Kış Güneşi

•Final•

-Almila'nın ağzından-

Annemle babamı gözlerimin önünde kaybetmek o kadar acıydı ki.
O günden sonra beni üzebilecek daha büyük bir şeyin olabileceğini sanmıyordum.
O zaman daha küçük olsamda bu büyük acıyı iliklerime kadar hissetmiştim.
Bugün mezarlarını gördüğümde bu acının daha büyüğünü yaşayacağımı tahmin etmemiştim.
Neden onları kaybetmiştim? Anne baba sevgisine en çok ihtiyacım olduğu zamanlarda tek başıma mücadele etmiştim. Bana destek olan hiç kimse olmamıştı.
Destek olmak yerine daha çok yaralayan insanları tanışmıştım.
Ta ki Esra abla beni bulana kadar..
Kaybettiği kızına benzettiği için bana bir anne şefkatiyle yaklaşmıştı.
Cengiz abi de bana bir babadan çok abi sevgisi veriyordu onun da yanımda olması iyi hissettiriyordu.
Peki ya Batu?
O tam anlamıyla her şeyim olmuştu. Kalbi o kadar temiz ve safki.
Onun beni asla üzmeyeceğinden çok eminim. Benim gibi anne babasını kaybettiği gün ona bir söz vermiştim herzaman yanında olacaktım.

Batu elini gözümün önüne getirip salladığında düşüncelerimden ayrıldım.
Etrafa baktığımda sahilde olduğumuzu fark ettim.
Arabadan inip sahilin o temiz havasını içime çektim.
Arabaya yaslandığımda Batu da arabadan inip yanıma geldi.

"Güzel günleri görebilecek miyiz bizde?
Kara bulutlar artık üzerimizden kalkacak mı?"

"Beraber olursak güzel günler yakın." Batu'nun cevabıyla şaşkına döndüm. Az önce söylediğim kelimeleri sesli düşünmüştüm ve bu dalgınlığımla fark etmemiştim.

"Daha fazla üzülmeni istemiyorum. Bunun için elimden gelen her şeyi yapacağım. Almila ikimizde çok kötü günler geçirdik. Hatta seninle aynı durumu yaşadık. Biz de artık mutlu olmayı hak ediyoruz. Beraber." dediğinde yüzümde bir gülümseme oluştu ve "Beraber" dedim.

Batu'nun yüzündeki o sıcacık gülümseme içimin kıpır kıpır olmasını sağlamıştı.
O bana iyi geliyordu, hemde çok iyi...
Esen rüzgar saçlarımın havalanıp savrulmasını sağlarken Batu önüme düşen bir bukle saçımı kulağımın arkasına nazikçe yerleştirdi. Eli yanağımda yavaş hareketlerle gezinmeye başladığında kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı. Kalbimin sesini ben bile duyabiliyordum. Batu bir hareketiyle beni nasıl bu kadar heyecanlandırdı anlayamıyordum. Batunun o güzel gözlerine baktığımda sesli yutkundu ve konuştu.

"Seni asla bırakmayacağım. Almila be-" Duraksadı.

"Sen." dedim devam etmesi için.

"Bunu sana söyleyip seni kaybetmekten korkuyorum ama ben seni çok seviyorum her şeyden çok. Sen gülümsediğinde mutlu oluyorum. Seni üzgün görmeye dayanamıyorum. Hep mutlu ol istiyorum. Bunun için de herzaman elimden ne geliyorsa yapacağım. Almila ben sana sırılsıklam aşık olmuşum." dediğinde bir anlık şok etkisi vucuduma yayılırken içimde tarif edemeyeceğim bir mutluluk oluştu.
Yanaklarım alev alev yanarken sesli yutkundum.
Batu ne tepki vereceğimi bekliyordu ve inanın ne tepki vereceğimi bende bilmiyordum.
Tek bildiğim söylediği şeylerin beni mutlu etmesiydi.
Gökhandan sonra erkeklere güvenim kalmasada Batu bu hayatta güvenebileceğim en doğru insandı.

O olmadan bir hayat düşünemiyordum bile. Bize bir şans vermeliyim diye düşündüm. Batuyla ben nasıl olurduk ki? Bunu hayal ettiğimde istemsizce gülümsedim. Bence fazla tatlı olurduk.
Bu hissettiklerimi kelimelere dökmek yerine Batuya sıkıca sarıldım. Geri çekildiğimde çenesine minik bir buse kondurdum. Cevabımı anlamasını umuyordum. Çünkü hem mutluluktan, hemde heyecandan kelimeleri bir araya getiremeyebilirdim.

Yüzüne baktığımda suratında çok masum bir sırıtış vardı.

"Biz çok mutlu olacağız. Güven bana." dedi ve elimi tuttu.

Kendimi o kadar güvende ve huzurlu hissediyordumki ellerimiz bir aradayken. Sanki şu ana kadar yarım bir parçaydım ve Batu beni tamamlamıştı.
Ya da sen şuan heyecandan saçmalıyorsun.

İçses ilk defa doğru bir şey söyledin.

Şuanda hayatımın en mutlu sahnesini yaşıyordum. Eğer hayatım filmse şuan en güzel sahnesi olmaya hak kazanırdı.

Hayatı bir yıl geriye sarsak içine kapanık asla mutluluğa inanmayan bir kızken şimdi mutluluktan adeta havalara uçuyordum.

Hayatımda aldığım en doğru kararım Esra ablamın teklifini kabul etmemdi.
Bundan alacağım en büyük ders fırsatları asla kaçırma, mutluluk herzaman kapımıza gelmez çabalamak gerekir umutsuzluğa kapılmamak ve mutlu günleri görmek için çabalamayı asla eksik etmemeliyiz..

Çünkü mutluluk herzaman kolay elde edilmez.
Mutluluğu yakalamak istiyorsan asla pes etme!

Öhm öhm. Final bölümüyle karşınızdayım.
Umarım final bölümü istediğiniz gibi olmuştur.
Tekrardan destek olan herkese çok teşekkür ederim :)
Sizden üzülerek ayrılıyorum fakat yeni kurgularla geleceğim.
Kendinize çok iyi bakın. :*