Kış Güneşi

•10•

Selam tatlişler. Bu aynı gün içinde yayınladığım ikinci bölüm.
Sizlerden de bir isteğim var.
Bu bölüme rekor yorum istiyorum.
Hadi bakalım yorumları kaç yapacağız :)

"Siz ne yapıyorsunuz?"

Özge'nin çığlığıyla Batu'da banyoya geldi.
İyiki de büyükler dışarı çıkmışlardı.
Bir de onlar bizi bu halde görseydi bitmiştik.
Batuyla Özge şaşkın surat ifadeleriyle bize bakıyorlardı.
Çok yanlış anlaşılmıştık. Utançtan ölebilirdim.

"B-benim ateşim vardı. Gökhan da duş al dedi. Sonra ben düşecekken kabine girip tuttu. Sonra da siz geldiniz."

Söylediklerime inanmaları için içimden bildiğim bütün duaları etmeye başladım.
Gökhan'a baktığım da benim aksime gayet rahat gözüküyordu. Bu durumda yakalanmışken nasıl bu kadar rahat olabiliyordu⁉

Duşa kabinden çıktığımda "Ben üzerimi değiştirmeliyim." dedim ve ardından odama kaçtım.
Kapıyı kilitledim. Üzerimi değiştirirken birinin gelme ihtimali olduğunu düşündüğüm için.
Üzerimi değiştirdikten sonra banyoya gidip ıslak kıyafetlerimi kirli sepetine attım.
Arkamı döndüğümde Özge karşımdaydı.

"Gerçekten orda ne yapıyordunuz?"

"Anlattım ya."

"Emin misin?"

"Eminim."

"Peki öyle olsun."

Özge banyodan çıktığında Gökhan girdi.

"Boşver nasıl anlarlarsa anlasınlar. Niye kafana takıyorsun ki?"

"Bilmiyorum."

Elini alnıma koyup "Ateşin düşmüş, şimdi hemen odana gidip saçını kurutuyorsun ondan sonra da yatağına uzanıp beni bekliyorsun."

Ağzımı açmama izin vermeden "Dediğimi yap." dedi ve gitti.

Odama gidip ıslak saçlarımı saç kurutma makinesiyle kuruttum. Aynada yansımama baktığımda felaket kötü gözüküyordum. Rengim atmıştı. Gece birinin karşısına çıksam korkudan altına edebilirdi.

Yatağıma uzandığım da Gökhan içeri elinde çorbayla girdi.
Benim için çorba mı yapmıştı?

Yanıma oturduğunda "Ağzını aç bakalım." dedi.

Dediğini yapıp ağzımı açtığımda çorbayı içirmeye başladı. Bu haliyle çok tatlı gözüküyordu.

Batu içeri girdiğinde yatağa oturup "Nasıl olduğuna bakmaya gelmiştim." dediğinde Gökhan "Çok iyi olacak." dedi.

Gökhan çorba bittiğinde mutfağa götürmek için yanımızdan ayrıldı.

"İyisin değil mi?"

Batu da endişeli gözüküyordu.

"İyiyim." dediğimde rahatladığını hissettim.

Gökhan odaya dönünce "Hadi biz çıkalım, Almila da uyusun." dediğinde ikisi de odadan çıktılar.

Uykum yoktu ki benim.

Gökhan tekrardan içeri girdi.
Gülerek "Batuyu yollamak için yaptım. Hadi film izleyelim." dedi.

Gülümsedim.
Bu çocuk deli ya.

Yanıma uzandığında bilgisayardan film sitesine girdi.
"Hangi tür seversin?"

"Farketmez benim için." dediğimde korku filminin üzerine tıkladı.

"Korku olmasa mı ya?" dedim sesimi şirince çıkarmaya çalışarak.

"Farketmez dedin. Bende istediğimi açtım. Hem korkma ben yanındayım."

En fazla ne kadar korkunç olabilir ki?

Filmin ortasında birden cin çıkınca Gökhan'a sarıldım.

Ben burda korkudan ölürken o gülüyordu.
Gıcık.

Filmin devamı çok korkunçtu ve benim bir elim hep Gökhan'ın kolundaydı.

Film bittiğinde "Hadi uyku vaktin geldi." dedi.

"Ama uykum yok." diye mızmızlandım.

"Dinlenmen gerek."

Çok tatlı bakıyordu ve kırmak istemedim. Yatağımdan çıkınca kafamı yastağa koyup gözlerimi yumdum.

~

Korku filmi açmıştık ve Özge korktuğu için Gökhan'a sarılıyordu. Gökhan'da onun bu haline kırkırdayıp saçlarıyla oynuyordu.

Onları böyle görmek canımı çok yakıyordu. Film yerine onları izliyordum.
Özge bir anda kafasını kaldırdı. Gökhan'la yüzlerinin arasından bir santim vardı.
Gökhan dudaklarını Özge'nin dudaklarına bastırdı.

"Olamaz. Hayır bu gerçek olamaz."

Yatağımdan sıçradığım da Gökhan yanıma koştu. Gördüklerim rüya olmalıydı.
Kötü bir rüya.

"İyi misin?"

Elime verdiği sudan bir yudum aldım.
Bardağı tutarken ellerimin titriyordu.

"Kabus mu gördün?"

"Evet sayılır."

"Korkma ben buradayım."

"Sen gitmemiş miydin?"

"Hayır, gidemedim."

"Neden?"

"Seni uyurken izleme şansım varken neden gideyim?"