Yusuf'un Hikayesi

Yusuf'un Hikayesi - Gelişme 20

Kapı çalınca açarsın ve karşında polisi görürsün... Sonra onlar aniden evine dalar... O da yetmezmiş gibi evinin orasını burasını karıştırırlar da sanki mahrem yerlerine el sokuyorlar gibi hissedersin... Kadın da olsa aynı erkek de olsa aynı hani... Yusuf'un Hikâyesi diye bir şey olduğunu duyunca işte bu soğuklukta duygular ruhumu ele geçirmeye başladı.Sabahtan beri aradığım bu olduğu halde... Kendimi, kendi evimde otururken polise yakalanmış gibi hissediyordum işte... Natali de evimin kapısını çalan o kibirli polisti...Bu polisler!Dünyanın her yerindede aynıydı veİNSAN değillerdi kesin olarak; buna artık çok emindim!Ama Natali!O gün bittiğinde ben nerede olacaktım, hiç bilmiyordum!Yıllar yıllar boyunca uyuklayıp kalacağım karanlık bir zindanda mı? Yoksa bir tımarhanede mi?

Biri elimden tutmalıydı...
Bu kadar saçmalıkla ben sanıyorum ki başa çıkmakta zorlanıyordum.

Yusuf'un Hikayesi diye gerçek bir hikayenin yazılı olduğu kitap, yarım saat kadar önce ellerimdeymiş ve ben bundan habersizmişim...

Ellerim yanmak üzereydi...
Sanki daha az önce kaderime dokunmuş gibi...
Aslında bu, çok sinir bozucu bir durumdu.

Yo! Hayır!
Bir hikaye ile alt üst olmama izin verecek biri değildim!
Derhal kendimi topladım ve Natali'ye yaşadığım bu deli bozuk anları hiç çaktırmadım. Küçük bir öksürükle ses akordumu yapıp sessizliği bozan kişi oldum.

"Şu ilahi şeyler hep merakımı çekmiştir. Ama hiç de zamanım olmadı. Sahi... Şu Yusuf'un Hikayesini okuyabilir miyim?"