59. Bölüm

1.6K 76 36
                                    

"Merve hanım beni duyabiliyor musunuz?"
gözüme tutulan hafif beyaz ışık gittikçe göz bebeklerimi yakmaya başlamıştı.
"Merve hanım eğer beni duyabiliyorsanız parmağımı sıkın"
Bütün vücudumda olan uyuşma ve karıcalanma hissi ile ellerimi oynatmak çok zordu.
"Vücudunuz 1 aydır haraketsiz kaldığı için uyuşma hissi normaldir korkmayın." dedi bir taştan daha ağır olan göz kapaklarımı açtım. ve bana bakan orta yaşlı olan doktora baktım. bir kaç saniye bana baktıktan sonra odada göremediğim kişilere bakıp "hastayı çok yormayalım lütfen. tekrar geçmiş olsun" dedi ve yanımdan ayrılıp kapıdan çıktı.
odayı tepkisiz bir şekilde incelerken elimde hissettiğim elin kime ait olduğuna bakmak için kafamı çevirdim fakat canımın acısı buna engel olmuştu. "Merve" dedi titrek bir ses.
Bu ses...
"Allahıma şükürler olsun iyisin." dedi tekrar.
Sena....
kafamı tekrar çevirmek için hamle yaptım. vücudumdaki karıncalanma hissi yok olmaya başlamıştı ve bu daha rahat hareket etmeme yardımcı oluyordu. konuşmak için ağzımı açmıştım fakat konuşamıyordum bile kendimi daha çok zorlandım dişlerimi sıkıp gözlerimi kapattım. kısık olan sesimle "Oğuz... o... nerede?" dedim Sena bana bakıp arkasındaki insanlara baktı. suratındaki ifade sürekli değişiyordu.
bir şey olmuştu...
Mediha da ayağa kalkıp yanıma gelmişti diğer elimide o tuttu.
"Merve sakinleş" dedi. onunda sesi titriyordu ve herkes gibi onun gözleride kırmızıydı ve göz altları mordu.
anlamayan gözlerle bir Sena ya birde Mediha ya baktım. "Oğuz un nerede olduğunu bilmiyoruz" dedi tanıdık olan erkek sesi. kaşlarımı çatıp kim olduğuna baktım Özgür dü oda burdaydı. tekrar kendimi zorlayıp yataktan kalmaya çalıştım "onu bulmam gerek" dedim.
Nerede bulacaktım.
Nereye gidecektim bilmiyordum bile.
Özgür elini omuzlarıma bastırıp yatağa tekrar yatırdı. "onu sana getireceğim. söz. ama sende bana buradan kalmayacağına söz vermen gerek" dedi kaşlarımı tekrar çatıp Özgür e baktım. ne kadar istemesemde kabul ettim. Özgür buruk bir şekilde gülümseyip odadan çıktı. Mediha ya bakıp "Oğuz neden yok. hastaneye gelmedi mi?" dedim Mediha emin olamayıp Sena ya baktı. "Hayır. yani geldi evet. ama Oğuz a müdahale edildikten sonra sen ameliyattan çıkmadın. 3 gün boyunca ameliyathane den çıkartmadılar sonra doktor durumun ağır olduğu ve ölüm tehlikesi olduğunu söyleyince Oğuz gitti. zaten aramızda en çok canı yanan oydu her ne kadar belli etmesede" dedi. ve susup tepkimi bekledi. ama ben tepki veremedim. "Oğuz a bir şey olmuş olmasın?" dedim gözlerimin yavaş yavaş dolduğunu hissediyordum. Sena elimi sıktı. "Saçmalama Merve. aklından kötü şeyler geçirme sadece seni öyle görmek istemediği için gitmiştir. kafasını toparlaması gerekti zaten Oğuz hastaneye geldiğinde berbat haldeydi." dedi. aklıma bir anda İrem ve Utku geldi onlar neredeydi. bizi onlar getirmişti hastaneye. "peki ya İrem ve Utku?" dedim Mediha buruk bir şekilde gülümsedi. "Oğuz la beraber gitmek istediler fakat Oğuz istemedi. dün doktor senin uyanacağını söyleyince onlarda Oğuz u aramaya gittiler" dedi. ve söze Sena devam etti "ve hala gelmediler" dedi sesi kısıktı benim duymayacağımı sanmıştı fakat duymuştum bile. kaşlarımı çatıp Sena ya baktım. "bir şey oldu da bana söylemiyorsanız...." dedim devam edecekken Mediha araya girdi "hayır. saklamıyoruz. bizde bu kadarını biliyoruz" dedi. gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
umarım iyidir.

***

Uzun bir süre tekrar uyumuştum. gözlerimi açacaktım ki içeri giren biri ile uyuyormuş gibi yaptım. "Merve uyuyor" dedi Sena. içeri giren kişinin ayak sesleri bir kaç adım attıktan sonra durdu. ve şu an yanımda duruyordu. hissediyordum. "Siz dışarı çıkın." dedi. sesine ve kokusuna hasret kaldığım adam.
Oğuz...
"Her şey için özür dilerim güzelim. her şey benim suçum" dedi. ve elimde hissettiğim eli ile kalbim istemsizce daha da hızlandı. ve kalbim hızlandıkça cihazın sesi arttı. " tam düşündüğüm gibi" dedi ve kulağıma yaklaşıp "uyumuyorsun" dedi. bende gülümseyip gözlerimi açtım. ve elimde olan elini sıktım. biraz daha eğilip saçlarımdan öptü. "Çok korktum" dedi saçlarımdan dudaklarını çekip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. tam öpecekken "bende çok korktum" dedim ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. çekilip gülümsedi. "neden gittin" dedim. Oğuz un yüzündeki gülümseme kayboldu "şu an bunları konuşmayalım. önce seni hastaneden çıkaralım" dedi ve odadan çıktı.

