ACININ BÜYÜTTÜĞÜ KADIN

9. BÖLÜM: "OKYANUSUN SALTANATI"

ACININ BÜYÜTTÜĞÜ KADIN

9. BÖLÜM:  "OKYANUSUN SALTANATI" 

Ruhum, koskoca bir çınar ağacının dalına kendini asmış, yaşamını sonlandırmıştı. Bağlı olduğu halat yere savrulmuş, cansızlığını bir okyanusun derin sularını atmıştı. Ruhumu bulamıyordum, okyanus onu yutmuş emanetimi bana geri vermiyordu, vermeyecekti.

Kader, bana yazdığı kör talihin üzerine birde fosforlu kalemle geçmiş, yaşayacağım acıları daha belirgin kılmıştı.

Bir rüzgâr uğuldadı uğursuzca, saçlarım bu uğrusuzluğa meydan okurcasına dalgalandı. Kulağıma, içimdeki küçük kızın korkunç fısıldamaları yankılanırken, banka oturdum ürkekçe. Sevdiğim adamın hemen yanına.

''Seni sevmiyor, sevmeyecek anla şunu. İkimize de acı çektirmeyi bırak artık.''

Gözlerimi kapattım ve içimdeki kızın serzenişlerine kulak verdim. ''Bir kendine, bir de yanındaki okyanusun güzelliğine bak. Sen bataklıksın, o ise okyanus. O cennet, sen cehennem.''

Gözlerim aralandı ve yanımdaki güzelliğe kaydı, şekilli burnunda gezindi bir süre, etli dudaklarında, gür siyah kirpiklerinde gezindi izni olmadan.

Gözlerim, yasak elmayı görmüşçesine titredi, öyle dalgın bakıyordu ki yere, fark etmiyordu yanında eriyip biten kadını, görmeyecekti içimdeki ufak kız çocuğunu.

Parmaklarımı havaya kaldırdım ve ona doğru uzattım, dokunmak istedim sakallarına. Okşamak istedim uzun uzun. Zaman dursun, ben bu güzelliğin korkunç kölesi olayım istedim.

Dudaklarımı araladım ve parmaklarımı kendime geri çektim, hakkım yoktu bu güzelliğe bakmaya. Hakkım yoktu izinsiz dokunmaya. Ellerimi iki bacağımın arasına sıkıştırdım ve derince bir nefes aldım. Her ne kadar boğazımda bir yumru etkisi yaratsa da, ciğerlerimi şenlendirdim hafif rüzgârın bana getirdiği hoş okyanus kokusuyla.

Sessizlik ortamıza oturmuş, bir bana bir Kaya'ya bakıp sert bir duvar örmeye çalışıyordu.

''Dersin başlamasına az var, gidelim mi?''Aramızdaki saydam sessizliği görmüş gibi anında dudaklarını araladı.

''Gidelim,'' deyip ayağa kalktım. O da ayağa kalkınca yürümeye başladık yan yana. İçimdeki buzdan cehennem, üşütüyordu beni. Ona dokunup sıcaklığında ısınmak, göğsünde uyumak, parmak uçlarını teker teker öpmek istiyordum. İçimdeki cehennemi cennete çevirsin istiyordum.

''Buğlem,'' diye mırıldandı Kaya. Gözlerimi ona çevirdiğimde ellerini ceplerine yerleştirmiş, yürüyordu.

''Efendim?'' deyip saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.

Gözleri gözlerimi deliyor, ruhumun derinliklerine inmeye çalışıyordu, kendini görmesine izin vermedim. İçimde ona karşı beslediğim umut kırıntılarının büyüdüğünü görsün istemedim. İçimdeki aşkın sahibi olduğunu öğrensin ve Tanrı'nın bana bağışladığı gözlerini benden çalsın istemedim.