Przyjaźń czy miłosc?

Rozdział 8

  Zyskałam sobie tym samym dwoje kumpli, którzy pokazali przez ten krótki czas, że nie pozwolą na takie traktowanie ze strony Mikołaja.Pożegnaliśmy się ze wszystkimi i udaliśmy się w stronę miasteczka. Wieczór był przyjemny, wiał lekki i ciepły wiatr. Księżyc na niebie świecił wysoko, odbijając swój blask w tafli jeziora, do którego dotarliśmy. Co prawda znałam tą miejscówkę już dawniej. Ba! nawet przychodziłam tutaj w chwilach, kiedy miałam potwornego doła, ale udawałam zachwyt kiedy Filip nam ją pokazywał.

- Niedaleko jest mały pomost, chodźmy tam. - odezwał się, prowadząc nas do celu.Po chwili wszyscy siedzieliśmy na prowizorycznym molo i wpatrywaliśmy się w gwieździste niebo. Idealna romantyczna sceneria dla zakochanych. Na przykład dla Judyty i Czarka, którzy ewidentnie mieli się ku sobie. Czemu ja wcześniej tego nie zauważyłam? Ta małpa nic mi nie mówiła..Pogadaliśmy na przeróżne tematy, zaczynąc o filmach, a kończąc na planach przyszłościowych. Dowiedziałam się sporo rzeczy o chłopakach i doszłam do wniosku, że chyba dobrze się stało, że przyszłam na ognisko. Wcześniej spotykałam się z nimi tylko w klasie i nigdy bym nie pomyślała, że zechcą ze mną siedzieć w nocy na pomoście i gadać o ulubionych wykonawcach czy aktorach.Spodobało mi się to. I aż żal było rozchodzić się do domu..Chłopacy odprowadzili nas pod same budynki, najpierw pożegnaliśmy Judytę, a później sama z nimi doszłam do mojego domu.

- Dzięki wam, naprawdę. Nie tylko za odprowadzkę, ale też za postawę wobec Mikołaja..

- Daj spokój. Nad jeziorem Ci powiedzieliśmy co o nim sądzimy więc wiesz.. - odezwał się Czarek

- No właśnie. Jesteśmy po Twojej stronie i nie pozwolimy, żeby.. żeby spotkało Cię coś złego z jego strony - oznajmił Filip, po czym zrobiło mi się gorąco na sercu! Pożegnałam się z nimi i poleciałam do domu jak na skrzydłach. Mama jeszcze nie spała, oglądała jakiś film w telewizji, więc pobiegłam do niej i mocno się przytuliłam. Nie zwracałam uwagi na to, że jestem brudna i śmierdzę dymem ogniskowym.

- Ojej.. a co to za czułości? - zapytała. - I co to za dobry humor? Czy to na pewno moja córka?

- Na pewno. Ta niedobra córka chciała Cię przeprosić za swoje zachowanie.. naprawdę się cieszę z waszej niespodzianki i z chęcią pojadę na te wakacje

- Miło to słyszeć. Cieszę się bardzo. A teraz opowiadaj jak było na ognisku, bo widzę że chyba spotkanie się udało

Opowiedziałam jej jak było. Nie ukrywałam tych przykrych słów, którymi obrzucił mnie Mikołaj. Mama na każde zdanie o nim dostawała drgawek z nerwów, ale kiedy opowiedziałam jej o postawie chłopaków i Judyty, mina jej łagodniała.

- To miło z ich strony. Widzę, że ten Filip wpadł Ci w oko

- Mamo, proszę Cię.. to mój kolega z klasy!

- Widzę jak o nim opowiadasz.. musi być bardzo fajny. Może zaprosisz go kiedyś do nas?-

 Ty chyba oszalałaś! - odpowiedziałam na jej zaczepki.Więcej nie pozwoliłam jej mówić na jego temat. Dla mnie jest to zbyt krępujące, ponieważ nigdy nie miałam żadnego chłopaka, nawet bliskiego kolegi.