Boruto&Sarada (BoruSara)

21-Arzu

-Sarada Uchiha-

Uyandığımda saat 6'ydı.Daha doğrusu uyuyamamıştım bile.Bir insanın hayatını karman çorban ediyorsa aşka niye güzel diyorlar?Tamamen mahvolmuştum.Sanrım ben de bu konularda annemin kaderini yaşayacağım.Ama onlar şimdi mutlu,değil mi?Belki ben de...

Saçmalamayı bıraktıktan sonra kıyafetlerimi değiştirdim.Karnım ağrıyordu ve halsiz hissediyordum.Hasta hissediyordum.Belki de hastaydım ya da diğer türlü bir ağrıydı.Ama evde kalmak istemiyordum.Dışarı çıkıp hava almak iyi gelebilirdi.Kendimi Konoha sokaklarına attım.Bomboştu ve sessizdi.Etrafta sadece yeni uyanmış,dükkanını açmaya başlayan esnaflar vardı.Konoha sokaklarını terk edip bu köydeki en sevdiğim yere gittim.Buraya ''Sarada'nın Cenneti'' diyordum.Boruto köyden ayrıldıktan sonra hergün bu ıssız tepeye gelip jutsu kitapları okur ya da Hokage-sama tarafından dikilen ağaçlardan elma koparır yerdim.Boruto geldiğinden beri burayı unutmuştum ama şimdi o asla gelmeyecek biriydi.Eskiden en azından büyükçe bir umudum vardı.Artık o da yoktu.

Çimenlerin üstüne yatıp gökyüzünü seyretmeye başladım.Gözlerimi kapattım ve havayı tenimde hissettim.Ama hissettiğim tek şey o değildi.

''Napıyorsun?''dedim gözlerimi açar açmaz.Boruto malı üstüme bir kurbağa koymuştu.

''Sen salak mısın?''dedim ayağa kalkarken.Kurbağayı yere bıraktım.

''Asıl sen napıyorsun?''dedi.''Böyle ıssız bir yerde savunmasız bir şekilde yatıyorsun.Birileri sana bir şey yapabilir.''

''Sanane.''dedim sinirle.''Bana......zarar verebilecek tek kişi sensin.''Sesim kısılmıştı.

''Hala aramız kötü mü?''dedi.''Seni kız arkadaşımla bile tanıştırdım.''

Beynimde yankılanan kelimeler....kız arkadaşı...Mayu-san..

Daha sonra devam etti.''Biz arkadaşız,Sarada.Çok uzun zamandır.Küsmeyelim,tamam mı?''dedi gülümseyerek.Sanki bunu bilerek yapıyordu.Arkadaş kelimesini gözüme gözüme sokuyordu.

''Bak,Boruto--''diyemeden karnıma çok büyük bir ağrı girdi.Elimi karnıma götürdüm.''Ah!''dedim büyük bir acıyla.

''H-Hey,iyi misin?''dedi.Bunu omzumu tutarak söylemişti.Beni biraz sarstı.Tekrardan sordu.

''İyi misin,Sarada?''

''B-Bilmiyorum.''dedim nefes nefese.''Çok..acıtıyor.''

Karnım deliniyormuş gibiydi.Ama Boruto'nun kalbime yaptıkları bunun yanında hiçbir şeydi.

...

Uyandığımda Boruto'nun mekanındaydım.Başımda bekliyordu.

''Sonunda,uyandın.''dedi endişeyle.Daha sonra bağırdı.

''SEN SALAK MISIN?HASTAYSAN EVİNDE OTURMALISIN.SAÇMA SAPAN YERLERE GİDİP BAYILAMAZSIN!''

Koltuktan doğruldum.

''Seni niye ilgilendiriyor?''dedim.Sesim yine kısık çıkmıştı ama karnım çok daha iyiydi.

Konuyu değiştirdi.

''Onu bunu bırak da..İyi olduğuna emin misin?Ciddi bir şey olabilir.Bence annenle konuşmalısın.''

''Büyük ihtimalle şey ağrısı..''dedim kızararak.Niye bunu sormak zorundaydı ki!?

''Şey mi?''dedi meraklı gözlerle.

NASIL BİLMEZ!!?!?!?!?!?

''Şey işte...''dedim gözlerimi kaçırarak.Mal bu çocuk mal.