** Ch 14 **

18 4 0
                                    

Unicode:

“တွေ့လား၊ နောက်ကွယ်မှာ တစ်ခုခုရှိရမယ်လို့တော့ ငါထင်သားပဲ”

လုရှားက ဆရာကြီးလေသံဖြင့် ပြောလာ၏။ စူကျန်း၏ မျက်နှာမှာ ရှက်သလို၊ ကြောက်သလို နီရဲရဲ ဖြစ်နေ၏။

“အမ်း.....ကြည့်ရတာ တကယ်ပဲ မီးလောင်ခဲ့ပုံပဲ” 

စူကျန်းသည် သူ့ပါးစပ်သူအုပ်ကာ ရှုတည်တည်ပြော၏။ 

စူကျန်း၏ မျက်နှာအမူအရာ ရုတ်ချည်းပြောင်းသွားပုံကို လုရှားအံ့သြနေသည်။ စူကျန်းက သူ့နှာခေါင်းနှင့် ပါးစပ်ကိုလည်း အုပ်ထားသေး၏။ 

“ အရင်တုန်းက လျူကျင်ဖန်း အသံ ကြားခဲ့ရတဲ့ ကလေးကရော အသက်ရှင်နေသေးလား”

“ ဘာတွေပြောနေတာလဲကွာ”

စူကျန်း ငြီးငြူလိုက်သည်။ ခဏမျှ ရပ်ပြီးနောက် လုရှား ဆက်ပြော၏။

“ ဒါပေါ့၊ အသက်ရှင်နေလောက်တယ်။ တခြား ဖြစ်နိုင်တာရော ရှိပါဦးမလား”

လုရှားက ခပ်အုပ်အုပ်ရယ်ပြီး မှတ်တမ်းရေးထားသော စာမျက်နှာများကို ရှေ့ပြန်လှန်၏။ ထို့နောက် အဆက်မပြတ်ချောင်းဆိုးနေသော စူကျန်း၏ရှေ့သို့ ထိုးပေးလိုက်သည်။

“ အစတုန်းကတော့ သူနာပြုတွေ ပြောတဲ့ ဇာတ်လမ်းကြောင့် ခဏလောက် ရူးကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားသေးတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ရှုပ်လာတယ်”

စူကျန်းက ငေးကြည့်လိုက်သည်။ လုရှားက ဆက်ပြောရန် စောင့်နေလေသည်။

လုရှား၏အသံသည် လက်ဝါးနှင့် ကာထားသည့်ကြားမှ ထိုးထွက်နေ၏။ 

“ဒီဇာတ်လမ်းထဲမှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်လို့ ယူဆကြည့်ကြစို့။ ဒီလိုကွာ အဲဒီမိန်းကလေးက တောနယ်ကနေလာတယ်။ ဒီက နည်းပညာတွေနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုမရှိဘူး။ ပြီးတော့ တစ်နေ့လုံး သူများတွေရဲ့ လှောင်ပြောင်သရော်တာကိုပဲ ခံနေရတယ်။ ဒီလိုမိန်းကလေးမျိုးက သူ့ရဲ့ မူလပုံစံပျောက်သွားပြီး အခုပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ နေသားကျတဲ့လူဖြစ်ဖို့ ဆုတောင်းမှာပဲလေ။ အဲဒါကြောင့် သူ့ဇာတိကိုရောဖျောက်ထားပြီး မြို့ပေါ်ကလာတဲ့ပုံစံ ဖမ်းတယ်”

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: 7 days ago ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

🏥 လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သောဆေးရုံမှ လွတ်မြောက်ခြင်း🩺Where stories live. Discover now