Boruto&Sarada (BoruSara)

34-Huzur bulmak

-Sarada Uchiha-
...

"A-anne.."dedim sessizliği bozmak adına.Yaklaşık yarım saattir salondaki koltuklarda oturmuş ben,annem ve Boruto bakışıyorduk.

"DÜŞÜNMEME İZİN VER SARADA!"dedi annem bağırarak.

Bu kadar sinirlenicek ne vardı ki ya!Ailelerimiz düşman falan da değildi.Bizi kabul etse olmaz mıydı!?

"S-Sakura s-san.."dedi Boruto aşırı kısık bir sesle.Cidden o Boruto şu an bir kuzu gibi sessiz ve sakindi.Sanırım acayip tırsıyordu annemden.

"SEN DE SUS LÜTFEN!"dedi annem bir kere daha bağırarak.

"P-peki.."dedi Boruto.Yüzü yere doğru bakıyordu ve elleriyle oynuyordu.Daha fazla dayanamayacak ve bağıracaktım ki annem derin bir nefes aldı.

"Ne kadar düşünürsem düşüneyim bunu kabul edemem."dedi annem ciddice.

BU DA NEYDİ BÖYLE?NEDEN BÖYLE BİR ŞEY OLUYORDU?ANNEM 3 SENE ÖNCE BENİ EN ÇOK DESTEKLEYENLERDEN BİRİ DEĞİL MİYDİ?ÜSTELİK BORUTO İLE BİZİ YANYANA GETİRMEYİ DE SEVİYORDU VE HİÇ KARŞI ÇIKMIYORUDU.VE NİYE ŞİMDİ BÖYLE 360 DERECE DEĞİŞMİŞTİ?!

"A-anne.."dedim ağlamaklı bir sesle.Annemse gözlerini gözlerimize dikti ve olacakları sıralamaya başladı.

"Bİ KERE BİZİM UCHİHA'YI YENİDEN İNŞA ETMEMİZ GEREKİYOR.V-VE HİNATA'NIN DA HYUGA YI DEVAM ETTİRMESİ GEREKİYOR!AMA SİZ İKİNİZ BUNU BERBAT EDİYORSUNUZ!

"Uchiha'yı yeniden i-inşa etmek.....Mİ?"diye bağırdım sinirle."ŞAKA MI YAPIYORSU ANNE BU SİZİN "PLANLAMA" YAPABİLECEĞİNİZ BİR ŞEY DEĞİL!VE SANKİ BAŞKA UCHİHA KALMIŞTI,HATIRLIYOR MUSUN BİLMİYORUM AMA AMCAM HEPSİNİN ANASINI BELLEDİ!"

"BANA SESİNİ YÜKSELTME SARADA,SEN DAHA BUNU ANLAYAMAZSIN.UCHIHA'NIN GELECEĞİ İÇİN SOYADINI TAŞIMAN GEREK."

"SAÇMALIYORSUN ANNE!

"ASIL SEN SAÇMALIYORSUN HİÇBİR ŞEY ANLAMI--"

Annemin sözünü sert bit şekilde kestim.

"O zaman..sen neden yaptın...Neden babamla evlendin?"

Annem buz kesilmişti.Sanırım ağır kaçmıştı ama yanlış bir şey söylediğimi düşünmüyordum,çünkü haklıydım değil mi?

Annem başını eğdi ve duyulamayacak bir ses tonuyla mırıldandı.

"Ç-çünkü onu svyrm."

"E-efendim ?"dedim.Duyamamıştım.

"ÇÜNKÜ ONU SEVİYORUM VE BAŞKA UCHİHA FALAN DA YOKTU ZATEN!"

"BAŞKA UCHİHA YOKSA BENİM NE YAPMAMI İSTİYORSUN,YOKSA BABAMIN BAŞKA BİR KADINLA BİRLİKTE OLMASINI MI İSTİYORSUN?ÜZGÜNÜM AMA BEN KLAN FALAN RESTORE ETMİYORUM!"

"SÖZLERİNE DİKKAT ET,SARADA!"dedi annem bağırarak.Sinirden yumruklarını sıktığını farketmiştim.Ama yaptığı çok yanlıştı.O her şeye rağmen,onu öldürmeye çalışmasına rağmen,yapmamasını bildiğine rağmen babamı sevip onunla evlenmişti.Peki niye şimdi bencillik yapıyordu.Destek çıksa olmaz mıydı?Niye bunu bana çok görüyordu.Kısa bir süre düşündükten sonra koşarak dışarı çıktım.Kapıyı sertçe vurduktan sonra Boruto da arkamdan gelmişti.

Yere çöktüm ve sessizce "S-Sorun değil.."dedim göz yaşlarım hıçkırıklarıma karışırken."Biraz cadaloz ama beni ağlatmak istemez.Eminim saçmaladığını farkedecektir."

İlk defa Boruto'nun karşısında böylesine içten ve sesli ağlamıştım.Yanıma geldi ve çöktü.

"Gözyaşlarını silmek isterdim."dedi gülerek.Ne demeye çalıştığını anlamamıştım.