Özel Numara (düzenlenecek)

50. Bölüm

"Oğuz sen ne dediğinin farkındasın değil mi? ben daha 19 uma yeni girece-" bir kes daha sözümü kesip devam etti. "ben tamamen benim olmanı istiyorum. çocuk gibi sevgili olup seni sahiplenmek değil kocan olup sahiplenmek istiyorum" Oğuz bu konuda gerçekten ciddiydi ama ben ben daha 19 uma yeni girecektim Oğuz ise 20 yaşındaydı bile. bence ikimizde daha çok gençtik "Oğuz ben.. yani bilemiyorum" dedim ama Oğuz ısrarla evnlenmemi istiyordu. "Merve evlen benimle" dedi tekrardan "biraz zaman versen Oğuz en azından düşünmem için" dedim kabul edeceğimi biliyordu. veya sanıyordu ama ben daha hiç bir şeyden emin değildim. Oğuz hızla önüne dönüp arabayı çalıştırdı. "pekala" dedi ve sürmeye başladı.

Kızmış mıydı?

Böyle bir olaydan kızması çok saçma olurdu sonuçta bu benim veya bizim hayatımızı tamamen değiştire bilirdi. bazıları için hoş karşılanmayada bilirdi.

Mesela kim için hoş karşılanmayacaktı
benim kimsem yoktu ki artık yani kimsenin umrunda olmayacaktı. veya her kızın hayallerinin bir parçası olduğu gibi Oğuz un ailesi beni ailemden istemeye gelmeyecekti. çünkü ikimizinde bir ailesi yoktu. bu her ne kadar can acıtsada alışıyordu insan. çünkü her insanın boktan bir hayatı vardır ve bu hayatı yaşamaya mahkum bırakmışlardır. işte o boktan hayatı olupta yaşamaya mahkum bırakılmış kişilerden biri bendim. Yanağımda hissetmediğim ıslaklık ile hemen elim ile sildim. ağlamak istemiyordum. acılarım ile güçlenmek istiyordum. her aklıma geldikçe ağlamaktan yorulmuştum ben eski acılarım ile güçlenmiştim. ama bir sorun var ki. onlar Küçük Dünyamın görünmez acılarıydı...

"Merve" hemen kafamı çevirip Oğuz a baktım. tekrar elim ile göz yaşımı sildim "efendim" dedim. Oğuz önce beni boydan süzdü. Kaşlarını çatarak  "iyi misin?" dedi "Evet. evet iyiyim." diye bildim sadece buruk bir gülümseme ile. ama Oğuz un inanmadığını biliyordum.

Araba durduğunda eve geldiğimizi anladım ve arabadan indim. Oğuz benden önce inmişti bile. kolunu omzuma attı ve saçlarımdan öptü.

Hoşuma gitmişti...

Babamın beni öptüğünü hayal ettim. Ve buruk bir şekilde gülümsedim. eve girdiğimizde hemen yukarı çıktım. ve giyecek bir şeyler bakındım. ama yoktu ki hepsi kendi evimdeydi. odaya giren Oğuz ile hemen kafamı kaldırıp baktım. "Merve ben yiyecek bir şeyler alacağım. sen bekle" dedi bende kafamı 'tamam' anlamıda salladım. ve aşağıdan gelen kapı sesi ile Oğuz un gittiğini anladım. hemen kendimi yatağa atıp gözlerimi kapattım. bir anda mesaj sesi gelince gözlerimi açtım. Mediha ve Sena umudu ile açtığım mesaj Özel Numara dandı.

Gönderen: Özel Numara
Evini görmek istemezsin tatlım. ama nasılsa kullanmıyordun.

Evim!! bir şey yapmış olamazdı. ailemden bana kalan tek şeye zarar vermezdi buna izin veremezdim. hemen rastkele bir araba anahtarı alıp evden çıktım. Oğuz evden çıkma demişti ancak kendi evime bakmam lazımdı.

Lütfen.. Lütfen.. Evime bir şey olmasın.

Arabayı ne kadar hızlı kullandığımı bilmiyordum. sadece araba kornalarını duyuyor ve yola sinirlenmiştim evim Oğuz un evinden yarım saat uzaktaydı. çok uzun sürmeden Oğuz aradı.

"Nerdesin Merve! Her dediğimin tersini yapmak zorunda mısın!"

"Oğuz evime gidiyorum bir şey yapacaklar!!"

"Nereden biliyorsun?"

"Açıklarım sonra suan acelem var!"

"Tamam geliyorum"

Dedi ve yüzüme kapattı. Oğuz a Özel Numara nın olduğunu söyleyemezdim. birde bunun için onu sinir edemezdim.

Eve 5 dakika kalmıştı. arkamdaki araba Oğuz un arabasıydı. sanırım yavaşlamıştım. Oğuz yavaş sürüyordu bu sefer oğuz un arkamda olduğuna güvenip daha çok hzlandım.

Eve geldiğimde bir şey yoktu. ev yerinde duruyordu. hemen evin icerisine girdim. yine her şey yerli yerindeydi. üst kata odama çıktım. odama girmem ile burnuma dolan benzin kokusu. kafamı kaldırıp penceredeki kadına baktım. bu o gun Izara yı öldüren bardaki kızdı "İlayda!?" sinirli görünüyordu pencerede oturmuş bana bakıyordu. Elini cebine attı. Çakmak çıkartmıştı. "Hayır! lütfen.. ilayda" bağırıyorum. ama dinlemedi bile. "üzgünüm Merve. ama senin kaderin ölmekten geçiyor" dedi ve çakmağı yere attı. ve odamın her yerinden alev çıkmaya başladı. "Oğuz!!!" çığlık attım. odamdan çıkamıyordum. etrafım ateşler ile kaplıydı. "Oğuz!!" tekrar bağırdım ateşlerden çıkan dumanlardan dolayı öksürmeye bağladım. nefes alamadığımdan dolayı başım dönmeye başladı. bir ses bana seslendi "Merve aç gözlerini dayan!!!" bu Oğuz du. kapanacak olan gözlerim ile bir kez daha baktım "Oğuz..." dedim kısık sesle duymamıştı beni. "Merve!!" Oğuz hemen yanıma geldi. alevlerin icerisinden ıslanmıs bir yorgan ile geçti. yanıma gelip kucağına aldı. gözlerim kapanmıştı fakat her şeyi duyabiliyordum. ailemden tek kalan evinin yanışını iliklerimde hisstedim. "Oğuz direnemiyorun" dedim son çıkan nefesim ile. "direneceksin Merve. sen bunu yapacak kadar güçlüsün" dedi Oğuz da öksürüyordu. ikimizde yüzü siyaha bürünmüştü sanki içimizdeki karanlık yüzümüze vuruyordu. gözlerim kapanması yetmiyordu artık nefesimde tükeniyordu ve Oğuz unda gücü tükeniyordu. yan yana tükeniyorduk.

En sonunda dışarı çıkmıştık kimse yoktu. bizi bu haldeb kurtarack kimse yoktu. Oğuz un gücü tükendiği için çimenlere attı beni ve yanıma düştü. Gözümü kısık açmıştım evim gözlerimin önünde yanıyordu ve biz bahçesinde yerde öylece yatıyorduk Oğuz a doğru döndüm elimi yanağına koydum. ikimizinde gözleri kapanıyordu. son sözlerimi soylemek istedim.

"Seni seviyorum Oğuz"
"Bende seni seviyorum Merve"