahimik ang paligid. Wala akong ideya kung lumabas na sila o nandito pa din sila sa silid. Hindi ko naman maigala ang tingin ko buong sa paligid dahil hindi nga ako makagalaw. Para akong poste. Pero damang-dama ko yung kawalangyaan na ginagawa nitong si Renzo.

Nang maramdaman kong itinaas ni Renzo ang suot kong damit ay doon ako mas lalong naiyak. Awang-awa ako sa sarili ko. Wala man lang ako nagawa para makalaban. Ginamitan ako ng ipinagbabawal na teknik ng mga Gago.

Ang unfair.

Habang tumatagal ay lumalakas ang ungol ni Renzo lalo na at nasa mga dibdib ko na ang labi niya. Ang kamay niya ay humahawak na sa paglalaki ko.

Mas lalong lumalakas ang paghikbi ko. Nananatili akong nanlalambot at hindi makagalaw.

Naging mas mapusok si Renzo. Sandali itong umalis sa ibabaw ko. Ramdam ko nga ang pagbaba niya sa pants ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng hangin sa katawan ko.

Nang unti-unti kong tignan kung ano ng ginagawa niya ay halos manlumo ako sa nakita. Nakabukas na ang zipper ng pantalon niya. Nakabuyanyang na sa akin ang paglalaki niya.

Natatawang idinampi-dampi niya ito sa pang upo ko.

"Tignan mo, Zeke. Mukhang excited na ang kweba mo na pasukin ko." Sabi nito at muling umibabaw sa akin.

Pilit niya akong hinahalikan sa labi pero buong pwersa kong itinagilid ang ulo ko upang maiwasan iyon.

"Ga...go..." Nahihirapan kong sambit habang may busal sa bibig.

Expedallion Crusader: MASERATITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon