When I looked your eyes... H.S.

Κεφάλαιο 1ο

"Audrey!!!" Η φωνή της Lily με έκανε να πάρω τα μάτια μου από την οθόνη του υπολογιστή. "Τι θες?" Την ρώτησα.. Μπήκε με φόρα στο δωμάτιο με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη. "Κέρδισα τα εισιτήρια!!!!" Μου απάντησε καθώς χοροπηδουσε πάνω κάτω από τη χαρά της. "Εισιτήρια για που??" Την ρώτησα απορημένη. "Για τη συναυλία καλέ!!". "Ποια συναυλία κοπέλα μου??" Σταμάτησε το χοροπηδητο και με κοίταξε με το ένα φρύδι σηκωμένο. "Των One Direction μωρή!". "Αχ σου έχω πει, δεν τους ξέρω και ούτε θέλω να ασχοληθώ! Πήγαινε μόνη σου..." Της είπα και συνέχισα τη δουλειά μου στον υπολογιστή. "Μωρ' τι μας λες? Αύριο στις 18:00 έχουμε φύγει!! Βρες ρούχα από τώρα!". "Καλά καλά ότι πεις..."

Αυτή ήταν η κολλητή μου Lily, που έχει ψύχωση με τους One Direction! Δεν τους έχω δει, ούτε ακούσει ποτέ. Πάντα μίλαγε για έναν Harry..έναν Zayn... έναν Niall... έναν Liam και έναν Louis... Από όσα μου λέει αυτός ο Zayn είναι ο αγαπημένος της, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας.
Είμαι 21 και ασχολούμαι με την μουσική. Παίζω πιάνο και λίγη κιθάρα... Η Lily αντιθέτως, ασχολείται με το μακιγιάζ και εκείνη είναι η μόνη που βάζει λεφτά στο σπίτι. Μένουμε μαζί στο Λονδίνο, για τις σπουδές μας και... απ'οτι φαίνεται... αύριο θα ακούσω για πρώτη φορά τους One Direction...

Η ώρα ήταν 22:34 και το στομάχι μου άρχισε να γουργουριζει. Σηκώθηκα από τη καρέκλα και κατέβηκα στη κουζίνα. Η Lily καθόταν στο σαλόνι και έβλεπε Teen Wolf, τρώγοντας pop corn. Χωρίς δεύτερη σκέψη πήγα δίπλα της και τη κοίταγα με μια γλυκιά φατσουλα. "Τι θες??" Με ρώτησε με μπουκωμενο το στόμα. "Πεινάω!" Της απάντησα και έριξα μια γρήγορη ματιά στο γεμάτο μπολ της. "Και γω, τι να κάνω?" Μου είπε και έφυγα, προς τη κουζίνα. "Άστο θα βρω κάτι.". Της είπα και άνοιξα το ψυγείο. Επιλογή νούμερο 1... Νερό.. Επιλογή νούμερο 2... Γάλα... Επιλογή νούμερο 3... Μπανάνα... Νούμερο 3, με κέρδισες απόψε! Πήρα μια μπανάνα και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Έκατσα στο καναπέ και άρχισα να τρώω. "Χα! Ξέρεις σε ποιον αρέσουν οι μπανάνες??" Με ρώτησε με ένα χαζό χαμόγελο. "Ναι, σε μένα!" Της απάντησα και συνέχισα τη μπανάνα μου. "Όχι ρε βούρλο! Στον Harry!". Είπε και εγώ με μπουκωμενο το στόμα, γύρισα αργά και απειλητικά το κεφάλι μου προς το μέρος της. "Με είπες βούρλο?????" Της είπα θυμωμένα. "Εκεί κόλλησες εσύ εε? Καλά φάε τη μπανάνα σου!". Μου είπε και της χαμογέλασα. "Θα σου αρέσουν μην ανησυχείς!". Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι. "Ποιες? Οι μπανάνες? Μου αρέσουν ήδη μην ανησυχείς!" Της απάντησα και γέλασε. "Τα αγόρια εννοώ ρε!" Έγιναν και αγόρια τώρα... Ωχ παναγία μου! "Ααααα... εε... Ναι σίγουρα..!".