VATANAŞK ( Askeri Kurgu)

73.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.

Keyifli okumalar 💜

********
Yanı başında oturduğumuz şöminenin içinde yanan odunların çıtırtıları kulaklarıma doluyordu. Gri bulutlarla kaplı gökyüzünden düşen iri kar taneleri, yerdeki, artık kendilerine özgü şekillerini kaybederek birbirleriyle iç içe geçmiş, beyaz ve pürüzsüz bir çarşafı andıran karla buluşuyordu. Ahşap orta sehpanın üstündeki, Fırat'ın bana hazırladığı kahvaltının yanında, dumanı üstünde tüten çay bu anla çok güzel bir uyum içerisindeydi.

Yerde, şömineden yayılan sıcaklık sırtıma vururken sevdiğim adamın kucağında oturuyordum. Ayaklarım bacaklarının arasında, kalçalarım bir bacağının üzerindeydi. Bir kolumu geniş omzundan boynuna sarmıştım. Gözlerim bahçedeki çam ağacının dallarında uçuşurken sivri yaprakların üzerindeki karları yere düşüren serçelerde geziniyordu. Bu soğuk kış gününde neden daha sıcak yerlere göç etmediklerini düşündüm. Her yer karla kaplı ve bu kadar soğukken yiyecek bulmaları oldukça zordu.

Fırat sırtımdaki elini kahverengi, yumuşacık kazağımın üzerinde aşağı yukarı gezdirirken beni iyice göğsüne çekti. Dudakları alnımı bulup öperken onunla göz teması kurmaktan hayli zamandır kaçınıyordum. Dün gece yaşananlar aklıma geldikçe yüzüm kızarıyordu. Fırat'ın dokunuşları, öpücükleri, kulağıma fısıldadığı o utanç verici sözler ve benim her anlamda sergilediğim davetkâr tavırlar aklıma geldikçe içimde kaçıp bir yerlere saklanma isteği uyanıyordu.

Gece Fırat'la birlikte olduktan sonrası benim için hayal meyaldi. Çok yorulmuştum ve gözlerimi açacak halim bile yoktu. Belli belirsiz Fırat'ın bana duş aldırdığını ve üstümü giydirip beni yatak odamızdan misafir odasına taşıdığını hatırlıyordum. Bir de tüm bunları yaparken bir an olsun beni öpüp koklamayı bırakmadığını.

Sabah uyandığımda yatakta yalnızdım. Öyle bir gecenin sabahına kocamla birlikte uyanmayı isterdim. Fırat'a bunun için kızgındım. Yataktan kalkıp odadan çıktığımda kasıklarımda kol gezinen ağrı hem canımı yakıyor, hem de yürürken beni zorluyordu. Bir elim karnımdayken yatak odamıza girmiştim. Fırat yoktu fakat dağınık, ıslak bir yatak ve birkaç damla kanımın bulaştığı beyaz bir çarşaf vardı. Nedense o manzarayı görünce çok utanmış, kıyafetlerimi alıp üzerimdeki şortlu gecelikten kurtulup hemen alt kata inmiştim. Salonda yanan şömineyi görüp mutfaktan gelen sesleri duyunca Fırat'ın uyandığımda yanımda olmasa bile en azından evde olmasına sevinmiştim.

Mutfağa gittiğimde beni görür görmez, yanıma gelip kucağına almış ve yüzümü öpücüklere boğmuştu. Yavrum, demişti dolu dolu. Gözlerime bakabilmek için hatrı sayılır bir çaba sarf etmişti. Beni sevip durmuş, neredeyse hazırlamayı bitirdiği kahvaltı boyunca kucağından indirmemiş, işini tek eliyle halletmişti. O zamandan bu zamana Fırat'la, günaydın, demek dışında tek bir kelime dahi konuşmamıştım. Tuhaf hissediyordum. Pişman değildim. Sevdiğim adama her şeyimle ait olmak güzeldi. Aramızdaki masumiyet de bozulmamıştı. Fırat bana hâlâ aynı bakıyor, yine çok seviyordu. Hatta bugün daha bir fazla sevip sarmalıyordu. Normalde ortada hiçbir sebep yokken suspus olup onunla konuşmadığımda sinirlenirdi ama şimdi sadece seviyordu.

Fırından sıcak ekmek, simit ve poğaça almıştı bana. Patates kızartmıştı seviyorum diye. Pişi yapmıştı kıpkırmızı ve pofuduk pofuduk. Babaannesinin Urfa'dan dün getirdiği sucuktan sucuklu yumurta yapmıştı. Normlade sucuk sevmezdim ama Fırat doğal sucuk diye çatal çatal yediriyordu. Nar ve üzüm pekmezi, sade Urfa yağı, çiğ inek, koyun ve keçi sütlerinden yapılma peynirler, isot reçeli dedikleri isot biberinden yapılma bir salça, kurut adında şekli çok hoş görünen bir peynir ve kabuklu Urfa fıstığı olmak üzere Heja babaanne bir sürü şey getirmişti. Tüm bunlar şu an kahvaltı soframızı süslüyordu. Mutfaktayken Fırat tüm bunları bana teker teker tanıtıp tattırmıştı. Bir tek astımımdan ötürü isot reçelini yiyememiştim. Çok acı olduğunu söylemişti ama kendi yerken en az bir çilek reçeli yiyormuş kadar rahattı.