Çalan telefonum sesiyle gözlerimi araladım. Komidinin üzerinden susmak bilmeyen telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Alo Almila." Batu'nun sesiyle yatakta dikleştim.
Sabahın köründe aradığına ve heyecanlı olduğuna göre kesinlikle önemli bir şey olmuştu.
"Üniversite sonuçları açıklandı."
Onun gibi bende bir anda heyecanlandım. İçim kıpır kıpır oldu.
Üniversiteyi kazanacağından en başından beri emindim bu geçen bir sene boyunca çok çalışmıştı, bende ondan desteğimi asla eksik etmemiştim.
"Yıldız teknikte makine mühendisliğini kazanmışım İstanbulu tutturdum en çokta buna sevindim." dediğinde büyük bir çığlık attım.
Hem istanbulu kazanmıştı ayrılmayacaktık! Hem de yıldız teknik gibi bir üniversitede makine mühendisliğini bölümünü kazanmıştı!
Batuya ardı ardına tebrikleri sıraladıktan sonra kahvaltı için sahilde bir kafeye gitmeyi teklif ettim.
Bugün bu güzel sonucu kutlamak gerekirdi.
Güne mükemmel bir kahvaltıyla başlamakta güzel olacaktı.
Hızla yatağımdan kalkıp banyoya yöneldim. Kısa bir duşun ardından saçlarımı kurutup kırık fön çektim.
Dolabımın karşısına geçip dizlerimde biten beyaz, askılı elbisemi giyinip altına da taba rengi sandaletlerimi geçirdim.
Hafif bir makyajin ardından çantama telefon, para ve birkaç makyaj eşyası yerleştirdikten sonra hazırdım.
Saat daha 9' du.
Aşağıya indigimde kimsecikler yoktu. Evde çalışan yeni yardımcımız Yeliz teyzeyi görünce dışarı çıkacağım için Esra abla uyandığında ona haber vermesini rica ettim.
Evin kapısını açıp dışarı çıktığım da Batu karşıma kocaman gülümsemesiyle çıktı.
Hemen yanına gidip sarıldım. O kadar mutluydu ki bu beni de mutlu etti ve yanaklarına sulu öpücüklerimi bırakıp "Elinden gelenin en iyisini yaptın ve çok güzel bir bölümü kazandın, seni tebrik ederim sevgilim." dedim.
Dudaklarıma minik bir buse kondurdu "Bu ikimizin başarısı sevgilim, sen olmasaydın asla bunları yapamazdım. İyiki yanımdasın, iyiki varsın."
Sözlerimi gözlerimin dolmasını sağlarken Allah'a teşekkür ettim karşıma böylesine mükemmel bir insanı çıkardığı için.
Batu benim herşeyimdi. Bir sene içinde neler yaşadık derseniz, birbirimizi yakından tanıdık ve ne kadar uyumlu bir çift olduğumuzu gördük. Hayatımda ilk defa birini kendimden daha çok sevdiğimi, önemsediğimi gördüm.
Ben düşüncelerime dalmışken Batu "Hadi gidelim güzelim." dediginde arabaya bindik.
Sahilde çok şirin bir kafenin önünde durduk. Arabadan inip kafenin içine girdiğimizde mavinin elli tonunun bulunduğu içimi ısıtan ve huzur veren bir yerle karşılaştık.
Batuyla birbirimize bakıp gülümsedik. Bakışlarla bile anlaşabiliyorduk artık. O da kafenin güzelliğinde benim gibi etkilenmişti.
Kahvaltılarımız geldiğinde güzel bir sohbet eşliğinde yedik. Kahvaltının ardından çay içip kafeden kalktık.
Batu "Ne yapsak?" dediğinde dilek balonu uçuran bir çifti gördüğümde hemen Batu'ya onları işaret ettim.
Batu dilek balonu satan yaşlı amcadan iki tane alıp yanıma geldi.
Dilek balonlarını uçurmak için hazırladıktan sonra gözlerimi kapatıp içimden "Allah'ım lütfen iyisiyle kötüsüyle, mutluluğuyla mutsuzluğuyla Batuyla hayatımın sonuna dek bir ömür diliyorum senden." dedim ve kırmızı dilek balonumu bırakıp havada süzülmesini sağladım.
Batu'da dilek balonunu uçurduğunda ne dilediğini deli gibi merak ediyordum. Ama sorarsam benimde söylememi isterdi ve ben söylersem gerçekleşmez diye korkuyordum.
Denizin o buram buram huzur veren kokusu eşliğinde yürümeye başladık. Gold cinsi bir köpeğin bana doğru geldiğini fark edince Batu'nun elini bırakıp kaçmaya başladım.
Köpek beni kovalamaya başlayınca Batu köpeği yakalayıp sevmeye başladı. Ürkek ürkek Batu'ya biraz yaklaştığımda kahkahalarla bana gülüyordu.
"Ödlek Almila." diye alay ettiğinde kaşlarımı çattım.
Batuya da dalga geçmek için malzeme çıkmıştı!
"Üzerime üzerime geliyordu ne yapayım? Yoksa köpeklerden korkmam." dedim ve dediğimi kanıtlamak istercesine köpeği sevmeye başladım.
Köpeği zaten Batu tutuyordu üzerime saldırmaz diye rahatım derken Batu köpeği bıraktı ve kaldık köpüşle baş başa.
Hemen elimi geri çektim ve birkaç adım geriye gittim.
"Korkma,ben burdayım." dedikten sonra elimi tutup sıcacık gülümsedi.
Ona sıkıca sarıldım.
"Hep yanımda ol gitme bir yere zaten." dediğimde bir an gözleri parıldadı ve dilinden o güzel kelimeler döküldü.
"Seni herşeyden, herkesten çok seviyorum balım. Benim dünyam tam anlamıyla senden ibaret. Almila 'Benimle evlenir misin'"
Sözleri gözlerimin kocaman açılmasını sağlarken kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.
Sanki dünya durmuştu. Etrafta kimse yok sadece baş başaydık şuan şurada heyecandan ölebilirdim. Batu eğildi ve ceketinden bordo rengi bir kutu çıkardı.
Kutuyu açtığında tek taşı gördüğümde daha önceden bu teklifi kafasına koyduğunu anladım.
"Evet. Evet. Evet." diye bağırdım. Ne yaptığımı bile bilmiyordum. Titreyen elimi ellerinin içine alıp yüzük parmağıma tek taşı taktı.
Ben şuan da ölsem dünyanın en mutlu kızı olarak ölürdüm.
Batu az önce bana evlenme teklifi etmişti ve bende evet demiştim değil mi? Hala yaşadıklarımı idrak edemeyecek kadar şaşkın bir o kadarda mutluydum...
Herkesee merhaba! Özel bölümle buradayım. Batuyu Almila'yı nasılda özlemişim. Ve sizleri de :)
Tekrardan bir özel bölümde görüşmek dileğiyle!
Sağlıcakla kalın..
•Favlayıp yorum yaparsanız çok seviniriim•
❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi
Teen FictionÇok küçük yaşta ailesini trafik kazasında kaybeden ve yetimhaneye bırakılan bir kız. Ailesini kaybettikten sonra hiç yüzü gülmeyen Almila, arkadaşları tarafındanda dışlanıp ezilmesi onu içine kapanık bir kız yapar. Peki ya Almila'nın yüzüne şans gül...
