Yusuf'un Hikayesi

Yusuf'un Hikayesi - Gelişme 33

Şu rakımı yüksek sancılar...

Ne çok acıtıyor canımı...
Ve gözlerim nasıl da hep yenik düşüyor...

Aniden...
Tüm bedenim sızlıyor gibi bir şeyler...

Sonrası gözyaşı, yalnızlık, mutsuzluk...

Unut Züleyha!

Sayfaları çevirmeye devam ettim. Yusuf, satıldığı evde iftiraya uğradı bir şehvet uğruna... Güzelliği dillere destan olan Yusuf, evin hanımının aklını başından aldı...

Ah şu güzellik! Ne büyük bir bela!
İçi dışından daha çirkin olanların namlusu hep güzellere çevrilidir ve güzeller, dünyanın çirkinliklerinin faturasını öder!

İftiraya uğrarlar!
Yalnız bırakılırlar!
Dipten dipe çıkarılsalar köşeden köşeye sokulmaktan asla kurtulamazlar!
Becerikli yalancıların hedeflerine oturmuşlardır ve hiç de haberleri yokken üstelik!

Allah çirkin şansı versin diyenler, aslında güzellere dünyayı dar edenlerin ta kendileridir!

Demek bir peygamber bile olsa, güzelliğin lanetinden kurtulamıyormuş insan...O zaman benim yaşadıklarım son derece normalmiş...Ben bilmiyordum sanki karizmatik bir kartvizitle bilmem hangi plazada deri bir koltukta kalem çevirip ekibine "şunu yapın, bunu yapın" diyen bir müdür olmayı...

Olmadım. Nedeni sadece güzellik...
Hepsi bu...

Kadınların birbirlerine olan kini, erkeklerin şehvet tutkuları...

Unut Züleyha!

Ve Yusuf, uğradığı iftira yüzünden zindana atılacak. Yusuf dua ediyor "bunların beni davet ettiklerindense zindana gitmeyi tercih ederim" ve Tanrı şip şak bir hızla onun duasını kabul ediyor.

Eh! Bir peygamber olmadığım için dualarım şip şak kabul edilmedi hiçbir zaman belki ama gittiğim yol Yusuf'unkiyle aynıydı. Okulu bitirdikten sonra kısa kısa çalıştığım yerlerden istifa ederken hep şunu söyledim:

"Bu pislikle aynı yerde olmaktansa çöplükte olmayı tercih ederim!"

Bir dakika...
Bir dakika...
Neler oluyor?

Şu Peygamber Yusuf...
Sahiden de şu Yusuf Hikayesi!

Neden bu kadar çok benziyor bana?Yoksa?
Yoksa bu rüya da mı doğru?

Sahiden de bende Yusuf'un Hikâyesi mi yazılı?

AMAN ALLAHIM!