Beklenen an mı geldi acaba???
Bombayı bırakıp gidiyorum ♥Mütüşlü yorumlar bekliyorum ♥ ♥
Sabah uyandığımda geceki çıtır çoktan gitmişti. İşte en sevdiğim tür. İşimiz bitince yanımda uyumasına izin vermişsem bile ben uyanmadan mutlaka gitmeli.
Yatakta bir güzel gerindim. Çamaşırımı geçirip mutfağa indim. Karnımı tıka basa doldurup ılık bir duş aldım. Jong In'in yaşadığı hayat onu mutlu etmiş olabilir ama ben kesinlikle şuan ondan daha mutluyum.
Bugün için normalden farklı planlarım vardı. Gündüz her zamanki gibi aylak aylak dolaşıp akşam da tüm vaktimi şu çirkin çocuğun çalıştığı barda geçirecektim. Biraz dinlenmek ve müzik dinlemek istemiştim. Belki de şu kucağıma düşen bebekle biraz eğlenebilirdim.
Akşam olduğunda onun çalıştığı bara gittim. Sahnesi daha başlamadığından barmenin karşısına oturdum.
"Gizli karışım yapıyor musun?"
"Taemin'in müşterisi misin?"
"Evet nerden anladın?"
"O benim sevgilim. Onun yaptıklarından yapabilirim istersen. Bu arada ben Joon Myeon. Ama buralarda Suho."
Göz kırparak elini yukarıdaki bardaklara attı.
"Söyle bakalım ne istersin?"
"Yalnız ben isimleriyle biliyorum sadece. İçeriğini biliyorsun değil mi? Shake istiyorum."
"Tabi ki biliyorum. Evde sürekli yaparız. Her neyse.."
"Tamam o zaman. Ben de Xiumin. Müzik ne zaman başlayacak?"
"Sen O'sun değil mi? Sevgilimle yatan. Seninle böyle karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim Xiumin. Sadece diğer barlarda mı takılıyorsun?"
"Oralar daha eğlenceli dostum."
"Ben de buranın sakin müzik eşliğinde oturulan sıkıcı bir bar olmasından şikayetçiyim ama patron böyle istiyor. Arada buraya da gel. Şarkıcımızın sesi muhteşemdir."
"Biliyorum daha önce dinlemiştim. Patronunuz kim?"
"Oh şey.. Kendini gizlemeyi seviyor. Bu yüzden çalışanlar dışında kimse bilmiyor diyebilirim. Ama mutlaka tanıyorsundur. Diğer barların vazgeçilmezlerinden. Bu arada Taemin'le görüşmüyorsun değil mi?"
"Sevgiline güvenmiyor musun? Bu çok kötü. Ben asla aynı kişiyle bir kaç kez yatmam. Shake için teşekkür ederim. Bittiğinde yeni yaptığı karışımdan istiyorum. Adından emin değilim, Bomb olabilir."
İçkimi alıp öndeki masalardan birine geçtim. Nihayet tuhaf çocuk gitarıyla sahneye çıkmıştı.
Her zaman müzikle alakam olmadığını söylerim. Dinlediğimde benim için gerçekten çoğunlukla bir şey ifade etmez. Bu sesin bana bu kadar iyi gelmesi mümkün mü? Mümkünse bile normal mi? Kesinlikle hayır. Ama öyleydi. Onu dinlediğim dakikalar boyunca rahatlamış hissettim. Ne olduğunu bilmediğim hisler her hücreme yayılmış bedenimi uyuşturuyordu. Bunu yapan alkol de olabilirdi..
Bu arada içkimi bitirip barmenin yanına gittim.
"Heeey benim bomb ne oldu?"
"Geliyooor."
Hemen elinde salladığı şişeyi açıp bir bardağa boşalttı.
"Afiyet olsun."
"Blue'yu biliyor musun? Ondan da istiyorum."
