Boruto&Sarada (BoruSara)

29-Bazı Cevaplar

Uzun zaman olmuştu!!Yani MİLYONLARCA sınavım vardı ve bu hafta da 2.matematik sınavım var :( Cidden...niye 1 haftaya koymayıp 626327 haftaya yaydı ki bu salak okul -_- Bölüm hakkında diyeceklerime gelirsek çok aşırı zoraki yazdım..Sizi mahcup etmemek için hızlı hızlı yazıverdim.Umarım beğenirsiniz ve bu bölüm ilişkilerinin gerçekten de ilerlediği bir bölüm sonuçta en sonunda biraz olsun dürüst olabildiler.İyi okumalar :)

-Sarada Uchiha-
Hani bazen ayak parmağını sehpaya çarpar ya insan öyle acıyordu canım.Bir anda gelmişti ve en savunmasız yerimden vurmuştu beni.Uyanmıştım ve saat öğlen 12'ydi.Evet hayvan gibi uyumuştum anlayacağınız -_- Ama odamdan çıkmaya korkuyordum.Ya Boruto hala buradaysa?Ya annemle birlikte sohbet ediyorsa?Belki de gitmiştir?

Cesaretimi topladım ve yataktan kalmak için doğrulduğum anda -aynı dün geceki gibi- içeriye bir angut girdi.Direk-ona farkettirmeden- uyuma pozisyonuna geri döndüm.

Sessiz adımlarla yanıma yaklaştı.Kulağıma fısıldadı.

"Şşt..Sarada....Saradağğ."

Cevap vermedim çünkü beni çapaklı ve mor göz altlarımla görmesini istemiyordum.Garip garip homurtular çıkardım ve uyumaya -taklidime djdj- devam ettim.

Daha iyi duyabilmem için -büyük ihtimalle öyle- kulağıma daha da çok yaklaştı ve kulağımın üstüne toplanmış saçlarımı kulağımın arkasına götürdü.O sırada vücutlarımız temas edince çok garip bir titreme yaşadım.
Bir süre daha sessizce fısıldadıktan sonra dürtmeye başladı.Homurtularım daha da artıyordu ama AQ MALI HALA GİTMİYORDU.
En sonunda kulağımın içine içine bağırdı hayvan oğlu hayvan (Hokage-sama sana sözüm yok ama oğlun tam bi piç..)

"NE BAĞIRIYON LAN KULAĞIMIN DİBİNDE?!"diye kalktım büyük bir hışımla.Kulağımın zarı patlamıştı sanki aq.

"EHEHUHE uyumadığını biliyordum."dedi.(O nasıl gülüş)

"Biliyodun madem neden kulağıma kulağıma bağırdın?"diye sordum sinirle.Cevap veremedi mal.Arkamdaki yastıklardan birini ona fırlattım.

"Çık da giyineyim."dedim. Bana baktı ve üstümü süzdü.Bunu yapmasından cidden nefret ediyorum.Bir süre konuşmadan öylece birbirimize bakınca accayipp geriliyorum çünkü.

''Bir şey söylemem gerek,Sarada.''dedi ciddice.Evet ciddice.Bugün ilk defa ciddi olabilmişti.

''Çok önemli değilse sonra söylersin.Şimdi giyinmem gereki--''

''Önemli.''dedi sözümü keserek.Bir süre ona baktıktan sonra konuşmaya başladı.

''Zaten onunla yaşadığımız şey gerçek bir şey değildi ama...ben Mayu'dan ayrılacağım.''dedi gözlerini gözlerime dikerek.

2 duygu hissettim.1.si suçluluk.Mayu-san ı sevmememe rağmen ona acıyordum.Her kadın gerçek sevgiyi hak ediyordu bence.İkincisiyse heyecandı.Hemen aklıma saçma şeyler geldi.Ve bunlar kalbimi hızlandırmaya başladı.

"Bunu niye bana söylüyorsun?"dedim umursamaz bir tavır takınarak.

"Iı...şeey..hım.."Karşıma durmuş laf gevelemekten ve saçını kaşımaktan başka bir şey yapamıyordu.

Sinirlenmiştim.İyice dibine girdim.Aramızda 5-6 cm olacak şekilde karşısına dikildim.Kızarmıştı.İç çektim ve yanaklarını uzata uzata sıkmaya başladım.

"KO-NUŞ BA-KA-LIM BO-RU-TOOĞ!"

Ben sertçe Boruto'nun yanaklarını sıkarken o şekilden şekilde giriyordu ve "Bıraksana Sarada!"diye mırın kırın ediyordu.
Ben bırakmayınca elleriyle bileklerimi kavradı ve kollarımdan tutup beni daha çok kendine çekti.Vücutlarımız bitişikti ve onun kalp atışlarını hissedebiyordum.Onun ki benim gibi değildi.Benim ki deli gibi hızlı atıyorken,onun ki normaldi.Bir dakika ben onunkileri duyabiliyorsam eğer?