Boruto&Sarada (BoruSara)

36-Basılmak

SELAMLAR!!Evet yaklaşık 1 aydır falan yoktum.Nedenini soracak olursanız YGS YGS YGS diyeceğim.Bu Allah'ın belası sınava çalışmak için cidden şekilden şekile giriyorum.Hergün dershane + baya bir soru çözmem gerekiyor ve konu tekrarı falan.Cidden saçma bişey.Bu kadar büyümüş olmaktan nefret ediyorum.9.sınıfı özledim ben cidden.Neyse umarım beğenirsiniz.Alelacele oldu ama beğendim gibi.Sonunu pek beğenmedim gerçi.Ve aşırıı fanservice bir bölüm gibi oldu :/ Neyse diğer hikayem olan "En Sevmediğim Sensin" e bakarsanız çok memnun ve mutlu olurum.Siz adamsınız lan o yüzden bakıverin.Vote mote genelde istemem ama yeni ya ondan çoook sevinirim ^^
Neyse iyi okumalar :))

-Sarada Uchiha-
"H-Hey Boruto,çok hızlısın biraz yavaşla!"dedim arkasından hızlı adımlarla giderken.
Ren'in evinde olanlardan sonra Boruto kendini dışarı atmıştı.Tamam biraz abartmış olabilirdim ama beni pişman etmesini de istemiyordum ki -_-

"S-Sen yavaşsın!"dedi önümden.Koşa koşa ona yetişip koluna yapıştım.

"D-Dur b-bi!"dedim nefes nefese.Durdurabilmiştim ama yüzü başka tarafa bakıyordu.

Diğer elimle yüzüne kendime döndürmeye çalıştığımda ise elime vurup benden uzaklaştı.

"N-Neden böyle yapıyorsun?Senin hep yaptığın şey değil mi?Ayrıca özür de diledim.."dedim.
Cidden kalbim kırılmıştı.

"Ş-Şu an..."dedi kısık ve anlaşılmayan bir sesle."Ben cidden normal hissetmiyorum..Hormonlarım--"

"HER NEYSE LÜTFEN ŞİMDİLİK BİRAZ BENİ YALNIZ BIRAK!"dedi ve bu sefer koşmaya başladı.

Cidden çok çocukça davranıyordu ve acaaayip sinir olmuştum
Bende arkasından hızlı koştum.Kimse kusura bakmasın ama çeviklikte Uchihalar hep daha iyi olmuştur.Shinobilik basketbol oynamak olsa babam Kobe Bryant olurdu yani.

Boş bir ara sokağa girdiğinde onun arkasından ona yetiştim ve önünü kestim.

"Saçmalıyorsun."dedim onu sokakta sıkıştırarak ve üstüne yürümeye başladım.

"S-Sakin ol,Sarada.."dedi korku dolu gözlerle.Ben ona yaklaştıkça o duvarlara doğru gitmiş oluyordu.

"Cidden çok abarttın,güzel bir gün geçirmek istiyordum ve sen seni yalnız bırakmam gerektiğini söyledin.Bazen ciiiiiidden saçmalıyorsun."
Boruto'nun sırtı duvarla temas ettiğinde onu tek koluma sıkıştırdım.Boruto cidden çocuk gibi kızarmıştı ve çok tatlı görünüyordu.

"Sanırım bu seni rahatsız ediyor.."dediğimdeyse başını hızla onaylarcasına salladı.

"O zaman..."deyip yüzümü onunkine daha da çok yaklaştırdım.Sanırım bu onu deli etmişti.Bazen ben de pislik biri olabiliyorum işte ehe ehe :)

"Daha fazla yaklaşma,Sarada!"dedi sinirle.Ama onu dinlemedim ve daha da dibine sokuldum.

"Benden günah gitti o zaman lan, bi laf edersen öldün!"dedi ve demin ona koz olarak kullandığım duvara sırtımı yapıştırdı ve dudaklarımızı birleştirdi.Eliyle başımı sabitlemişti ve hiç olmadığı kadar tutkulu öpüyordu.
Geçirdiğim şokla onu ittim ve -milyonuncu kez- yere düşmesini izledim.Sonraysa çığlık attım.

"N-NAPIYORSUN LAN NEREDEYİZ HABERİN VAR MI?"diye bağırmamla Boruto'nun korkuyla etrafına bakması bir oldu.

"EVET MANKAFA BİZİM EVİN YAKINLARINDAYIZ!NELER OLDUĞUNU HATIRLATMAMI İSTEMEZSİN HERALDE!"