Part 54

117 22 0
                                    

Jk  pov

"අපි යන් නැත්ද   ? "

මන් දෑස් දල්වාගෙන ටෙහියුන්ගෙ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන කිව්වා

"කොහෙද  ?"

" ඇයි  අනෙ  දැන්  වොශ්  එකක්  දාන්  ආව  එකෙ අපි රැ කොහෙ හරි යන්කො ..."""

"කොහෙ යන්නද ?  ඔන්න  ඔහෙ  අපි  දෙන්නම  එකතු  වෙල අද  ඩිනර්  එක හදමු "

ටෙහියුන් පිටි පස්සෙන් ඇවිත් මාව  බැක්  හග් කලෙ මගෙ කජු ලෙල්ලක්  වගෙ  උනු මූනට  කිස්  එකක් දෙන ගමන්.

"අනෙ මෙ ටෙහියුන් අද  කොහෙ හරි යන්නම ඔනෙ  .මේක මාර වැඩක් උනානෙ ! මාව මේක අස්සට  කොටු වෙලා"

" මෙ ටිකෙ  පොඩ්ඩක්  මෙහාට  වෙලා ඉන්න් ජන්ගුක් .එලියට පහලට ගිහින් මෙ ඉන්න තැනත් අරුන්ට හොයලා දෙන්නද ඕනෙ ? මෙක හිතන තරන් ලෙසි නැ ! "

""  බැ බැ බැ !!!! මට අද මෙහෙ ඉන්න බැ "!  අපි කොහෙ හරි යන්කො ..අනෙ අනෙ..! යන්න්  ඉතින්..මොනා වෙන්නද අනෙ..අපි රෑ වෙලා යන්කො..ඔම කරන්නෙපා .මන් ගැන හිතන්නකො !""

""ඔයා ගැන හිතල තමා හැමදෙම කරන්නෙ !! සැරයක් කිව්වනෙ """

පිපිරුනා හරිනෙ ඉතින්..ගස්සන් ගියා !! ටෙහියුන් මාව  කාමරෙ තනි කරලා  රූම්  එකෙන් එලියට  ගියාම මට දුක හිතුනා.

විනාඩි  දහයක්  පහලොවක්  ගියා  ...මන්  හිටියෙ  තවමත්  රූම්  එකෙ. ටෙහියුන් එලියට ගියාමයි තවම  කාමරෙට ආවෙත් නැති නිස මන් කාමරෙන් එලියට  ගිහින්  පල්ලෙහා  එබිකම් කලා..

සාලේ කවෘත් නැනෙ.  ඉස්සරහ  දොර ඇරලා තිබ්බ නිසා මන් හෙමින්  හෙමින්  එලියට ගියා..

‍දැන් රැවෙලා නිසා  වටෙම කලුවර වෙලා තිබ්බත් මැන්ශන් එකෙ ගාර්ඩ්න් එකෙ  පත්තු කරලා තිබ්බ  ලයිට්ස් නිසා  වටෙම  අදුර මැකුනා..

මන් දැක්කා  ටෙහියුන් ගාඩ්න් එකෙ ඈත පේන  යකඩ ඔන්චිල්ලාවෙ  වාඩි  වෙලා  අහස දිහා බලන් ඉන්නවා.

මන්  හෙමින්  හෙමින්  ටෙහියුන් ලගට  ගියත්  එයා මන් දිහා බලන් නැතුව  රැ අහස  දිහාම බලාගෙන හිටිය නිසා මගෙ හිතෙ දුක තවත්  වැඩි උනා

Rude But Lovely Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang