FOREVER BE MY ANGEL <33 [completed]

FBMA # 17 My Life as a Living dead....

a/n: sorry po talaga hah, masyadong matagal ang UD dito hehehehe, may tinapos lang po kasi akong story ehhh, thanks po pla sa mga nagsusupport :)))))) sa nagvovote, at nagcocomment, kahit na mabagal talaga akong magUD hehehehe, humihingi po talaga ng tawad sa inyo ang inyong miss author, at dahil dyan, UD na tayo heheheh 

Enjoy..... 

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

ANNIE'S POV

" Anong sinasabi mo? Nagjojoke ka ba? " kanina pa ko naghihimutok dito sa galit. 

Pano ba naman? Sinong sinong siraulo ang maniniwala sa pinagsasabi ng baliw na transfer student na to, sabihin nya ba namang patay ako at ano? Angel daw sya?  Oo, Angel nga ang pangalan nya pero hindi naman sya isang anghel.

" Makinig ka ngang mabuti saken Annie, wag mo ng intayin na may patunayan pa ko sayo para lang maniwala ka kasi alam kong hindi mo magugustuhan pag naniwala ka..." sabi nya saken. 

" Alam mo ! Kung may gusto kang lokohin, wag na lang ako ok? Wag ako ! " inis na sabi ko sa kanya. 

Aalis na dapat ako kaya lang, bigla nya naman akong hinawakan sa braso. 

" A-ano ba ! Ang kulit mo naman ! " talagang pumipiglas ako pero hindi ko magawa. Hindi ko alam pero masyado yata syang malakas para saken. 

" Gusto mo ba talagang patunayan ko?" halata ko na seryoso sya sa sinasabi nya. 

Para matapos na to, hindi na ko nagdalawang isip na umoo sa kanya. Nacucurious din naman kasi ako ee. 

" O sige na ! Patunayan mo saken..." sabi ko sa kanya/

Hindi sya nagsalita at medyo lumayo na muna sya saken. Hindi ko alam kung ano ba ang plano nya pero hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya. At sa gulat ko... 

O_________O 

Bigla syang nagkaroon ng pakpak.... 

Hindi ako makapaniwala .... 

Isa nga syang anghel. 

" Ano? Naniniwala ka na?" tanong nya saken. 

" P-pero  p-pano ka napunta dito?" tanong ko rin sa kanya. 

" Mamaya ka na magsalita..... May isa pa kong papatunayan... " nagulat ako kasi bigla syang kumuha ng patalim.. 

Walang anu-anu, bigla nya kong sinaksak... Napapikit pa nga ako e,,, 

" Anong ginawa mo saken?" tanong ko sa kanya. 

" Simple lang... Pinatay kita, tignan mo" pinakita nya saken yung nakahilata kong katawan na puno ng dugo. 

Hindi ... hindi ko na talaga alam ang mga nangyayari. 

"Kuing ganun, isa muna akong kaluluwa ngayon?" err, napakarami ko ng tanong sa kanya. 

" Oo, pero sa ngayon, bumalik na muna tayo sa dati." utos nya. 

" Hah?Pano?" 

" Pumasok ka na sa katawan na yan." tinuro nya yung katawan kong puno na ng dugo.

Ginawa ko ang sinabi nya. Sya rin, itinago nya ang mga pakpak nya. 

" Ngayon, ipaliwanag mo na saken ang nanagyayari " sabi ko sa kanya. 

" O sige, makinig ka ...." then naupo muna kami sa isang bench dun.Siniguro namin na walang masyadong tao.  " Yang katawan mo na yan, alam mo bang, hiniram mo lang yan..." sabi nya saken.