Dedicated to Carrie! FRIEEEEEEEEEEEND! IMY! Ayan ha! Dami ka na namang collection of boys! Thanks sa sunod-sunod na comments! Nakakakileeeeeg! <3
SHORT UPDATE MUNA. Sorry, guys.... But I hope you'll still enjoy reading this. Anyway, since tuwing Tuesday and Friday ang free days ko, expect na either Tuesday/Friday/Sunday and update ko.
CHAPTER 9: NO
“Meeraya.”
Nakakainis. Why does he have to be here kung kelan gustong-gusto at kailangang-kailangan ko ng umiyak??
Pero may isang parte ng isip ko ang nag-uudyok sa akin na tama lang na nandito siya. Kasi kami naman talaga ang dapat. Kasi kami naman talaga ang may relasyon noon. At kahit kelan, ni hindi niya ako nagawan ng masama.
“C-Cade…” Pilit akong ngumiti sa kanya pero di ko magawa kaya nagmukhang nakasimangot ako.
“Aren’t you happy to see me?” Tinignan ko siya ng mabuti.
Yung mga mata niya na parang nakakatorete ng utak pag tinignan mo, yung ilong niya na matangos, yung mga labi niya … na gustong-gusto ko laging tiniktikman.
Oo, mahal ko pa siya at masaya akong nandito siya. Masaya akong makita siyang muli.
Pero kapag naiisip kong may haliparot siyang kasama noong gabing nasa bar ako para magluksa sa paghihiwalay namin, biglang kumukulo ang sikmura ko.
“No, Cade. I’m not happy to see you.” I glare at him. “Why don’t you just go back to your, um, your … w-whore!” Galit nga ako but I’m not used to calling someone a bad name.
“Kumain ka na ba? I saw you with Aleyna kanina. Still not used to the crowd, huh? Sayang, nadun pa naman yung idol mo., si Nina.”
Pagbanggit pa lang ni Cade ng pangalan ni Nina, naalala ko bigla yung nangyari sa kanila ni Austin. Yung halikan nila …
Aurggggh!
Sa pag-aakalang dahil hindi ko napuntahan si Nina kanina kaya ako nakabusangot, agad akong niyakap ni Cade.
Tumawa siya ng bahagya at ipinatong niya ang baba niya sa tuktok ng ulo ko.
“Don’t be sad, Meg. Sabi ko naman sayo noon, ako ang bahala sayo. I’ll make sure you’ll meet her.”
Dahil hindi ko naman alam kung gusto ko pa bang ma-meet si Nina o hindi, hindi na lang ako kumibo. Hinayaan ko na lang na yakapin at aluhin ako ni Cade.
Bigla ko tuloy naalala yung mga panahong kami pa nitong lalaking ito. Kung paano niya ako patawanin, kung gaano siya kalambing sa akin… Kung gaano niya ako nirerespeto kapag masyado kaming nadadala sa make-out session namin.
“It’s still you. Alam mo namang ikaw lang ang mahal ko, diba? It will always be you. Whatever you saw regarding me and other girls, please forget it I just did all of that to forget you. But it’s all useless. Know why? ‘Cause no matter how hard I try, I can’t get you off my mind. Kasi mahal kita, Meg. And as much as it pains me to know some other guy is going to be your husband, I’ll still be here for you, waiting. Please… Please allow me to come back in your life.”
Lahat ng sinabi ni Cade ay mahirap iproseso. It’s a lot to digest. Masyado akong naguguluhan sa mga nangyayari. I don’t know what’s right for me, what’s right for Cade and I, what’s right for my relationship with Austin… Gosh, I don’t even know what is right.
Kumalas sa pagkakayakap niya si Cade at hinawakan ang baba ko. Iniharap niya ang mukha ko sa kanya at tinignan akong mabuti at direkta sa mga mata.
“I won’t take no for an answer.”
===========================================================
A/N: Waaaaaaaaaaaaah! Wala akong ma-say sa haba ng hair ni Meeraya! Eh kayo? Anong say niyo? YES or NO? Waaah! Hirap maging maganda...
Pansin niyo, madalas magaganda yung mga bida sa mga story???? Isa kasi yun sa mga paraan para mabatid natin na hindi lahat ng maganda, madali ang buhay. Haaay! Hindi ko na nga papangaraipng maging maganda! Kontento na ako sa ganito! At least walang drama life ko. :))))) Hahahaha! Ang daldal ko ba? Sorrrrrrrrrrrry! XD
VOTE AND COMMENT! Vote. Comment. I'll update din agad!
THANK YOU FOR READING!!!!! <3
BINABASA MO ANG
Mr. Bad Boy's Bride
Romance[For 16+] He's one of the notorious Bellisario bad boys. She's the famous Villabela's perfect daughter. He is what he is and doesn't give a fxck to anyone. She hides her true self to protect her reputation. Their paths would never cross -- until one...