Epilogue

1.5K 50 14
                                    

EPILOGUE.

(NP: See you again by Wiz Khalifa ft. Charlie Puth)

It's been a long day without you, my friend
And I'll tell you all about it when I see you again
We've come a long way from where we began
Oh, I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again

"Brent, may bibilhin lang ako doon sa labas ha? Ang layo naman kasi ng mini mart dito sa cemetery!" Reklamo ni September. "Nakakapagod pa naman maglakad. Balik na lang agad ako, okay?"

"Samahan na kaya muna kita?" Tanong ko. Saglit lang din naman eh. Baka bilhin pa nito, pang-picnic.

"Wag na, hinihintay ka na niya. Kanina pa kaya mauna ka na okay?" Tumingin pa siya sa langit. "Mamaya mag selos pa sa atin 'yon. Ayaw 'non na magkasama tayo 'diba?"

Natawa na lang ako. Baliw talaga siya. "Hindi na, sige na bilisan mo na lang. Una na ako."

Bumaba na ako sa kotse ko at ganon din siya. "Brent, wag ka na na namang umiyak ha? Ang bakla."

"Shut up Sep. Kung hindi ka lang babae eh."

"Joke lang, ito na nga aalis na ako oh. Bye!" I just shrugged. Wala namang nagbago kay Sep, bukod sa naging mas mature siya..may fiance na din siya ngayon.

Hindi naman gaano kalayo 'yong nilakad ko. Inayos ko pa ang dala kong boquet saka chocolates na favorite niya. Alam kong kapag nakita niya 'to, matutuwa 'yon.

Nung nakita ko 'yong lapida niya, umupo na ako sa harapan 'non saka inilapag ang chocolates saka ang boquet. Pinunasan ko din 'yong picture frame niya na may alikabok na kaunti gamit nung basahan na dala ko.

"I miss you day by day and I don't know when that day will come na hindi na kita maiisip. Don't worry wala naman akong plano ka kalimutan ka babe eh." Natawa ako. Wala pa kong kalahati pero naiiyak na naman ako. "Babe, naaalala mo 'yong unang araw na naging mag friends tayo? Sobrang saya ko 'non. Kulang na lang magwala ako sa saya eh. Kasi ikaw pa nakipag friends sa akin. Hindi mo alam pero sobrang laki ng ngiti na iniwan mo sa mukha ko."

I took a long breath. "Hindi ko makakalimutan bawat araw na iniwan mo sa akin. It's been five years and yeah, it's still you. Sabrina Smith, it's still you who I love the most. It's still you who I don't want to spend my life without. It's still you who I can't get enough. It's still you who I am always crazy about. You're stil the light. You're still the stars. You're my always and forever. You're still my Sabrina Smith."

Tinignan kong maigi ang lapida niya. Kakapalinis ko lang nito kahapon pero madumi na naman. Kinuha ko uli ang basahan sa lapag at pinunas 'yong mga dumi sa pangalan niya.

Sabrina Smith
Born: January 17, 1995
Death: March 8, 20**

"Siguro masaya ka na diyan? Hindi ka man lang nangangamusta dito eh. Hindi ka man lang nangangalabit. Si Tita Shiela alagaan mo din diyan ha. Tita Shiela, alagaan mo din si Sabrina. Baka madapa yan diyan. Alam mo naman gano ka clumsy yan diba?" natawa ako. Para akong tanga na kinakausap sarili ko dito. Pero limang taon na akong ganito. Lagi ko siyang dinadalaw. Hindi ako nagsasawang dalawin siya. "Kidding aside, baka multuhin mo pa ako eh. Miss na miss na kita Sabrina. Kaya mo namang maghintay diba? Kasi balang araw, magsasama din tayo dyan. Tapos tayo na lang. Tayo na lang habang buhay."

Hindi ko napigilang umiyak muli. Matagal na matagal na nung huli ko siyang nakita pero parang kahapon lang nangyare lahat. Parang bago pa din sa akin ang lahat. Parang hindi pa din ako makapaniwalang..wala na siya.

"Pero ikaw na nagsabi, hindi ako dapat sumuko diba? I will live my life for you but please remember that I'll never forget this love we had. I'll never forget how you walk, how you talk, how you smile, how cute you are when you laugh. I will never forget your height, your weight, your smell, your eyes. I'll never forget that for all at once you used to be my happiness and until now ikaw pa din naman. Ikaw lang mamahalin ko ng ganito. Wala ng iba."

"Brent?" Umangat naman ulo ko. Si September bumalik na. "Umiiyak ka na naman. By the way, may nakalimutan ako sa kotse mo. Pwedeng pakibuksan?"

Tumango na lang ako saka tumayo. "Sige na mauna ka na don. Aalis na tayo."

"Okay."

For the last time, hinagkan ko ang picture frame. "I love you so much Sabrina. More than words."

I will never forget this Sabrina. I believe that someday, it will be you and me. I still believe that we will meet again and when that time comes, hinding hindi na kita papakawalan. Itutuloy natin ang love story natin...

"When I see you again, Sabrina Smith."

It's been a long day without you, my friend
And I'll tell you all about it when I see you again
We've come a long way from where we began
Oh, I'll tell you all about it when I see you again
When I see you again

THE END.

--

Comments are highly appreciated :) This is the Epilogue so I hope lahat kayo mag comment <3

love, jes.

P.S May author's note pa po easy lang. :D

Chasing the Vampire's Heart | BOOK 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon