Boruto&Sarada (BoruSara)

27-Hangimiz gerizekalı?

-Sarada Uchiha-
"Gerizekalı!"
Endişeyle balkondan aşağıya baktığımda yerde mal gibi yatan Boruto'yu gördüm.Hızlı adımlarla odamdan çıkıp merdivenlere gittim ve bahçeye çıktım.
"İyi misin?"dedim onu yerden kaldırmaya çalışırken.
"Ah!"dedi boynunu oynattığımda.
"Gerçekten salaksın."dedim ve iyileştirmeye başladım."Merdivenleri kullanabilirdin.Ya da geldiğin şekilde gidebilirdin ama atladın.Tam bir mal gibi."

"Sus zaten canım acıyor."dedi dişlerini sıkarak.

"Kolun çıkmış."dedim sakince.
Bağırdı.
"NE?NE DEMEK KOLUN ÇIKMIŞ?"
"Sakin ol."dedim."Büyük bir şeye benzemiyor.Ama ben halledemem yani bunu sadece annem düzeltebilir gibi görünüyor."

Boruto gerçekten gerilmiş ve acı çekiyor olmalıydı çünkü terlemeye başlıyordu.
"Burada dur,tamam mı?Annemi çağıracağım."

Eve girip annemin adını seslendikten sonra annemin yatak odasında çıktığını duydum.

"Ne oldu,Sarada?"dedi merakla.

"B-Bu biraz utandırıcı.."dedim ama daha sonrasında lafı gevelemeyip hemen olan biteni anlattım.Annemle Boruto'yu salona taşıdık ve annem Boruto'nun kolunu düzeltti.(Tabii baya bağırmıştı yaralı sarışın.)

"Teşekkürler Sakura-san."dedi Boruto.Annem gülümsedi."Bir dahaki sefer kapıyı kullan."

Bu çok utanç vericiydi yaa.

"Ah bu arada!"dedi annem heyecanla ve Boruto'nun kulağıma bir şeyler fısıldadı.

%100 söylediği şey "Sarada'ya süpriz(ki değil çünkü biliyorum) doğum günü partisi yapacağız.Sen de katılmaya ne dersin?"buydu.

Boruto başını hayır dercesine salladı.
Tabii ki de gelmez.

"Niye!?"dedi annem.

"Yapmam gereken şeyler var."dedi ve -bu sefer kapıdan- çıkıp gitti.

"O daha büyük partileri sever anne."dedin.Annem ise bana korkutucu bir bakış attı.

"SEN NEREDEN BİLİYORSUN?Y-YOKSA CHOCHO??!"

Kahretsin..Kendimi ifşa etmiştim.

"Ş-Şey ben sadece öylesine dedim bildiğim bir şey yok annecim."

"O KIZ!BU BİR SÜPRİZ OLMALIYDI SHANNARO!"

"Anne sakin ol lütfen gerçekten bunun bir önemi yok böyle bir şey yapmanız bile benim için yeterli.''

Annem az biraz sakinleşince gülümsedim.
''Hadi ama..Ben çok mutluyum tamam mı ?''

Gerçekten de öyleydim.Her ne kadar bugün iğrenç bir şekilde geçmiş olsa da.

...

Ailecek doğum günümü kutladık.Aslında başkalarını da çağırmayı düşündük ama böylesi en iyisiydi galiba.Babam'dan hediye olarak bir saat aldım.

Kulağıma her zaman ''dakik''olmamı fısıldadı ve bir genç kız her zaman en geç saat 7'de evinde olmalıymış..Annem ise bana gümüş bir bileklik hediye etti.Çok narin bir şeye benziyordu ve güzeldi de.Onlara teşekkür edip bol bol sarıldım.Gerçekten bu mutluluk her şeye değerdi.

''Saçmalama kızımızın doğum günü bugün.''

Annemle babam mutfakta -onları duyamadığımı sanarak-fısıldaşıyorlardı.

''Ama seni özledim.''Babam anneme arkadan sarılmıştı.Annemse pastayla uğraşıyordu.

''Hey..Sırnaşırsan pasta yiyemeyiz.Kesmeye çalışıyorum burada.''