Yusuf'un Hikayesi

Yusuf'un Hikayesi - Gelişme 28

Masaya yakın olan üçlü koltuğun geniş kolluğu, küçük popomun genişliğinden daha büyüktü. Rahatça oturup çorabımı çıkardığım mekânım olmuştu burası. Elbette ki çorabımı yine aynı yerde çıkardım.

Ayaklarımın kenarları, pembe bir çerçeveyle kaplanmış gibiydi. Üstelik buruşmuştular. O gün, gereksiz bir yorgunluk ve koşturmacaya mecbur bıraktığım için ayaklarımdan özür diler gibi onları sıvazladım. Sonra banyoya doğru yürüdüm. Mutfağın kapısından geçerken bir yudum su içmenin iyi olacağını düşündüm. Mutfağa saptım ve içimi serinleten bir bardak su içtim. Gerçekten de iyi gelmişti. Derin bir nefes alıp dudaklarımın kenarlarında kalan su damlacıklarını yalaya yalaya banyoya gittim.

Natali'nin yemeklerini bitirmekle meşgul olurken su içmeyi unutmuşum demek ki; bu kadar susuz kaldığıma göre... Bu kadın, kesinlikle benim aklımı alıyordu. Yoksa Yusuf mu? Yoksa rüyalarım mı? Ayırt etmek o an için bana göre oldukça zor bir işti.

"Her neyse, amaaan!" dedim. Bunları düşünmek için önümde koskoca üç gün vardı.

Üzerimdekileri çıkarıp sıcak ve uzun bir duş aldım. Sıcak duş evet, ben sıcak şeyleri severim...

Son zamanlarda müptelası olduğum bu duş keyfini de yine doyasıya yaşadım, sonra çıkıp saçlarımı makineyle kuruttum. Diplerini tamamen, uçlarını kısmen... Ama tenime soğuk soğuk değmelerine dayanamayacağım için o kısımları bornozun yakasından dışarı doğru sarkıttım. Bornozumun pofuduk tüyleri nasıl olsa kısa sürede saçlarımın uçlarını kurutacaktı. Evet, pofuduk bornoz dedim; doğru. Onun da sıcak tutması benim için önemliydi...

Beni saran sıcak şeyler...
Evim, tam olarak bunlarla döşenmişti, en ince ayrıntısına kadar...

Sonunda evimin en sevgili köşesi olan salondan bozma oturma odasına geldim. Elime Kuran'ı alıp aydınlatmanın dibinde olan üçlü koltuğa serildim. Daha fazla zaman kaybetmeden kitabı açtım. İlk sayfalarında birkaç çeşit indeks vardı, indiriliş sırasına göre, diziliş sırasına göre, alfabetik sıraya göre.