မောင့်အိမ်သူသက်ထား
Part-49
၃နှစ်ခန့်ကြာပြီးနောက်
"ဖေဖေ တားကိုခေါ်တွားယို့ဖေဖေ့ အီးဟီး...."
မိုးလင်းတာနဲ့ဖအေဖြစ်သူရဲ့ပုဆိုးစကိုဆွဲကာကြမ်းပြင်ပေါ်ဖင်တရွတ်တိုက်လေးနဲ့ငိုနေတဲ့မင်းထက်သာမောင်လေး။
"ဟာ ဖေဖေအိမ်အောက်ကိုခဏပဲဆင်းမှာလို့ဘယ်မှမသွားဘူးလို့"
"အီးဟီး.....သိဝူး....သိဝူး.....လိုက်မှာယို့ ခေါ်တွားယို့...."
"သားသား!!
"ဂျာ.....ဖေဖေ"
"ဖေဖေအောက်ကိုခဏလေးပဲဆင်းမှာလို့ပြောတယ်လေ အပေါ်မှာညီမလေးရောမေမေရောရှိနေတာခဏနေခဲ့ကြားလား"
"ဟင့်...."
မင်းမောင်သူ့ကိုမျက်ရည်ဝိုင်းလေးတွေနဲ့ကြည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ကာငိုနေတဲ့သားလေးကြောင့်လေပူတစ်ချက်မှုတ်ကာကောက်ချီလိုက်သည်။မျက်ရည်စလေးတွေကိုသုတ်ပေးရင်း
"ဘာလို့ဆိုးနေတာလဲသားသား မေမေရောညီမလေးရောရှိတာဘာလို့မနေခဲ့လဲ"
"တားတားကဖေဖေ့ကိုချစ်ယို့ ဖေဖေ့နောက်လိုက်ချင်ယို့ရေဖေဖေကတားတားကိုမချစ်ဝူးလား"
"ဟာဗျာ မချစ်ပဲနေမလားရှိတာမှသားလေးတစ်ယောက်သမီးလေးတစ်ယောက်ကို"
"အဲ့ဆိုတားတားကိုမပြောနဲ့ကြားယား"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဖေဖေ့သားသားကိုဘာမှမပြောတော့ပါဘူးဟုတ်ပြီလား"
သူ့ကိုလက်ညှိုးသေးသေးလေးထိုးပြီးပြောနေပုံကလူကြီးလေးတစ်ယောက်လို။စကားတတ်လွန်းတဲ့သားနဲ့သမီးကြောင့်မင်းမောင်အပါအဝင်ဘယ်သူ့မှပါးစပ်မစိရ။သားသားကမင်းမောင်နောက်တစ်ကောက်ကောက်လိုက်ကာမင်းမောင်ခြေရာအတိုင်းတစ်ထေရာထဲနင်းသည်။လူကြီးလေးလိုလည်းစကားပြောတတ်သည်။လည်တာကလည်းမွှတ်နေလို့မထောတစ်ရွာလုံးပါးစပ်ဖျားကမချ။သမီးလေးကကြသူ့ကြီးကြီးနဲ့အကျင့်ကသွားတူသည်။မဟုတ်မခံဆက်ဆက်ကြဲ။ဒီတိုင်းနေရင်သာအနေအေးတာ။အမေတူသမီးလေးမို့ခုအရွယ်လေးထဲကချစ်ဖို့အလွန်ကောင်းသည်။
YOU ARE READING
~မောင့်အိမ်သူသက်ထား~
Science Fiction"နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေသလဲမင်းမောင်..." "မောင်ကခင်ဗျားကိုနမ်းချင်နေတာလေ မောင့်မိန်းမရဲ့..." စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်သာဖြစ်ပါသည်။ Uni/Zawgyi Start Date-17/6/2024 End Date-3/9/2024
