Özel Numara (düzenlenecek)

15. Bölüm

Bir kaç gündür o içimdeki his bir an olsun gitmedi. o korku , o endişe , o ölme duygusu bir an olsun geçmedi. o adam her odaya girişinde ondan tiksiniyor ve nefretim artıyordu. ama odaya her girişinde bana zarar veriyordu. ya buradan kurtulamazsam? ya Kağan beni bulamazsa? işte o zaman bütün umudum yok olurdu. ama o bana söz verdi. gelecekti , alacaktı beni buradan biliyorum.

Ben bunları düşünürken sadece tavana bakıyordum. ve aniden yanaklarımdaki yaşları hissettim. ağlıyor muydum? artık o kadar hissizleşmiştim ki ne ağladığımı nede güldüğümü hissediyordum. o Ertuğrul denen piçin sesimi duymasın diye sesimi çıkartamıyordum. ağlarken odaya dalıp saçma sapan şeyler yapıyordu. ve bu fazla sinir bozuyordu.

Gözlerim ağlamaktan yandığı için gözlerimi kapattım. ve kendimi odadaki sessizliğe bıraktım kendimi. sahi? neden bu kadar sessiz di? genellikle içeriden ses gelirdi. ama ses yoktu. acaba gitmişler miydi? belkide varlardı ama ses çıkarmıyor olabilirlerdi. ama ilk defa gerçekten bu kadar sessizdi.

İçimi kaplayan bu korku karnıma iğne batıyormuşcasına ağrılar sapladı. ellerim buz kesmişti ne oluyordu acaba? evdeki sessizlik beni fazlasıyla gerilmeme sebep olmuştu. madem evde kimse yoktu belki iplerden kurtulabilirdim değil mi? ama hiç gücüm yoktu ne enerjim vardı. başım sürekli dönüyor ama kendimi güçlü tutmak için sadece tavanı seyrediyordum.

Yatakta ne kadar gücüm varsa zıpladım ve oturmaya çalıştım. ama tek yapabildiğim şey yatağın tam ucunda durmak. ne hareket yaparsam yapayım buradan düşecektim.

Ve tekrar tavanı izlemeye başlamıştım. midemin bulantısı artmış ve başım dönmeye başlamıştı. ama ben inadına gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum. gittikçe zorlaştı. zorlaştı. ve zorlaştı. en sonunda gözlerimi kapattım. artık ne olursa olsun gücüm kalmamıştı....

Ertuğrul'dan
Telefon çaldığında arayan Hazar'dı ve sanırım buraya gelecekti. evin adresini biliyordu niye arıyordu ki bu?
"Alo Ertuğrul!"
"Ne oldu? Hazar özel anımı bölecek kadar önemli olan şey ne acaba?"
"Ertuğrul o evden kaç! Çabuk ol! Kağan Merve'yi almaya geliyor ama emin ol ki hiç mutlu değil!"
"Hasiktirr! Tamam"
telefonu kapatır kapatmaz içimi bir mutluluk kaplamıştı Kağan piçini sinirlendirmiştim ama bu daha hiç bir şeydi. değer verdiği kızın her şeyini alacaktım. Kağan ın gözü önünde yavaş yavaş ölüme sürükleyecektim o küçük kızı. Yemin etmiştim. ve zamanı geldi Kağan Ateş!.

İçeriye girer girmez Merve nin duyamayacağı bir sesle "gidiyoruz.!" dedim. herkes bana anlamayan gözlerle bakınca sinirli bir şekilde güldüm "hadi!" deyince hepsi ayaklandı ve hızlı adımlarla evden çıktık. ama Merve den istediğimi hala almamıştım. zamanı gelince istediğimi alacaktım.
Daha oyun yeni başlıyor Kağan Ateş.