Odaya geri geldiğinde yanında doktorda vardı. Doktor son kontrolleri yaptı ve kolumda olan serumu ve göğsüme bağlı olan şeyleri çıkarttı. "Merve hanıma çok dikkatli bakmanız gerekecek Oğuz bey. yorulmasına dikkat edin. çünkü bıçağın saplandığı yerlerden biri kalbine çok yakındı. iç dikişlerine zarar gelebilir. tekrar geçmiş olsun" dedi ve gülümseyip odadan çıktı. yataktan kalmak için hamle yapacakken Oğuz beni kucağına aldı. "Doktoru duydun" dedi ve gülümsedi. üzerimde olan hastane elbisesi ile çok komik göründüğümü düşünüp güldüm.

***

Evin önüne geldiğimizde arabanın kapısını açmama kalmadan Oğuz kapımı açmıştı bile. eğilince beni kucağına alacağını anladım. "yürümek istiyorum. Lütfen" dedim gülümseyerek. Oğuz istemeye istemeye buna izin vermişti.

Evin kapısının açılması ile bir an durdum. evin içindeki hiç bir eşya sağlam değildi. camdan olan sehpa televizyon ünitesine atılmış her yer camlar içerindeydi. televizyon yere düşmüş ekranı tuz buz halindeydi. koltuklar bile yerli yerinde değildi.
kolumda hissettiğim el ile Oğuz a baktım. "Bir şey yok merak etme hadi odana git sen" dedi eve girip camların ve tahta parçalarının üzerinden atlayarak merdivenlere ulaşmıştım. Oğuz birini aradı "lan ben size evi temizlettirin demedim mi!!" bağırmamak için elinden geleni yapıyordu ama siniri ona engel oluyordu.
Hızla merdivenleri çıkıp odama girdim fakat odamında aşağı kattan bir farkı yoktu. "Çatı katına çık Merve!" Oğuz un bıkkın sesi ile bende çatı katına çıktım. sanırım şu an evi bu hale soktuğu için pişmandı.
Çatı katının merdivenlerine gelince kalbime saplanan bir ağrı ile inledim "ahh!" gözlerimi kapatıp merdivene oturdum. Oğuz koşarak yanıma geldi. "Ne oldu!? İyi misin!?" Telaşlı bir şekilde bana bakıyordu elimi kalbime bastırdığımı gördünce kısık bir sesle "siktir" dedi ve beni kucağına alıp çatı katındaki yatağa bıraktı. hala canım yanıyordu. telefonunu eline alıp tekrar birini aradı "Merve nin haplarını alın.....tamam" dedi ve telefonu kapattı. yanıma gelip yatağa oturdu. "şu hastane kıyafetlerindende kurtulalım" dedi ve düğmeleri açmalaya başladı. elinin üzerine elimi koydum "ben hallederim" dedim ama Oğuz çoktan bütün düğmeli açmıştı bile "benden utanmana gerek yok Merve" dedi. üzerimden hastane kıyafetini çıkardı. kafamı eğip dikişlerime baktım 4 tane dikiş vardı. dişlerimi sıkıp gözlerimi kapattım. berbat görünüyordum. Oğuz elini yanağıma koyup "şşş" dedi. "aşağıdan kıyafetlerini alıp geleceğim." dedi ve yanımda kalktı. Oğuz un aşağı katta olduğunu anlayınca bende ayağı kalktım. duvarda asılı olan boy aynasına baktım. iç çamaşırlarım hala kanlar içerisindeydi ve zayıflamıştım hemde fazlasıyla 1 aydır komada olduğum için gerçekten zayıflamıştım. ve dikişler.... biri kalbimin alt kımında , kasklarımda , karın boşluğumdaydı ve hepsinin üzeri bezle kapalıydı.

Kapının sesi duyunca Oğuz kapıyı açtı. aşağı kattan gelen seslere göre İrem , Utku , Özgür , sena ve Mediha gelmişti. bende hemen yatağa yattım. Oğuz odaya geldiğinde elinde eczane poşeti vardı. diğer elinde ise kıyafetlerim. yatağa oturdu. "yaralarında pansuman yapmamız gerek" dedi ve dikilerin üzerindeki bezleri teker teker çıkarı. çıkarması bile canımı yakmıştı. Tam kafamı kaldırıp yaralara bakacaktım kı Oğuz eliyle kafamı geri itti "bakma" dedi buruk bir şekilde gülümseyerek. tenimde hissettiğim soğukluk ile irkildim. Oğuz un pansuman yapması kısa sürmüştü fakat fazlasıyla da canım yanmıştı. Oğuz ellerimden tutup yatağa oturmamı sağladı ve kendi tişörtlerinden birini üzerime giydirdi. altıma iste spor taytlarımdan birini giydirdi. ve geri yatırdı. "Ben aşağı iniyorum bir şey olduğu zaman seslen." dedi gözlerimi odada gezdirdim "bende gelsem?" dedim Oğuz kafasını iki yana sallayıp "olmaz biraz dinlen. haplarını iç su yanında duruyor zaten haplar dinlenmene yardımcı olacaktır" dedi ve tekrar eğilip saçlarımdan öptü. odanan çıktı. bende dediklerini yapıp gözlerimi sıkı sıkı kapattım....

Özel Numara (düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin