3 yıl önce âşık olduğum adamın bir anda hayatımın ortasına düşmesini mucize olarak adlandırdım, yanıldım.
Uğruna sayısız cümleler kurduğum adamın büyük bir yalandan ibaret olduğunu gördüm, yıkıldım.
Şefkatinin ruhumdan sızıp kalbime mürekkep gibi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okyanus ve Bataklığın hikâyesi...
Bir varmış bir yokmuş, mavi gözlü ölüm meleği, onu en çok seven kadının hayatında hiç olmamış.
Dünyanın en kısa ve kötü masalıydı bu küçük masal.
Bir insanı en fazla ne kadar seversiniz? Sizi hiç bilmeyen bir insanı ne kadar beklersiniz? Onun ismini, kullandığı arabayı, giydiği markayı, arkadaşlarını, okuduğu okulu, tuttuğu takımı, evini, hatta ne zaman nefes aldığını bile bilirken, onun nasıl sarıldığını, nasıl koktuğunu, nasıl sevdiğini, nasıl öptüğünü, bakışlarını, gülüşünü, kirpiklerini, ses tonunu, saçlarının yumuşaklığını, bilmemek ne kadar acı.
İşte ben bu gerçekle tam 3 yıldır yaşıyordum.
Orada uzakta değil birkaç metre uzağımda bir adam vardı, gecelerimin karanlığı, gündüzlerimingüneşiydi.
Ama onun haberi yoktu, ona olan aşkını satırlara sığdıran kadından haberi yoktu.
Ben acının büyüttüğü kadın, Buğlem Çelik.
O mavi gözlü ölüm meleği, Kaya Sancaktar.
______________________________________
2016'nın soğuk bir kış gecesinde kaleme aldığım Platonik adlı kitabımı, ACININ BÜYÜTTÜĞÜ KADIN olarak devam ediyorum.
Sizden tek ricam şudur; ne olursanız olun ama hayalet okur olmayın! 👻
İyi okumalar dilerim.
Bize Instagram hesabımızdan destek olmak isterseniz: acinin.buyuttugukadin
