Boruto&Sarada (BoruSara)

17-Panda

-Sarada Uchiha-
Hayatımda ilk defa başka Hokage'nin ya da Kono-sensei'yin verdiği görevlerden başka bir görev yapıyordum..Böyle salakça bir şeyi neden yapıyordum bilmiyorum ama ayaklarım beni buraya getirmişti işte!!

Hinata-san'dan öğle yemeğini alan ve Hima'ya el sallayan Boruto'ya baktım.Evden çıkmıştı.(Ve evet benim sayemde artık evinde kalıyor keke)
Peki ben niye burdayadım?Ve bunu izliyordum?Neden Boruto'yu takip ediyordum?Çünkü ben maldım.

Bugün o "herkesin çok sevdiği o gün"
14 Şubat.Sevgilisi olanların öpüşüp koklaştığı,insanların hoşlandıkları kişilere çikolata verip itirafta bulunduğu o gün.Ve benim sevgilim yok.AMA O SABAHIN 6 SINDAN BERİ GİZLİCE TAKİP ETTİĞİM SARIŞIN PİSLİĞİN VAR.
Herneyse...gece bunu düşünmekten uyuyamadığım için ve merakıma yenik düştüğüm için Boruto'yu gözetlemeye başladım.Çünkü büyük ihtimalle bugün o kızla buluşacak..

Daha sonra Boruto bir hediyelik eşya dükkanına girdi.Küçük bir dükkandı ve çok pahalı şeyler yoktu.Gerçekten...sevgilisine burdan birşey mi alacaktı yani..Etrafa biraz bakındıktan sonra küçük bir anahtarlık aldı.Pandalı bir anahtarlık.Şoka uğrar gibi oldum çünkü hediye seçmekte berbattı.Hatta bir an içimden yardım etmek geldi.Ve evet...bunu yaptım.Ortaya çıktım.

"S-Sarada?"dedi."Burada ne yapıyorsun?"

Kendimi ele vermemeye çalıştım.Gülümsemeye çalışarak "Hah!"dedim."Sadece senin mi sevgilin var sanıyorsun,Boruto?"

Tepkisizce baktı.
"Evet."dedi.

Ezildiğimi hissettim."H-Haklı olabilirsin ama...bugün buraya gelme amacım başka.."

Gözlerini şaşkınlıkla açtı.
"Yoksa hoşlandığın biri mi var?"dedi merakla.

Cevap veremedim.Ama kızarmıştım sanırım.

"Vay canına.."dedi."Zeki ve iyi görünümlü biri olmalı."

"H-Hayır!"dedim.Sesim biraz yüksek çıkmıştı.

Şaşkın şaşkın baktı.Daha sonra ben elindeki anahtarlığı yeni görmüş gibi yaparak
"İnanılmazsın..Boruto."dedim.
Eline baktı.

"Kız arkadaşına bunu mu vermeyi düşünüyordun yoksa?"Elinden anahtarlığı aldım ve gözüne gözüne soktum.

"Bu...Şey...Çin..Maalı!!"

Made In China yazısını görünce şoka uğradı.Daha sonra öfkeli bir tavırla söylendi.

"Orijinal gibi gözüküyordu.Babam nasıl burda böyle şeylerin satılmasına izin verebilir?"

"Şimdi onu bunu bırak.."dedim."Ona daha güzel bir şeyler almalısın.Mesela bir kolye."

NİYE BEN ONA TAVSİYE VERİYORUM Kİ?!

Kaşlarını çattı.
"Bu işe karışmak zorunda değilsin,Sarada.Hem bence önemli olan hediyenin pahalılığı ya da güzelliği değil..Önemli olan manevi değeri.."

Elini boynunda gezdirdi.Daha sonra kollarını sardı.

"Sen ne alacaksın?Ben yardım edebilirim.Hoşlandığın kişi kim?Belki tanıyorumdur,ha?"

"Hayır.."dedim."Vazgeçtim."

"NE?"dedi haykırarak."Ona duygularını itiraf etmeyecek misin şimdi sen?"

"Kabul edemez zaten."dedim başımı eğerek."Bu...neredeyse imkansız."

"Kimden hoşlanıyorsun bilmiyorum ama...bu çok daha iyi."dedi gülümseyerek.Daha sonra korkunç bir ifade yaptı.Ellerini yumruk şeklinde sıktı."O piç kurusu....büyük ihtimalle seni üzecekti."