Deniz Adam

Bölüm 2

Tatlış multimedya için @saltunag'ateşekkürler <3

Genç kadın fotoğraf makinesini bilgisayarına bağlamış çektiği fotoğraflara bakıyor kötü olanları siliyordu.Arkadaşının seslenişiyle işine odaklanmayı bırakan Umay, Nidaya baktı."Umay şampiyon yüzücünün fotoğraflarını bu akşam istiyorlar.Menajerine verecekmişsin.Umarım güzel çekmişsindir kardeşim çünkü bu fotoğraflar basına verilecek"dedi heyecanla.

"Bakmak ister misin?"dedi Umay arkadaşına doğru bilgisayarı çevirdi.Nida fotoğraflara bakıp arkadaşına döndü."Böyle giderse sende ünlü bir fotoğrafçı olup beni bırakıp gideceksin"dedi Nida dudak büzerek.

Umay sırıtarak arkadaşına sarıldı."Nida ve Umay ayrılmaz ikili unuttun mu kıvırcık?"dedi Umay, Nidaya.İki arkadaş fotoğrafları beraber seçerek basmaya başladılar.

Genç adam kulaklığını takıp her zamanki koşusunu yapmaya başladı.Seçkin gri sweetinin şapkasını kafasına geçirmiş kendini müziğin ritmine bırakmış koşuyordu. Alnından dökülen terleri umursamıyor idealleri için hedefi için sürekli ve sıkı bir şekilde çalışıyordu.Seçkin hayatındaki sorunlardan dolayı aklını meşgul etmeliydi.

Ancak çok çalışınca bunu yapabiliyordu genç adam.Ailesel sorunları etkilememeliydi.Zengin olan ailesi genç adamın hayallerini hiç umursamasa da  kendi ayakları üzerinde durmayı her zaman yeğlemişti.Babası yüzücü olmasına engel olmak istese de Seçkin hızlı ve çalışıp form tutmuş ve olimpiyata seçilen bir yüzücü olmuştu.Bu kendi başarısıydı.

Genç adam babasının başarılarıyla değil kendi başarılarıyla övünmek istiyordu. Aniden bastıran yağmuru aldırmadı.Daha çok koştu daha hızlı koştu.Seçkin sonunda durarak nefes nefese etrafına baktığında her zaman koştuğundan daha fazla koştuğunu fark etti. Etrafta girebileceği bir yer aradı.Üşütebilirdi.O zaman antremanlarda aksaklıklar olacağı kesindi.

Genç adam karşı kaldırıma koştu.Gördüğü çiçekçiye girmek için kapıyı itti.Ancak kapı kapalıydı. İlerideki geniş binaya koştu.Yağmur şiddetlenip gök gürlemeye başlamıştı. Siyah fayanslarla kaplı iş yerine girmek için kapıyı itti.Şansı yaver gitmişti ki bu sefer içerideydi.

Umay birkaç gün önce çektiği fotoğrafları düzenlemek için çalışıyordu.Yarına yetişmesi gereken fotoğrafları Nida ile halletmiş arkadaşı evine gitmişti.Umay arkadaşıyla hazırladığı fotoğrafları teker teker paketlenmiş yarın sahiplerine verilmesi için üstüne müşterilerin isimlerini yazmıştı.Genç kadın aniden açılan kapı ile bakışlarını bilgisayardan alıp kapıya doğru çevirdi.

"Buyrun"dedi içeriye giren ıslanmış adama.Genç kadın yağmur yağdığını fark etmemişti.Seçkin kapşonunu indirip üstünü silkerek ona doğru baktı.Umay şaşırdı.Mavi gözlü şampiyon burada mıydı?

"Fotoğrafları almaya mı geldiniz?Menajeriniz alacak diye biliyordum"dedi genç kadın telaşla.Masadaki fotoğrafları karıştırmaya başladı.Seçkin birkaç adım atıp etrafa göz gezdirdi.Fotoğrafçı kız  adama oldukça çok tanıdık geliyordu."Ah evet fotoğraflara kendim bakmak için geldim"dedi Seçkin bozuntuya vermeyerek.

Umay bulduğu fotoğrafları genç adama uzattı.Seçkin fotoğrafları eline alıp hepsine teker teker bakmaya başladı. Şimdi hatırlamıştı.Havuza düşen fotoğrafçıydı bu kız.Genç adam ciddi bir yüz ifadesiyle fotoğraflara bakarken Umay da onu izliyordu.Seçkin'in güldüğünü hiç görmeyen kadın gülse nasıl olur diye düşünmeden edemedi.

Umay genç adamın üstündeki ıslaklıktan dolayı rahatsız oldu. Buraya gelirken yağmura tutulmuş olmalıydı.Genç kadın fotoğraflara bakan adamın yanından ayrılıp fotoğrafları bastığı yere içeriye gitti.Dolaptan aldığı havluyla geri döndü.Seçkin de fotoğraflara bakmayı bitirmişti.