Yusuf'un Hikayesi

Yusuf'un Hikayesi - Gelişme 36

Natali'nin mutluluğu artık gözüme batıyordu. Yoksunluk, böyle bir şeydi ve insanı kine yönlendiriyordu.

O güne kadar kimsede kıskandığım bir şey olmadı ama Natali, buhranlı günlerimde burnumun dibinde mutlu mutlu dolaşınca... Elimde olmadan... Onu kıskanıyordum...

Tıpkı çirkin kadınların, asla sahip olamayacağı bir güzellikle burunlarının dibinden geçtiğimde tısladıkladıkları gibi tıslayarak Natali'nin arkasından baktım. Dudaklarımdan sinsi sinsi birkaç kelime çıkıyordu ama ne dediğimi ben bile bilmiyordum. Sadece kinli sözler olduğuna şahidim.

Kapıyı gürültülü bir şekilde kilitledim. Ne yapacağımı bilemeden biraz durdum orada öylece... Sağıma baktım, soluma baktım... Yarı yarıya kapalı olan panjurlarımdan görebildiğim kadarıyla biraz da sokağa baktım. Işıklar vardı, renk renk. Büyüklü küçüklü ışıklar... Evlerden karanlık gökyüzüne doğru yakılan bu suni ışıklar, yıldızların parlaklığını söndürmeyi başarmıştı...Ama henüz güneşi bastıracak bir ışık icat edememişti insanoğlu...

Yine mi hüzne dalıyorum?

Ömrümün yarısı hüzünlü düşüncelerden oluşuyor zaten... Yıldızları göremediğimiz için tüm insanlık adına bile üzülen ben...Benim için üzülen bir Tanrı kulu var mı acaba?

Tabi ki yok! Çünkü ben yalnız biriyim ve bu benim kendi tercihim!
Şimdi hayatımda birilerinin olmayışına neden içerliyorum?

Saçlarımda bir hazine arar gibi hararetle kaşıdım diplerini. Sonra gidip koltuğa oturdum. Kuran'ı elime aldım. Hikâyeyi okumaya devam ettim.

Yusuf, zindandan çıktı. Hem de ne çıkış! Kralın yardımcısı oldu! Üstelik danışmanı gibi de bir şey! Talihe bak sen!

Ve asıl şu talihe bak ki; Yusuf'un kardeşleri de yeniden sahneye çıktı!

Yusuf'la yolları kesişti yeniden... Olaylar, olaylar, olaylar derken... Yusuf onlara kendini tanıttı. Sonra...
Sonrası tuhaf işte!

Onları affetti!

Yusuf!
Kralın adamı!
Ülkenin yöneticisi!
O kadar parası ve gücü var!
İstediği her şeyi yapabilir!
O kardeş bozuntularını tek tek yağlı kazığa oturtabilir!
Ama o ne yaptı?

Affetti!

Affetti evet!
Bu da yetmezmiş gibi bir de onlara sarayda yaşamaları için yer verdi!

Daha da neler!