On fire (voltooid)

Epiloog

Het koude water doet me direct bevriezen. Mijn kleren zijn direct doorweekt en mijn spieren verkrampen, maar ik verplicht ze om weg te zwemmen, dieper en verder. Ik open mijn ogen en zie door het bruine water Jeffrey zwemmen, en later zie ik ook Verona en Marion het water in plonzen. Jeffrey grijpt Marion's en Verona's arm en trekt ze zijn kant op. Ik zwem hun kant op en hij grijpt mijn hand vast. Ondanks de bevriezende kou wordt ik een beetje warm van binnen. Mijn zuurstof begint op te raken en ik schrik me kapot als er plotseling kogels om ons heen het water in schieten. Ik knijp mijn ogen stijf dicht. Klaar voor de dood, samen met mijn Jeffrey, Marion en Verona. Mijn soort-van vriendje en mijn zusjes. Maar hij komt niet. In plaats daarvan voel ik dat mijn hoofd niet meer onder water is. Ik open mijn ogen en zie een glazen plaat boven me en ik zie dat het water wegloopt uit het 'hok' waar we nu in zijn.

Verrek.

We zijn bij het hoofdkwartier van Survival. 

Ik kijk Jeffrey blij aan.

We zijn daadwerkelijk veilig.

~~~

Omygosh, dit is serieus het echte einde (van boek 1 in ieder geval). Er komt nog wel een ander deel maar dat zal nog heel lang duren voordat het komt. Ik wil denk ik eerst het 'officiele' boek afschrijven omdat dat eigenlijk veel beter geschreven is vind ik zelf. Maarja, de rest van het gezeur zal ik bewaren voor het dankwoord :p

Hihi ik heb al twee hoofdstukken (als je de epiloog meetelt iig) geplaatst vandaar en het dankwoord komt ook nog :)

Opgedragen aan @janique_dupain omdat je me al van zo ongeveer het begin volgt en nu nog steeds. Ondanks dat ik zo vreselijk weinig en onregelmatig postte bleef je het verhaal lezen dat vind ik heel erg leuk en tof en fijn enzo :))