Gözlerimi açtığımda gözüm duvardaki saate kaydı.
Saat 9'du.
Yatağımdan kalkıp odadan çıktım. Tuvalete gidip çişimi yaptıktan sonra elimi yüzümü yıkayıp tuvaletten çıktım.
Odama dönerken karşıma Batu çıktı."Günaydın Almila."
"Günaydın."
"Sen de benim gibi erkencisin. Biraz oturalım mı?"
"Olur."
Koltuğa oturduğumuzda "Aynı okuldayız ve ben seni hiç görmedim." dedi.
Bunda şaşırılacak ne vardı ki? Karşılaşmamış olabiliriz. Belki karşılaşmışızdır ama unutmuşuzdur.
"Senin gibi güzel bir kızı görsem, aklımdan çıkaramam."
Düşüncelerimi mi okudu bu çocuk?
Ne demeliydim şimdi? Konuyu değiştirmek en iyisiydi.
"Kaçıncı sınıfsın?"
"11 sen?"
"10."
"Sevgilin varmı?"
"Yok." dediğimde gülümsedi.
"Buna sevindim."
Gökhan yanımıza oturduğunda "Neye sevindin kuzen?" dedi.
Batuyla kuzenlerdi demek.
Batu'nun konuyu geçiştirmesini beklerken "Almila'nın sevgilisi olmamasına." demesi şaşırttı.
Gökhan'ın bakışları sertleşirken "Neden seviniyorsun şimdi sen buna?" diye sordu.
"Seni ilgilendirmez."
Yanımda şuanda iki tane kızgın boğa oturuyordu diyebilirim. Gergin havayı dağıtmak adına aklıma ilk gelen şeyi söyledim.
"Hadi kahvaltı hazırlayalım."
Gökhan anında "Biz niye hazırlıyoruz ya?" diye tepki verirken Batu "Güzel fikir." dedi.
Ayağa kalkıp Batuya kalkması için elimi uzattım.
"Hadi ortak." dediğimde güldü.
Uzattığım elimi tutup yerinden kalktığında mutfağa girdik.
Ben kahvaltılıkları dolaptan çıkarırken Batu'da salatalık dometesleri doğruyordu.
Tepsiye kahvaltılıkları koyup içerideki masaya götürdüm. Göz ucuyla Gökhana baktığımda sinirli gözüküyordu.
Tekrardan içeri geçtiğimde Batu'nun yaptığı esere gülümsedim.
Salatalıklarla gülen yüz yapmıştı. Domateslerlede tabağın etrafını süslemişti.
"Süper olmuş." dediğimde burnumu sıkıp "Biliyorum." dedi.
Dolaptan yumurta çıkarıp tavaya kırdım. Yumurtaları hazırladığımda içeri masaya götürdüm.
Mutfağa döndüğümde patetes kızartan bir Batuyu beklemiyordum.
Gülümsediğinde bende gülümsedim.
Her şey hazır olduğunda masamıza bakıp gururlandık.
Ev halkı yavaş yavaş kalkmaya başlamıştı.Herkes kalktığında kahvaltıya geçtik.
Bol bol teşekkür ve övgü almıştık. Batunun yaptığı gülen yüzede herkes çok gülmüştü.Eğlenceli bir kahvaltının ardından Özge'nin kardan adam yapma fikri üzerine odamıza gidip hazırlamaya başladık.
Üzerime olabildiğince kalın giysiler giyindim. Bere atkı ne bulduysam taktım.
Hazırlanıp odamdan çıktığımda herkes hazırdı.
Evden çıktığımızda Özge yere uzanıp kelebek yapmaya başladı.
Batu ve Gökhan'ı zar zor ikna ettiğimde bizde kelebek yapmaya başladık.
Hepimiz yerden kalktığımızda dört tane kelebek yan yana çok güzel gözüküyordu.
Kelebeğin ardından kardan adam yapmaya başladık.
Kardam adamın yüzü dışında herşeyi tamamdı.
"Bekleyin beni." dedikten sonra içeri koştum.
Dolaptan bir tane havuç, pasta malzemeleri bulunan dolabı bulduğumda da bir paket damla çikolatası aldım.Evden çıktığımda merakla bana bakan üç çift göze elimdeki malzemeleri gösterdim.
Kardan adamın gözlerini yaptıktan sonra kocaman gülümseyen bir ağız yaptık damla çikolatalarından.
Havucuda burnuna yerleştirdiğimizde herşey tamamdı.
Gökhan "Birşey eksik." dedikten sonra boynundaki atkıyı çıkarıp kardan adama taktı.Batu "Kar topu savaşı zamanı." dedi ve kafama bir kar topu attı.
Büyük bir kar topu yapıp kafasına attığımda kafama bir tane daha geldi.
Arkamı döndüğümde Gökhan bana bakıp sırıtıyordu.
Kar topu yapıp tam kafasına attım. Daha önce topu kafasına atmayı başaramamıştım ama kar topundan başarılı oldum.Kar topu savaşı bittiğinde içeri girdik. Çok eğlenmiştim.
Odama çıkıp üzerimi değiştirdim.
Özge odama geldiğinde söylediği sözle bir an şaşkına döndüm."Ben Gökhan'dan hoşlanıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi
Teen FictionÇok küçük yaşta ailesini trafik kazasında kaybeden ve yetimhaneye bırakılan bir kız. Ailesini kaybettikten sonra hiç yüzü gülmeyen Almila, arkadaşları tarafındanda dışlanıp ezilmesi onu içine kapanık bir kız yapar. Peki ya Almila'nın yüzüne şans gül...